Προτού έρθει στον κόσμο το μωρό μας, χιλιάδες ερωτήματα περνούν απ’ το μυαλό μας. Μπορεί να αναρωτηθούμε: «Με ποιον θα μοιάζει σα χαρακτήρας»; «Θα είναι άραγε ήρεμο ή θα… γκρινιάζει συνεχώς»;
Αδιαμφισβήτητα, κάθε παιδί είναι μοναδικό και διαφορετικό. Ορισμένα ικανοποιούνται με τα «λίγα» και είναι ήσυχα, άλλα πάλι είναι ανήσυχα και πιο ενεργητικά και απαιτούν περισσότερη προσοχή. Στην πρώτη περίπτωση μάλλον τα πράγματα είναι πιο απλά και λιγάκι πιο εύκολα για εμάς. Στη δεύτερη περίπτωση… τι κάνουμε;
Διαβάστε επίσης: Υπευθυνότητα: Πώς να τη μάθουμε στα παιδιά;
Τι εννοούμε όταν λέμε απαιτητικά μωρά- παιδιά
Τα κοινά χαρακτηριστικά που ξεχωρίζουν ένα απαιτητικό μωρό- παιδί είναι:
- Δεν είναι ποτέ ικανοποιημένα.
Ανεξάρτητα από το πόση προσοχή και στοργή τους δείχνετε, χρειάζονται πάντα το… κάτι παραπάνω. Την πλήρη προσοχή σας, τη σωματική επαφή, το συνεχές κράτημα.
- Είναι ανήσυχα.
Το μυαλό τους είναι πάντα εν κινήσει και είναι έτοιμα για οτιδήποτε. Δεν μπορούν να κάθονται ήσυχα στο αυτοκίνητο και στις μετακινήσεις γιατί ενώ τους αρέσει να έχουν όση περισσότερη σωματική επαφή με τους γονείς τους γίνεται, θέλουν ταυτοχρόνως να νιώθουν και ελεύθερα.
- Είναι απρόβλεπτα.
Συχνά κάνουν πράγματα που δεν περιμένουμε αφού αναζητούν συνεχώς την προσοχή.
- Ξυπνούν τακτικά τη νύχτα.
Τα απαιτητικά παιδιά ξυπνούν συχνά κατά τη διάρκεια της νύχτας ενώ δύσκολα τα κοιμίζουμε.
- Φοβούνται τον «αποχωρισμό».
Αν δουν τους γονείς τους να απομακρύνονται από κοντά τους, πανικοβάλλονται, γιατί οι γονείς τους είναι αυτοί που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις τους και τους δίνουν τη φροντίδα που χρειάζονται.
Εάν είναι μωρά και θηλάζουν, αναζητούν μονίμως να τραφούν. Αυτό συμβαίνει κυρίως για καθησυχασμό και όχι τόσο λόγω πείνας. Αν πίνουν γάλα από μπιμπερό, όταν τελειώσουν, χρειάζονται κάτι άλλο, όπως μια πιπίλα για να ηρεμήσουν.
- Είναι έντονα.
Ένα απαιτητικό παιδί έχει έντονη συμπεριφορά σε ό,τι κάνει. Αν κλάψει για παράδειγμα, θα το κάνει δυνατά και ασταμάτητα.
Πώς να τα καταφέρετε εάν έχετε ένα απαιτητικό μωρό ή μεγαλύτερο παιδί
Μην κάνετε συγκρίσεις με άλλα παιδιά ή αδέρφια
Κάθε παιδί είναι όπως είπαμε διαφορετικό και αυτό είναι που το κάνει ξεχωριστό. Αν συγκρίνετε το παιδί σας με άλλα παιδιά, βλάπτετε την αυτοεκτίμησή του.
Δώστε τους το χρόνο που χρειάζονται για να ηρεμήσουν όταν είναι σε ένταση
Αυτό θα τα βοηθήσει να διαχειριστούν καλύτερα τα συναισθήματά τους και θα τους προσφέρει ασφάλεια.
Μην προσπαθήσετε να αλλάξετε τον χαρακτήρα τους
Εάν προσπαθήσετε να αλλάξετε τον χαρακτήρα του παιδιού σας, δεν θα καταλήξετε πουθενά. Είναι προτιμότερο να το αποδεχτείτε όπως είναι, να του μιλάτε για σημαντικές αξίες ζωής, να του εκφράζετε τη στοργή σας και πάνω απ’ όλα να του μεταδώσετε το «σωστό» και το «λάθος» μέσω του παραδείγματός σας.
Μην προσβάλλετε το παιδί
Εάν χρησιμοποιείτε προσβλητικές λέξεις, θα ενισχύσετε την αρνητική πλευρά του χαρακτήρα του παιδιού και θα γίνει ακόμη πιο «επαναστατικό».
Πάντα να ενθαρρύνετε τη θετική συμπεριφορά
Δείξτε στο παιδί σας όταν συμπεριφέρεται καλά, τη χαρά σας μέσω της επιβράβευσης που βεβαίως μπορεί να είναι απλά λεκτική.
Μη δίνετε στο παιδί όλα όσα σας ζητά
Τα παιδιά είναι πολύ έξυπνα και θα το χρησιμοποιήσουν για να σας χειραγωγήσουν αργότερα.
Μιλήστε όσο το δυνατόν περισσότερο με το παιδί
Κάντε συζητήσεις με το παιδί σας και αφήστε το να εκφράσει τα πραγματικά του συναισθήματα.
Όταν θυμώνει και ξεσπά, ενεργήστε με αγάπη και ηρεμία
Είναι σημαντικό να ανταποκρίνεστε σε ένα ξέσπασμα αποφασιστικά, αλλά με ήρεμο και στοργικό τρόπο.
Ζητήστε βοήθεια εάν νιώθετε πως δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε
Αν δείτε ότι η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο, αναζητήστε επαγγελματική βοήθεια.
Επιπλέον, εάν αισθάνεστε εξαντλημένοι, ζητήστε βοήθεια από τον σύντροφό σας ή ένα μέλος της οικογένειας για να σας βοηθήσει να εκτονώσετε την ένταση.