Τα παιδιά αισθάνονται συχνά ευάλωτα και αναζητούν προστασία και ασφάλεια. Είναι γνωστό επίσης ότι πλημμυρίζονται από συναισθήματα αλλά στερούνται, τουλάχιστον μέχρι μια ηλικία, τις γνωστικές δεξιότητες για να καταφέρουν να τα εκφράσουν. Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι, λόγω της περιορισμένης τους ικανότητας να… πλοηγούνται σε συναισθηματικές καταιγίδες, αρχίζουν να βιώνουν τα έντονα συναισθήματά τους μέσω του σώματός τους.
Σύμφωνα με δεδομένα, πριν την πανδημία, το σχολικό άγχος που παρουσιάζεται ως ανεξήγητα ιατρικά συμπτώματα αντιπροσώπευε το 5 με 12% των παιδιατρικών επισκέψεων στις ΗΠΑ. Αυτό σημαίνει πολλά φοβισμένα παιδιά που λείπουν παρατεταμένα από το σχολείο.
Διαβάστε επίσης: Κινητό: Είναι πιο ευτυχισμένοι οι έφηβοι χωρίς αυτό;
Η φοίτηση στο σχολείο είναι ένας από τους πιο σημαντικούς δείκτες για το πόσο καλά λειτουργεί ένα παιδί και η επαναλαμβανόμενη απουσία λόγω «ανεξήγητων» ιατρικών συμπτωμάτων αποτελεί κόκκινη σημαία για κάθε παιδιατρικό πάροχο, σύμφωνα με τα λεγόμενα των επιστημόνων.
Η νευροεπιστήμη της χαρτογράφησης του εγκεφάλου που συνδέει τα σωματικά συμπτώματα με τον συναισθηματικό εγκέφαλο έχει προχωρήσει ραγδαία τις τελευταίες δεκαετίες. Ωστόσο, οι θεραπευτικές προσεγγίσεις δεν φαίνεται να αναπτύσσονται με τον ίδιο ρυθμό. Οι παιδίατροι είναι όμως σε θέση να αναγνωρίσουν συναισθηματικά συμπτώματα στα παιδιά.
Πέραν της φυσικής εξέτασης και της μελέτης του ιστορικού των παιδιών, αν η χρονική στιγμή του πόνου φαίνεται να σχετίζεται άμεσα με την αναμονή μιας σχολικής ημέρας, τότε το άγχος θα πρέπει να μπαίνει στην κορυφή της διαγνωστικής τους λίστας, εφόσον όλα τα άλλα είναι φυσιολογικά.
Η ανησυχία των γονιών
Πολλοί γονείς είναι φυσικό να τρομάζουν από συμπτώματα, όπως ο πόνος και μια σύσταση να επιστρέψει το παιδί στο σχολείο μάλλον τους ακούγεται αντιφατική.
Άλλωστε, ο πόνος είναι πόνος, είτε προκαλείται από φλεγμονώδεις αιτίες είτε από παραπλανητικά σήματα στη συναισθηματική μήτρα του εγκεφάλου.
Εκείνο που οι ειδικοί επισημαίνουν πως έχουν αρχικά ανάγκη τα παιδιά είναι η επιβεβαίωση. Η αναγνώριση πως πιστεύουμε αυτό που μας λένε. Έτσι χτίζεται η εμπιστοσύνη και μπορεί να ξεκινήσει η «θεραπεία». Κατά τη διάρκεια αυτής, θα πρέπει να καθοδηγήσουμε κατάλληλα το παιδί έτσι ώστε να κατανοήσει καλύτερα και να συνδεθεί με τα συναισθήματά του.
Η παρατεταμένη αποχή από το σχολείο δεν βοηθά ένα αναστατωμένο παιδί, δηλώνουν οι επιστήμονες. Είναι σημαντικό το παιδί να επιστρέψει στην τάξη με όσο το δυνατόν βέβαια πιο κατανοητικό, υποστηρικτικό και συμπονετικό τρόπο.
