Οι καλοί τρόποι έχουν σημασία. Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζουμε τον εαυτό μας στον κόσμο είναι ένα σημαντικό μέρος του ποιοι είμαστε. Τα παιδιά που ξέρουν πώς να λένε «παρακαλώ», «ευχαριστώ» ή «με συγχωρείτε» εκφράζουν ενσυναίσθηση, κατανόηση και βασική ευπρέπεια.
Δεν είναι μικρή υπόθεση να μεγαλώσετε παιδιά που είναι ευγενικά και κοινωνικά ευαισθητοποιημένα, σύμφωνα με την αναπτυξιακή και συμπεριφορική παιδιατρική.
Για το γενικότερο καλό όλων, θέλουμε να ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι είναι ευγενικοί μεταξύ τους και μεταδίδουν τον σεβασμό. Μια από τις δουλειές μας ως γονείς είναι να μεγαλώσουμε την επόμενη γενιά ώστε να συμπεριφέρεται καλά ο ένας στον άλλον.
Διαβάστε επίσης: «Δεν ήμουν εγώ»: Πώς θα βοηθήσουμε το παιδί να αναλάβει την ευθύνη
Δείτε πώς θα το πετύχετε αυτό:
Ανοίξτε το δρόμο
Όπως προσπαθούν να διαμορφώσουν οποιαδήποτε θετική συμπεριφορά, οι γονείς που μεγαλώνουν ευγενικά παιδιά δεν λένε απλώς στα παιδιά τους να είναι ευγενικά. Επιδεικνύουν και οι ίδιοι ευγενική συμπεριφορά.
Οι γονείς δεν μπορούν, για παράδειγμα, να τα διατάζουν να λένε «παρακαλώ» και «ευχαριστώ» στους ανθρώπους που εργάζονται στο χώρο της εστίασης και στη συνέχεια να μην κάνουν το ίδιο. Αν οι γονείς δεν επιδεικνύουν συνεχώς συμπεριφορές που αποτελούν πρότυπο ευγένειας, τα παιδιά τους μπορεί να νομίζουν ότι είναι αποδεκτό να πράξουν κι εκείνα το ίδιο.
Επανάληψη και καθοδήγηση
Η διδασκαλία της ευγένειας θα ωφεληθεί περισσότερο από την αδιάκοπη επανάληψη και την καθοδήγηση από οτιδήποτε άλλο. Οι γονείς που έχουν ευγενικά παιδιά είναι συνεπείς. Τους υπενθυμίζουν συστηματικά να επιδεικνύουν ευγενικές συμπεριφορές.
Αυτές οι υπενθυμίσεις τα βοηθούν να εσωτερικεύσουν ότι αυτές οι συμπεριφορές δεν είναι απλώς συνιστώμενες, αλλά τρόπος ύπαρξης. Έτσι οι ευγενικές συμπεριφορές θα γίνουν μέρος μιας ασυνείδητης διαδικασίας – τόσο απλής όσο η αναπνοή.
Υπομονή
Οι γονείς με ευγενικά παιδιά αποφεύγουν να τα μαλώνουν όταν είναι αγενή. Αντίθετα προσπαθούν να ανακατευθύνουν θετικά ένα παιδί από την κακή συμπεριφορά του, κάνοντας ερωτήσεις που θα μπορούσαν να το βοηθήσουν να την αλλάξει, προτείνοντας ευγενικές εναλλακτικές.
Δεν μαθαίνουμε στα παιδιά μας να χρησιμοποιούν ξαφνικά το σωστό πιρούνι. Είναι κάτι που συμβαίνει με την πάροδο μηνών και ετών. Παρόλα αυτά, η διδασκαλία της ευγένειας είναι καλύτερο να γίνεται νωρίς, οπτικά, και στη συνέχεια, όταν είναι νήπια, μέσω της προπόνησης και της συζήτησης μαζί τους.
Μην περιορίζετε την ευγένεια και τους τρόπους στο τραπέζι
Μιλήστε τα παιδιά σας για την ευρύτερη έννοια της ευγένειας ως στάση ζωής. Η δουλειά μας εδώ στον πλανήτη είναι να είμαστε καλοί μεταξύ μας, και αυτό ξεκινάει από το σπίτι, κάθε μέρα στην οικογένεια. Η ευγένεια είναι μια μορφή καλοσύνης και σεβασμού, οπότε ας το αποδώσουμε αυτό ο ένας στον άλλον.