Η ανατροφή ενός παιδιού, όπως πολλές φορές έχουμε πει, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις. Γενικά, όταν γινόμαστε γονείς, είτε από αγωνία είτε από υπερβολικό αίσθημα ευθύνης, κάποιες φορές καταλήγουμε σε υπερβολές. Άλλωστε, υπάρχουν τόσες συστάσεις σε σχέση με το τι είναι «καλή ανατροφή» που τελικά μπορεί να επικρατήσει σύγχυση.
Αρχικά, ως γονιός, είναι σημαντικό να ακολουθείτε το ένστικτό σας και να «φιλτράρετε» σύμφωνα με τον χαρακτήρα σας καθώς και τον χαρακτήρα του παιδιού σας το τι σας ταιριάζει και τι όχι. Επιπλέον, είναι εξίσου σημαντικό να επενδύετε πάντα στον δεσμό μεταξύ σας, δίνοντας βαρύτητα όχι τόσο στη συμπεριφορά του παιδιού, αλλά στο πώς τη διαχειρίζεστε και τι παράδειγμα δίνετε σε εκείνο μέσω των δικών σας αντιδράσεων. Και ως προς το θέμα «προσδοκίες και απαιτήσεις»; Ο ρεαλισμός μπορεί τελικά να είναι το «κλειδί». Ας δούμε το γιατί…
Διαβάστε επίσης: Παιδιά: Ποια χρώματα τους… ανοίγουν την όρεξη;
Γιατί οι στόχοι μας ως γονείς πρέπει να είναι ρεαλιστικοί;
Διότι διαφορετικά καταλήγουμε να ζητάμε περισσότερα από αυτά που τα παιδιά μπορούν να δώσουν. Είναι ωφέλιμο να προσπαθούμε να δίνουμε κίνητρο και να εμπνέουμε το παιδί ώστε να έχει υψηλά στάνταρ, αλλά η υπερβολή, όχι μόνο το αποθαρρύνει, αλλά και το αγχώνει, γεγονός που μπορεί να καταλήξει σε χαμηλή αυτοεκτίμηση από πλευράς του.
Δοκιμάστε να βοηθήσετε το παιδί να καλλιεργήσει το ταλέντο και την κλίση του χωρίς πίεση, προσαρμόζοντας εκείνο που του ζητάτε στην ηλικία και τις ικανότητές του.
Η πεποίθηση ότι η τελειότητα μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί σε ό,τι κι αν κάνει, πέραν από ουτοπική, μπορεί να φέρει δυσάρεστα αποτελέσματα. Ένα από αυτά είναι το παιδί να αισθανθεί πως το αγαπάμε υπό όρους αντί για άνευ όρων.
Το κάθε παιδί είναι πολύ σημαντικό να νιώθει πως ο γονέας ή ο κηδεμόνας του το αγαπά για αυτό που είναι και όχι για αυτό που μπορεί ή θα θέλαμε να είναι. Αν ως γονιός, ενθουσιάζεστε μόνο όταν το παιδί κατορθώνει κάτι και στην αντίθετη περίπτωση δείχνετε απογοήτευση, τότε στέλνετε αρνητικά μηνύματα σε εκείνο. Φυσικά και θα νιώσετε υπερηφάνεια για κάποια επιτυχία του, αλλά και στην «αποτυχία», το παιδί πρέπει να ξέρει πως τα συναισθήματά μας προς εκείνο, δεν αλλάζουν.
Παιδιά που πιέζονται να έχουν την τέλεια απόδοση και επιβραβεύονται μόνο για τα κατορθώματά τους αντί για το χαρακτήρα τους ως σύνολο, είναι πιο πιθανό να παρουσιάσουν αυξημένο άγχος μεγαλώνοντας, σύμφωνα με έρευνες.
Τελικά, μην ξεχνάτε ότι…
Η επιτυχία στη ζωή δεν εξαρτάται από το να κάνουμε τα πάντα σωστά, αλλά μάλλον από το πώς διαχειριζόμαστε τα λάθη και τις αποτυχίες μας. Εκεί είναι που η δημιουργικότητα, το πάθος και η επιμονή μπαίνουν στο παιχνίδι.
Δεν μπορούμε να κάνουμε τα παιδιά δυνατά και συνολικά υγιή πιέζοντάς τα να είναι τέλεια. Αυτό που χρειάζονται είναι να τους επιτρέψουμε να ανακαλύψουν τι είναι αυτό που τα ενδιαφέρει και να αφήσουμε το πάθος τους να αναπτυχθεί.
Μην χάνετε λοιπόν χρόνο με το να σκέφτεστε πώς θα ήταν αν το παιδί σας ήταν λιγότερο δραστήριο, περισσότερο ήσυχο ή κοιμόταν περισσότερες ώρες. Αντί να πηγαίνετε κόντρα στην προσωπικότητά του, «ποτίστε» τα θετικά του στοιχεία και αυτά με τον καιρό, θα «ανθίσουν».
