Η έλλειψη ύπνου, η αβεβαιότητα της απειρίας, οι κοινωνικές πιέσεις – όλα αυτά υπονομεύουν την προσπάθεια των γονιών να παραμείνουν ψύχραιμοι. Και αυτό αναστατώνει τα παιδιά. Βέβαια, αν φωνάξατε μια φορά στο παιδί σας, αυτό δεν σημαίνει ότι είστε κακοί γονείς.
Αν, όμως, συμβαίνει συχνά νωρίς στη ζωή του παιδιού, η έρευνα δείχνει ότι το άγχος της έκθεσης στο θυμό μπορεί να δημιουργήσει πρότυπα συμπεριφοράς που επηρεάζουν τη μελλοντική κοινωνικοποίηση, τη συναισθηματική διαχείριση και την αυτοεκτίμησή του.
Η έκθεση στην αστάθεια μπορεί ακόμη και να οδηγήσει σε θέματα άγχους και Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (ΙΨΔ). Το ιδανικό σενάριο θα ήταν να παραμείνετε ήρεμοι. Ωστόσο, οι ρήξεις και οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες.
Διαβάστε επίσης: Τα λόγια που έχουν ανάγκη να ακούσουν τα παιδιά όταν κλαίνε
Η πιο λειτουργική λύση είναι να ξέρετε πώς να ηρεμήσετε ένα παιδί. Τα παιδιά μαθαίνουν συνεχώς από το περιβάλλον τους, ειδικά από τις πρωταρχικές τους σχέσεις. Η αποκατάσταση των ρήξεων ενισχύει τις σχέσεις και χτίζει τα θεμέλια της εμπιστοσύνης, της άνεσης και της ασφάλειας.
Ακολουθούν τέσσερα βήματα για να βοηθήσετε τα παιδιά να επεξεργαστούν την εμπειρία του θυμού ενός γονέα. Και το να συμπεριφέρεστε σαν να μη συνέβη δεν είναι ένα από αυτά. Αν αφήσετε τα παιδιά να επεξεργαστούν μόνα τους αυτά τα συναισθήματα, μπορεί να βγάλουν κάποια ανθυγιεινά συμπεράσματα.
1. Ηρεμήστε
Προτού προσπαθήσουν να παρηγορήσουν ένα φοβισμένο παιδί, οι γονείς πρέπει να αποκτήσουν μια σταθερή αντίληψη των δικών τους συναισθημάτων. Είναι σαν τον κανόνα ασφαλείας των αερογραμμών: Βάλτε πρώτα τη δική σας μάσκα οξυγόνου πριν προσπαθήσετε να βοηθήσετε τους άλλους.
Αν χρειάζεστε χρόνο για να ηρεμήσετε κάντε έναν μεγάλο περίπατο ή μια βόλτα στο γυμναστήριο. Εξηγήστε στο παιδί τι συμβαίνει, πού θα βρίσκεστε και διαβεβαιώστε το ότι θα επιστρέψετε για να μιλήσετε για ό,τι συνέβη.
2. Αναλογιστείτε τι έζησε το παιδί
Οι γονείς θα πρέπει να δουν την κατάσταση από τη σκοπιά του παιδιου. Ένας γονέας είναι μεγαλύτερος και πιο δυνατός. Υπήρχαν επιθετικές χειρονομίες ή στάσεις; Ανέβηκε πολύ ο τόνος της φωνής σας; Έσπασε κάτι; Αυτά τα περιστατικά μπορεί άθελά σας να τρομάξουν το παιδί.
3. Αποκαταστήστε τη ζημιά
Αφού ηρεμήσετε και αναλογιστείτε την εμπειρία του παιδιού σας, κάντε μια ειλικρινή προσπάθεια να επανασυνδεθούν. Το να προσκαλέσετε το παιδί να καθίσει σε έναν ασφαλή και άνετο χώρο είναι μια καλή αρχή. Ορισμένα παιδιά δεν θα θέλουν να μιλήσουν άμεσα για ό,τι συνέβη και θα θέλουν να παίξουν καθώς επεξεργάζονται τα συναισθήματά τους.
Μοιραστείτε τις προθέσεις και τα συναισθήματά σας. Στη συνέχεια συνδημιουργήστε λύσεις για αυτό το πρόβλημα. Τα παιδιά είναι δημιουργικά και συχνά βρίσκουν σπουδαίες λύσεις όταν τους δίνεται η ευκαιρία. Όταν προσκαλούνται να δημιουργήσουν λύσεις, είναι επίσης πιο πιθανό να παραμείνουν συνεργάσιμα και να ακολουθήσουν τη διαδικασία.
4. Συνδεθείτε με το παιδί
Μετά την αποκατάσταση, βρείτε ευκαιρίες να συνδεθείτε με το παιδί – με μια βόλτα στο πάρκο, μια βόλτα με το ποδήλατο ή απλά παίζοντας μαζί. Αυτό δεν είναι «αποζημίωση» για κάτι. Αντίθετα, είναι για να δείξετε πώς η σχέση σας εξακολουθεί να είναι ίδια, επειδή τα παιδιά μπορεί να ανησυχούν γι αυτό.
