Τα πιο πολλά παιδιά περνούν φάσεις γκρίνιας, γεγονός ιδιαίτερα ενοχλητικό αν και απολύτως φυσιολογικό.
Από τη μια, μπορεί να είναι θέμα χαρακτήρα. Σίγουρα θα σας έχει τύχει να γνωρίσετε ανθρώπους από τη φύση τους γκρινιάρηδες. Γιατί λοιπόν το παιδί σας να μην είναι ένας από αυτούς; Κάποια παιδιά αγχώνονται περισσότερο από άλλα ή, ακόμη χειρότερα, με το παραμικρό. Έτσι, καταλήγουν σε γκρίνια και αυτό που συνήθως έχουν περισσότερο ανάγκη είναι η σταθερότητα και η αίσθηση ασφάλειας.
Από την άλλη, μπορεί η γκρίνια να είναι θέμα μίμησης. Προσπαθήστε λοιπόν να σκεφτείτε καθαρά και αντικειμενικά αν υπάρχει στο σπίτι κάποιος με παρόμοια συμπεριφορά.
Διαβάστε επίσης: Παιδί: Πώς οι διακοπές ενισχύουν τη δημιουργικότητά του
Σε κάθε περίπτωση, είναι καλό να παρατηρήσετε καλά τη συμπεριφορά του παιδιού. Γκρινιάζει όταν θέλει κάτι από εσάς; Όταν νευριάζει; Όταν είναι κουρασμένο; Όταν φεύγετε από το οπτικό του πεδίο; Καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας; Έτσι θα καταλάβετε σε ποια από τις δύο προηγούμενες κατηγορίες ανήκει το δικό σας παιδί και τι ενδεχομένως πυροδοτεί την γκρίνια του έτσι ώστε να την αντιμετωπίσετε όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά.
Όταν το παιδί γκρινιάζει
Αποφύγετε χαρακτηρισμούς
Εκφράσεις και χαρακτηρισμοί, όπως «είσαι πολύ γκρινιάρης» δεν βοηθούν την κατάσταση. Αν θέλετε να του μιλήσετε για το πόσο σας ενοχλεί αυτό που συμβαίνει, αναφερθείτε στην πράξη του και όχι στο ίδιο. Μπορείτε να του πείτε, π.χ., «με το να γκρινιάζεις δεν θα σε αφήσω να παίξεις άλλο», αντί να του πείτε «σταμάτα πια να είσαι γκρινιάρης».
Με τον τρόπο αυτό δείχνετε στο παιδί πως δεν χαρακτηρίζετε το ίδιο, αλλά τον τρόπο και τη συμπεριφορά που χρησιμοποιεί για να πετύχει το στόχο του.
Μην διακωμωδείτε τη συμπεριφορά του
Γελώντας με αυτή τη συμπεριφορά του παιδιού, αυτόματα του δημιουργείτε την τάση να την επαναλάβει, γιατί νιώθει πως σας διασκεδάζει και σας ευχαριστεί. Υπάρχει όμως περίπτωση να έχετε και πιο άσχημα αποτελέσματα. Μπορεί να νιώσει πως γελάτε μαζί του για να το κοροϊδέψετε και πως το υποτιμάτε. Έτσι, η γκρίνια θα συνοδευτεί από συναισθήματα απόρριψης και απογοήτευσης.
Ακούστε το αλλά μην «υποκύπτετε» έτσι εύκολα
Δώστε χρόνο στο παιδί να σας μιλήσει και να σας πει τι ακριβώς θέλει. Μιλήστε διεξοδικά μαζί του γι’ αυτά που το απασχολούν, το ανησυχούν, το δυσαρεστούν και το κάνουν να γκρινιάζει. Συζητώντας μαζί του και γνωρίζοντάς το καλύτερα, θα βρείτε τον τρόπο να μειώσετε τα καθημερινά του παράπονα.
Μην υποκύπτετε κάθε φορά που γκρινιάζει δίνοντάς του αυτό που θέλει. Βοηθήστε το να καταλάβει πως με το να γκρινιάζει δεν θα καταφέρει όλα όσα φαντάζεται. Αν πάλι κουράζεστε από την ασταμάτητη γκρίνια και τα τσιριχτά κλάματα, πάρτε το χρόνο σας και προσπαθήστε να ηρεμήσετε. Εξηγήστε του πως αυτό δεν είναι τιμωρία. Όπως όμως το παιδί σας έχει το δικαίωμα να γκρινιάζει, έτσι κι εσείς δικαιούστε να έχετε λίγο χρόνο για να ηρεμήσετε.
Πάνω από όλα
Κάντε το παιδί να νιώσει ασφάλεια
Ο τρόπος με τον οποίο μεγαλώνει ένα παιδί καθώς και το περιβάλλον στο οποίο ζει παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη και την εξέλιξη της προσωπικότητάς του. Ένα παιδί που από τη φύση του αναστατώνεται με τις αλλαγές πρέπει να ξέρει τι πρόκειται να συμβεί ανά πάσα στιγμή.
Δημιουργήστε απλούς και βασικούς κανόνες για όλα και φτιάξτε ένα σταθερό πρόγραμμα έτσι ώστε να μη βγαίνει το παιδί από τα νερά του. Προσπαθήστε να το προετοιμάζετε για τυχόν απρόσμενες καταστάσεις, όπως, για παράδειγμα, κάποια αλλαγή στο χώρο ή κάποια επίσκεψη. Έτσι θα μπορεί να νιώθει όσο γίνεται πιο ασφαλές.
