Αυτό που λέτε – και πώς το λέτε – όταν μιλάτε στα παιδιά σας είναι πιο σημαντικό από ό,τι νομίζετε. Όταν είστε κουρασμένοι ή εκνευρισμένοι, μπορεί να είναι δύσκολο να παραμείνετε θετικοί, αλλά πρέπει να είστε προσεκτικοί ώστε να μην ξεσπάσετε άδικα πάνω στα παιδιά.
Η ενσυναίσθηση, η καλοσύνη και η ευγένεια μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του άγχους, της αυτοαμφισβήτησης και της χαμηλής αυτοεκτίμησης καθώς μεγαλώνουν.
Επιπλέον, σύμφωνα με τα ευρήματα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Ντέιβις, μπορούν να ενισχύσουν την ψυχική υγεία ενός παιδιού, να βελτιώσουν την ακαδημαϊκή του απόδοση και να προάγουν την ευημερία σε όλη την εφηβική και ενήλικη ζωή.
Διαβάστε επίσης: Γονείς: 4 συμπεριφορές σας που βλάπτουν την αυτοεκτίμηση του παιδιού
Αντίθετα, όταν οι γονείς είναι επικριτικοί και απότομοι, αυτό μπορεί να βλάψει την αυτοπεποίθηση και τα κίνητρα των παιδιών.
Και τα παιδιά χρειάζονται τόσο την αυτοπεποίθηση όσο και τα κίνητρα για να πετύχουν μακροπρόθεσμα, καθώς αυτά είναι απαραίτητα για να αντιμετωπίσουν τα εμπόδια της ζωής, να αναπτύξουν την ανθεκτικότητα και να ανακάμψουν από την αποτυχία.
4 θετικές φράσεις που πρέπει να λέμε στα παιδιά
Όταν αλληλεπιδράτε με το παιδί σας, μια ενθαρρυντική, βασισμένη στην ενσυναίσθηση προσέγγιση είναι η καλύτερη στρατηγική. Ακολουθούν τέσσερα σενάρια καταστάσεων που μπορεί να βρεθείτε με το παιδί σας και τι μπορείτε να πείτε:
- Όταν ξεκινούν τις δουλειές τους αλλά δεν τις τελειώνουν όλες: «Έκανες τόσο καλή δουλειά [ολοκληρώνοντας μια εργασία]. Γιατί δεν κάνουμε μαζί κι αυτό…;».
- Όταν δείχνουν επιθετική συμπεριφορά: «Ξέρω ότι είσαι αναστατωμένος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να [να σπάσεις κάτι, να δαγκώσεις κ.λπ.]».
- Όταν δυσκολεύονται με τα μαθηματά τους: «Τα πήγες τόσο καλά σε [αυτή την άλλη εργασία]. Ξέρω ότι μπορείς να τα καταφέρεις».
- Όταν δεν χειριστήκατε τα συναισθήματά τους με προσοχή: «Συγνώμη που δεν έδειξα κατανοήση».
Γενικά, το να ξεκινάτε με τα θετικά πριν φτάσετε στα αρνητικά είναι πιο αποτελεσματικό όταν πρόκειται να διορθώσετε τη συμπεριφορά του παιδιού σας. Βρείτε κάτι καλό που έκανε πριν αρχίσετε να του λέτε πώς μπορεί να βελτιωθεί.
Επιπρόσθετα, η χρήση του «εμείς» αντί του «εσύ» ακούγεται λιγότερο κατηγορηματική (π.χ. δεν χτυπάμε).
Ίσως το πιο σημαντικό για τα παιδιά είναι οι γονείς να ζητούν συγνώμη όταν κάνουν κάτι λάθος. Ως γονέας, η ευθύνη σας είναι να ελέγχετε τα συναισθήματά σας γύρω από τα παιδιά σας. Αλλά επειδή είστε άνθρωποι, μπορεί να ξεσπάσετε.
Τότε είναι που πρέπει να το αναγνωρίσετε αυτό και να ζητήσετε συγνώμη. Δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά είναι μέρος της «δουλειάς».
