Συνήθως, δεν είναι δύσκολο να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα που τα παιδιά βιώνουν και μάλιστα με μια και μόνο ματιά. Κι αυτό διότι τα παιδιά τείνουν να είναι αυθόρμητα και τις περισσότερες φορές επιτρέπουν στους άλλους να δουν τι σκέφτονται και τι αισθάνονται.
Κάθε ένα από τα βασικά συναισθήματά τους έχει μεγάλη επιρροή στη ζωή, τη συμπεριφορά και τη συνολική τους ευημερία. Είναι σημαντικό λοιπόν ως γονείς να τα καταλαβαίνουμε και να ανταποκρινόμαστε επαρκώς σε αυτά καθώς και να βοηθάμε τα παιδιά μας να τα αντιμετωπίζουν και να τα διαχειρίζονται υπεύθυνα.
Διαβάστε επίσης: Γονείς: Γιατί είναι τόσο σημαντικό για τα παιδιά να είστε συνεπείς και σταθεροί
Τα 6 βασικά συναισθήματα των παιδιών
#1 Ευτυχία
Η ευτυχία είναι ένα συναίσθημα που είναι αδύνατο να κρυφτεί σε μικρούς και μεγάλους. Τα παιδιά δείχνουν την ευτυχία τους χαμογελώντας, όντας ενθουσιασμένα και δείχνοντας στοργή.
Γενικά, η ευτυχία στην παιδική ηλικία είναι κατά κύριο λόγο το αποτέλεσμα κάποιας καλής είδησης- κίνησης (λήψη ενός δώρου ή η επίσκεψη ενός φίλου).
Ταυτόχρονα, αυτό το συναίσθημα αντιπροσωπεύει τον απώτερο στόχο του κάθε γονέα ως προς το παιδί του. Κάθε μαμά και κάθε μπαμπάς επιθυμούν τα παιδιά τους να είναι ευτυχισμένα και να χαμογελούν παρόλο που η ευτυχία δεν μπορεί, όπως κανένα άλλο συναίσθημα, να είναι μια μόνιμη κατάσταση.
#2 Λύπη
Η λύπη είναι το αντίθετο της ευτυχίας. Εμφανίζεται ως αποτέλεσμα ενός ανεπιθύμητου περιστατικού. Μερικά παιδιά τείνουν να στεναχωριούνται πολύ εύκολα. Αυτό συμβαίνει επειδή ίσως είναι πιο ευαίσθητα από άλλα, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους ενήλικες.
Στη λύπη, η βοήθειά μας είναι απαραίτητη έτσι ώστε να κατορθώσουν τα παιδιά να την διαχειριστούν και να μην τα πάρει σε μεγάλο βαθμό από κάτω.
#3 Φόβος
Ο φόβος είναι ένας βασικός μηχανισμός «επιβίωσης», χρήσιμος για να προφυλασσόμαστε απέναντι στον κίνδυνο.
Στα παιδιά, ο φόβος μπορεί να προκύψει για διάφορους λόγους και ως γονείς οφείλουμε να τα βοηθήσουμε να τον ξεπεράσουν σταδιακά. Πρέπει επίσης να μπορούμε να διακρίνουμε τους φόβους από τις φοβίες. Οι φοβίες αφορούν μια παράλογη συμπεριφορά, δυσανάλογη σε σχέση με το αίτιο που τις προκάλεσε.
#4 Θυμός
Σε γενικές γραμμές, ο θυμός εμφανίζεται μπροστά σε κάτι που τα παιδιά θεωρούν «άδικο» ή όταν απλά δεν τα καταφέρνουν.
Ο θυμός μπορεί να αφορά κάτι υλικό (το να μην πάρει το παιδί ένα παιχνίδι που θέλει) ή και όχι (το να μην του επιτραπεί να συνεχίσει να παρακολουθεί τηλεόραση).
Αυτό το συναίσθημα είναι ιδιαίτερα συχνό σε παιδιά ηλικίας μεταξύ 2 και 4 ετών. Σε αυτό το στάδιο τα παιδιά αρχίζουν να αλληλεπιδρούν με άλλους. Είναι επίσης η περίοδος κατά την οποία αρχίζουν να εκφράζουν τη θέλησή τους όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων.
Ακριβώς όπως σε όλα τα προαναφερθέντα συναισθήματα, ο θυμός μπορεί να εκφραστεί και σωματικά. Ορισμένα συμπτώματά του μπορεί να είναι: εφίδρωση, μυϊκή ένταση, ακόμα και πονοκέφαλος.
Στο θυμό του παιδιού είναι σημαντικό να παραμένουμε ήρεμοι και να κρατάμε την κατάσταση υπό έλεγχο. Πάνω απ’ όλα, ως προς τη διαχείριση του θυμού, θα πρέπει πρώτα εμείς οι ίδιοι να δίνουμε το καλό παράδειγμα.
#5 Αηδία
Ακριβώς όπως ο φόβος, η αηδία είναι ένας «αμυντικός μηχανισμός». Η αηδία είναι μια αίσθηση βαθιάς δυσφορίας σχετικά με ένα αντικείμενο ή μια εμπειρία.
Η θετική πλευρά της αηδίας- αποστροφής είναι ότι μπορεί εύκολα να αποφευχθεί με το να αποστασιοποιηθούμε και να εστιάσουμε σε κάτι άλλο.
#6 Έκπληξη
Αυτό το συναίσθημα προκαλεί στα παιδιά μια κατάσταση εγρήγορσης ως αποτέλεσμα μιας πιθανής απειλής. Ωστόσο, υπάρχουν και θετικές ή ουδέτερες εκπλήξεις – με άλλα λόγια, εκπλήξεις που δεν είναι ούτε καλές ούτε κακές.
Επειδή όπως είπαμε αρχικά το κάθε συναίσθημα έχει επίδραση στη ζωή των παιδιών, η ερμηνεία τους, η κατανόησή τους και η γνώση του τρόπου διαχείρισής τους από πλευράς μας είναι επιβεβλημένη ώστε τα παιδιά μας να εξελιχθούν σε υγιείς και ισορροπημένους ενήλικες.
