Τα ενήλικα παιδιά συνήθως κάνουν επιλογές που διαφέρουν από αυτές που έκαναν οι γονείς τους, οπότε ορισμένες συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες. Αυτό, ωστόσο, που διαφοροποιεί την ένταση από την τοξικότητα είναι ο τρόπος με τον οποίο επιλύονται οι διαφωνίες και οι συγκρούσεις.
Τα ενήλικα παιδιά μπορεί να ωρίμασαν, να ανεξαρτητοποιήθηκαν και να έφυγαν από το σπίτι. Οτιδήποτε, όμως, κάνουν οι γονείς τους που μπορεί να δώσει την εντύπωση ότι δεν τα υπολογίζουν πια ως ενεργά μέλη της οικογένειας, είναι πολύ πιθανό να τα προσβάλει και να τα απογοητεύσει.
Διαβάστε επίσης: Γάμος διαρκείας… Τι κάνει την επικοινωνία σας ξεχωριστή;
Κι αυτό γιατί ακόμα και ως ενήλικες, αποζητούμε την αγάπη και την έγκριση των γονιών μας. Τα προβλήματα ξεκινάνε όταν ένας τοξικός γονέας θα το εκμεταλλευτεί αυτό προκειμένου να πάρει αυτό που θέλει.
Φυσικά, οι τοξικές δυναμικές μεταξύ γονέα και παιδιού δεν εμφανίζονται από τη μια μέρα στην άλλη.
Συχνά υπάρχει ιστορικό εγωκεντρικών, ελεγκτικών ή παραμελητικών συμπεριφορών, μετατόπιση ευθυνών και υπερβολική κριτική.
Το θέμα είναι ότι τα παιδιά δεν το αντιλαμβάνονται αυτό αμέσως και μπορεί να χρειαστούν χρόνια – ακόμη και δεκαετίες για να συνειδητοποιήσουν την προβληματική φύση της σχέσης τους και να αναλάβουν δράση.
Μην προσπαθήσετε να κερδίσετε τη συγνώμη τους
Αντί να αναλάβουν την ευθύνη για τα λάθη τους και να ζητήσουν συγγνώμη γι’ αυτά, οι τοξικοί γονείς θα μεταθέσουν την ευθύνη σε εσάς.
Θα σας πουν ότι τα δικά τους προβλήματα στις σχέσεις τους ή τα οικονομικά τους προβλήματα είναι κατά κάποιο τρόπο δικό σας λάθος.
Ακόμη και τα αρνητικά τους συναισθήματα γίνονται δική σας ευθύνη.
Θέστε όρια
Σκεφτείτε ποια θέλετε να είναι αυτά τα όρια και, στη συνέχεια, επικοινωνήστε τα με ξεκάθαρο τρόπο στον γονέα σας.
Μπορεί να είναι χρήσιμο να συζητήσετε τα όρια κατά τη διάρκεια μιας στιγμής που είστε και οι δύο ήρεμοι και μακριά από την κατάσταση που εξετάζετε.
Αν δεν τα σεβαστούν συγχωρήστε τους και προχωρήστε τη ζωή σας
Εάν τα όριά σας δεν γίνονται σεβαστά, σκεφτείτε να ελαττώσετε την επαφή με τον γονέα σας.
Μπορεί να χρειαστεί να απομακρυνθείτε από αυτούς για να θεραπευτείτε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τους μισείτε.
Όταν είμαστε μικροί, βλέπουμε τους γονείς μας παντοδύναμους.
Μπορούν να κάνουν τα πάντα και πάντα με… επιτυχία.
Καθώς μεγαλώνουμε, καταλαβαίνουμε ότι είναι κι εκείνοι απλά άνθρωποι. Ακόμη και ως ενήλικες, αν και το συνειδητοποιούμε, μπορεί να είναι δύσκολο να το αποδεχθούμε σε συναισθηματικό επίπεδο.
Αν όμως τα καταφέρουμε, είναι πιο εύκολο για εμάς να διαχειριστούμε το γεγονός ότι οι γονείς μας δεν τα έκαναν όλα τέλεια αφού δεν είναι «τέλειοι».
Αποδεχόμαστε, λοιπόν, ότι είναι άνθρωποι και όλοι οι άνθρωποι έχουν ελαττώματα.
Ας τους συγχωρήσουμε λοιπόν που έκαναν και κάνουν πράγματα που δεν αγγίζουν καν την τελειότητα.