Oι ικανότητες, οι κοινωνικές δεξιότητες, ακόμα και η ευκαιρία του παιδιού μας στην ευτυχία συνδέονται άμεσα με μια σειρά από χαρακτηριστικά που συνθέτουν τη λεγόμενη «εκτελεστική λειτουργία». Η λειτουργία αυτή περιλαμβάνει τέσσερις βασικές δεξιότητες:

#1 Την προσοχή, τη δυνατότητα να τη συγκεντρώνει, να τη διατηρεί και να τη στρέφει το παιδί όπου χρειάζεται.

#2 Τον έλεγχο της παρόρμησης, δηλαδή την ικανότητα να μπορεί να μην κάνει ή να μην λέει πάντα το πρώτο πράγμα που περνά από το μυαλό του.

#3 Την ενεργό μνήμη, δηλαδή την ικανότητα να κρατά και να χρησιμοποιεί πολλές διαφορετικές σκέψεις ταυτόχρονα στο μυαλό του.

#4 Τη δυνατότητα προγραμματισμού, δηλαδή το να μπορεί να σχεδιάζει και να φέρνει εις πέρας μια σειρά από ενέργειες προκειμένου να πετύχει ένα στόχο καθώς και να προσαρμόζει το πλάνο σε περίπτωση που τα δεδομένα ή ο στόχος αλλάξουν.

Η ευφυΐα μαθαίνεται

Το επίπεδο της εκτελεστικής λειτουργίας ενός νηπίου έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία για τις σχολικές του επιδόσεις στο άμεσο μέλλον από ό,τι ο δείκτης ευφυΐας (IQ) ή η ικανότητά του να μετράει και να διαβάζει, σύμφωνα με μελέτες.

Για παράδειγμα, έρευνα έδειξε ότι τα 4χρονα που μπορούν να περιμένουν 15 με 20 λεπτά πριν φάνε την καραμέλα που τους προσφέρθηκε (έλεγχος παρόρμησης), τα πάνε καλύτερα στο σχολείο ακόμα και μετά από 12-14 χρόνια, σε σχέση με όσα δεν αντέχουν να περιμένουν περισσότερα από 2 λεπτά. Επιπλέον, έχουν λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς. Με άλλα λόγια, η εκτελεστική λειτουργία δεν επηρεάζει μόνο τη σχολική ετοιμότητα του παιδιού, αλλά ολόκληρη τη ζωή του.

Σύμφωνα μάλιστα με τους ειδικούς, η συγκεκριμένη λειτουργία επηρεάζεται πολύ περισσότερο από την ανατροφή και την αλληλεπίδραση του παιδιού με άλλα άτομα, από ό,τι η ευφυΐα του. Άλλωστε, η περιοχή του εγκεφάλου όπου εδράζεται η εκτελεστική λειτουργία συνεχίζει να εξελίσσεται μέχρι την ηλικία περίπου των 20 ετών, οπότε υπάρχει άφθονος χρόνος για να προσφέρουμε τα κατάλληλα ερεθίσματα ώστε να αναπτυχθεί στο μέγιστο βαθμό.

Τα παιχνίδια που ακονίζουν το μυαλό

Παιχνίδια ρόλων

Φανταστείτε ότι υποδύεστε πως βρίσκεστε σε μια κατασκήνωση, στήνοντας κουβέρτες στο σαλόνι. Σε αυτήν την αυτοσχέδια κατασκήνωση, το παιδί σας είναι ο αρχηγός της ομάδας και εσείς ένας κατασκηνωτής που ακολουθεί τις εντολές του.

Μέσα από το παιχνίδι αυτό, το παιδί έχει την ευκαιρία να εξασκήσει μια σειρά από πολύ σημαντικές ικανότητες, όπως τη μνήμη (είναι σημαντικό να μην ξεχνάει ότι είναι ο αρχηγός, ότι βρίσκεται μέσα σε δάσος, ότι η κουβέρτα είναι η σκηνή κλπ.) και την ευελιξία στη σκέψη του (είναι αναγκαίο να προσαρμόζεται και να ελίσσεται γρήγορα στις διάφορες τροπές που ενδέχεται να πάρει η πλοκή).

Επιπλέον, μαθαίνει να βασίζεται στον εαυτό του και τις ικανότητές του, αφού ο χώρος δεν μετατρέπεται στο επιθυμητό σκηνικό με το πάτημα ενός κουμπιού, αλλά επειδή εκείνο σκέφτηκε να μετατρέψει τις κουβέρτες σε σκηνή ή το χαλί σε λίμνη κλπ.

Αφήγηση ή ανάγνωση παραμυθιών

Απαιτεί από τους μικρούς ακροατές να συγκεντρώσουν την προσοχή τους για αρκετή ώρα.

Όταν τα παιδιά ακούν μια ιστορία, κινητοποιείται διαφορετική περιοχή του εγκεφάλου από ό,τι όταν ξεφυλλίζουν μόνα τους ένα βιβλίο ή όταν κοιτούν τις εικόνες.

Επιπλέον, οξύνεται η μνήμη, αφού πρέπει να θυμούνται τα χαρακτηριστικά των ηρώων και να συνδέουν κάθε νέα πληροφορία με ό,τι έχει συμβεί μέχρι εκείνο το σημείο της αφήγησης.

«Πλάθω κουλουράκια»

Δεν είναι μόνο ότι θα διασκεδάσουν φτιάχνοντας και τρώγοντας τα κουλουράκια αλλά, ανάλογα με την ηλικία και τις ικανότητές τους, τα παιδιά μπορεί να εξασκηθούν ζυγίζοντας και ανακατεύοντας τα υλικά ή διαβάζοντας τη συνταγή.

Επιπλέον, ο εγκέφαλός τους κινητοποιείται προσπαθώντας να ακολουθήσει κάποια συγκεκριμένα «βήματα», συγκρατώντας τι έχει κάνει μέχρι στιγμής και οργανώνοντας ό,τι πρέπει να γίνει μετά.

«Χρονόμετρο»

Τα παιδιά και ιδιαίτερα τα νήπια είναι πολύ ανυπόμονα. Επιπλέον, τους είναι δύσκολο να κατανοήσουν την έννοια του χρόνου. Έτσι, ακόμα κι αν απαντήσετε: «Σε μισή ώρα» στην ερώτηση: «Πότε θα πάμε στο πάρκο;», δεν είναι καθόλου απίθανο να ξαναρωτήσουν μετά από δυο λεπτά.

Ένας τρόπος για να τα βοηθήσετε να καταλάβουν πόσο πρέπει να περιμένουν μέχρι να φτάσει η ώρα να κάνουν κάτι που επιθυμούν, είναι να χρησιμοποιήσετε ένα χρονόμετρο, ώστε το παιδί να μπορεί να βλέπει πόσος χρόνος απομένει. Έτσι, μαθαίνει να προγραμματίζει για το μέλλον και να προσαρμόζει το ρυθμό του.