Όλοι έχουμε ακούσει τις οδηγίες ασφαλείας στα αεροπλάνα για τις μάσκες οξυγόνου που προειδοποιούν, «βάλτε τη δική σας μάσκα πριν βοηθήσετε άλλους». Αν και πολύ κυριολεκτικά σε αυτή την περίπτωση, το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για την εκμάθηση της διαίσθησης στο παιδί.
Δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε τους άλλους αν δεν εμπιστευτούμε πρώτα το δικό μας ένστικτο. Αν και η διαίσθηση μπορεί να θεωρηθεί ως ένα ασαφές θέμα, τα οφέλη του να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να μάθουν να ακούνε το ένστικτό τους μπορεί να είναι πολύ σημαντικά.
Διαβάστε επίσης: Eνσυναίσθηση: Μπορούμε να τη μεταδώσουμε στο παιδί;
Αν και δεν είναι απαραίτητα θέμα ζωής και θανάτου όπως η μάσκα, μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη λήψη αποφάσεων, στην ανάληψη κινδύνων και στη δημιουργία σχέσεων.
Το να διδάσκουμε στα παιδιά από νωρίς ότι έχουν φυσικό ένστικτο και πώς να ερμηνεύουν τις αντιδράσεις του σωματός τους μπορεί να είναι καθοριστικό για την ευημερία τους τώρα και μεγαλώνοντας.
Πώς να εξηγήσετε τη διαίσθηση στο παιδί
Η διαίσθηση είναι ένα πολύπλοκο θέμα που μπορεί να είναι δύσκολο να κατανοήσουν οι ενήλικες, πόσο μάλλον τα μικρά μυαλά που μαθαίνουν συνεχώς νέα πράγματα. Είναι η επίγνωση των αισθήσεών σας – το αίσθημα των πεταλούδων στο στομάχι σας ή το ότι ξαφνικά αντιλαμβάνεστε τους χτύπους της καρδιάς σας ή την αναπνοή σας να επιταχύνουν.
Είναι ένα πλεονέκτημα για το παιδί να μάθει να αναγνωρίζει πώς ανταποκρίνεται το σώμα του σε ορισμένες καταστάσεις.
Γι’ αυτό ως γονείς ενθαρρύνουμε τα παιδιά να παρατηρούν πότε εμφανίζονται αυτά τα συναισθήματα.
Διαίσθηση vs. φόβος
Πολλές φυσιολογικές αντιδράσεις που έχουμε (ταχυπαλμία, γρήγορη αναπνοή κ.λπ.) μπορούν, επίσης, να προκύψουν όταν νιώθουμε φόβο ή άγχος.
Είναι σημαντικό να επισημάνουμε στα παιδιά ότι η διαίσθησή μας δεν θα είναι πάντα σωστή αρχικά.
Αλλά όσο περισσότερο εξασκούμαστε στο να την ακούμε, τόσο πιο εύκολα θα μπορούμε να τη διακρίνουμε από το φόβο και το άγχος.
Γιατί τα παιδιά πρέπει να μάθουν να εμπιστεύονται τη διαίσθησή τους
Το να μαθαίνουν να εμπιστεύονται το ένστικτό τους, να χρησιμοποιούν την καλύτερη δυνατή κρίση τους και να βασίζονται στον εαυτό τους είναι απαράμιλλα μαθήματα για τα παιδιά που όχι μόνο θα επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν τον εαυτό τους, αλλά έχουν επίσης τη δυνατότητα να τα κρατήσουν ασφαλή.
Όταν τα παιδιά μαθαίνουν να αναγνωρίζουν τη διαίσθησή τους χτίζουν αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Ένας πολύ καλός τρόπος για να χτίσουν την αυτοεκτίμηση με αυτόν τον τρόπο είναι μέσω της σωματικής δραστηριότητας, επιτρέποντάς τους να παίρνουν ασφαλή, αλλά υπολογισμένα ρίσκα.
Αν πιστεύουν στις σωματικές τους ικανότητες, η εσωτερική τους δύναμη θα ακολουθήσει σύντομα. Αυτή η αίσθηση αυτοεκτίμησης και επίτευξης σε νεαρή ηλικία μπορεί να τα συνοδεύει μέχρι και την ενηλικίωση. Τα παιδιά που μαθαίνουν να εμπιστεύονται τη διαίσθησή τους μπορούν να εξελιχθούν σε ενήλικες που αναγνωρίζουν τις τοξικές καταστάσεις και σχέσεις.
Η διαίσθηση μπορεί να πει στα παιδιά πότε μια φιλία στο σχολείο δεν είναι σωστή, όπως αν ένας συμμαθητής τους ζητάει να κάνουν κάτι που δεν θέλουν να κάνουν ή τα κάνει να νιώθουν άβολα. Μπορεί επίσης να τους πει πότε κάτι είναι πιο απειλητικό.
Πώς να διδάξετε στα παιδιά να εμπιστεύονται τη διαίσθησή τους
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να δώσουμε στα παιδιά ευκαιρίες να ακούσουν τη διαίσθησή τους. Επιτρέψτε στα παιδιά να κάνουν τις κακές επιλογές που θέλουν σε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον.
Στη συνέχεια, όταν κάνουν μια λανθασμένη επιλογή, μιλήστε τους για το πώς ένιωσαν όταν την έκαναν. Οι πιθανότητες είναι ότι ένιωσαν άσχημα. Βοηθήστε τα να αναγνωρίσουν ότι μερικές φορές θέλουμε να κάνουμε πράγματα παρόλο που δεν τα νιώθουμε σωστά. Τότε ίσως αξιολογήσουμε ότι δεν πρέπει να ακούμε το ένστικτό μας.
Ενσωματώστε περισσότερες πρακτικές εξάσκησης για να βοηθήσετε τα παιδιά να αποκτήσουν μια αίσθηση αυτονομίας. Η ενθάρρυνση των παιδιών να κάνουν τις δικές τους επιλογές και να «ρισκάρουν» τους μαθαίνει ότι όχι μόνο τα εμπιστεύεστε, αλλά ότι μπορούν να εμπιστευτούν τον εαυτό τους.
Είναι εξίσου σημαντικό να παρέχουμε επικύρωση αναγνωρίζοντας τις συναισθηματικές αντιδράσεις ενός παιδιού σε πράγματα και να μην τις απορρίπτουμε. Αν επικυρώσετε τη συναισθηματική κατάσταση ενός παιδιού, ανεξάρτητα από το τι σκέφτεστε, δημιουργείται ένας μηχανισμός ασφάλειας για μελλοντικές στιγμές σύνδεσης.
Αυτό όχι μόνο θα αναπτύξει τις σχέσεις τους μαζί μας, αλλά μπορούν να μεταφέρουν αυτή την αυτοπεποίθηση και την εμπιστοσύνη στις ενήλικες σχέσεις τους.
