Ως γονείς, τα ζητήματα ανατροφής των παιδιών μας είναι φυσικό να μονοπωλούν το ενδιαφέρον μας. Αλλά υπάρχουν και ορισμένες… απειλές που συχνά παραβλέπονται μιας και οι περισσότεροι από εμάς, επικεντρωνόμαστε αποκλειστικά στα παιδιά μας. Η κατανόηση αυτών των παραγόντων ωστόσο είναι σημαντική, αφού μπορεί να μας ενδυναμώσει και να μας χαρίσει μεγαλύτερη επίγνωση στο γονικό μας ρόλο.
Ποια είναι κάποια από αυτά τα κρυφά εμπόδια;
Διαβάστε επίσης: Παιδιά: Οι οθόνες τους… «έφαγαν» τη γλώσσα
#1 Τα πολλά λόγια…
Από την πρώτη στιγμή που μαθαίνετε ότι περιμένετε παιδί, άτομα με καλές προθέσεις σας πλημμυρίζουν με συμβουλές για το πώς πρέπει να μεγαλώσετε τα παιδιά σας. Είτε σας λένε να κρατάτε το μωρό σας αγκαλιά συνεχώς είτε για περιορισμένο χρόνο, είτε να επιτρέπετε το χρόνο οθόνης είτε να τον απαγορεύετε αυστηρά, υπάρχει καταιγισμός αντικρουόμενων συμβουλών που λογικό είναι να προκαλεί σύγχυση.
Η πίεση εντείνεται καθώς οι προσδοκίες από μέλη της οικογένειας προστίθενται στο μείγμα…
Η επιθυμία μας να μην απογοητεύσουμε όσους μας προσφέρουν συμβουλές και δώρα καθιστούν τις προσωπικές επιλογές ανατροφής να μοιάζουν στιγμές στιγμές βουνό.
Η εποχή που ζούμε μπορεί να περιπλέξει περαιτέρω τα πράγματα. Οι διαδικτυακοί πόροι παρέχουν μια άμεσα διαθέσιμη πηγή πληροφοριών και οι γονείς συχνά βρίσκονται σε μια… θάλασσα συστάσεων που προσπαθούν να ευθυγραμμίσουν με τις αξίες και τα ένστικτά τους.
#2 Οι παρωχημένες πληροφορίες
Κάθε γενιά κοιτάζει την επόμενη με ανησυχία και σκεπτικισμό. Ένας γονιός δεν είναι απίθανο να «κολλά» σε όσα έμαθε και βίωσε κατά την παιδική του ηλικία. Σκέψεις και πράξεις που αντί να δώσουν φωνή στις σημερινές ανησυχίες του παιδιού, οδηγούν σε αποσύνδεση στη σχέση γονέα-παιδιού.
Η αξιοποίηση προηγούμενων πληροφοριών χρησιμεύει ως βάση για τη γνώση. Η μη αξιολόγηση όμως αυτών και η απροθυμία να τις φέρουμε στο τώρα είναι μάλλον πρόβλημα.
#3 Η έλλειψη κοινωνικής επαφής
Ενώ οι γονείς λαμβάνουν πολλές συμβουλές, η σύγχρονη ανατροφή εμπεριέχει συχνά μοναξιά.
Οι κοινότητες έχουν γίνει πλέον πιο απρόσωπες, ο χρόνος μας είναι πολύ πιο περιορισμένος ενώ παράλληλα παρατηρείται μια τάση ατομικισμού.
Αυτοί οι παράγοντες αφήνουν πολλούς γονείς κουρασμένους και μόνους.
#4 Η υπερβολή ή η παραίτηση
Αν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να εγγυηθούμε την επιτυχία και την ευτυχία του παιδιού μας, γιατί να μην «περιοριστούμε» και απλά να ελπίζουμε για το καλύτερο; Αυτή η σκέψη μπορεί να χαρακτηρίσει μια συμπεριφορά παραίτησης.
Στον αντίποδα, άλλοι γονείς εμπλέκονται υπερβολικά στη ζωή των παιδιών τους, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε προστριβές και ενήλικες με λιγοστά εφόδια να αντιμετώπισουν τη ζωή.
Κατά μέτωπο αντιμετώπιση
- Προσπαθήστε να είστε ξεκάθαροι σχετικά με τους στόχους και τις αξίες σας. Εάν δεν είστε σίγουροι γι΄ αυτά, θα είναι εύκολο να «χαθείτε» στον ωκεανό των φωνών που θα προσπαθήσουν να σας κατευθύνουν.
- Εστιάστε στο παιδί σας. Το να σκέφτεστε τη ζωή και τις εμπειρίες σας είναι χρήσιμο. Το να μένετε προσκολλημένοι σε αυτές και να αγνοείτε τις πραγματικές ανησυχίες του παιδιού σας στο τώρα, όχι.
- Δώστε προτεραιότητα στις κοινωνικές συναναστροφές. Η κοινωνική υποστήριξη κάνει καλό στη συνολική υγεία. Μελέτη 85 ετών για τη μακροζωία από το Χάρβαρντ διαπίστωσε ότι οι καλές σχέσεις είναι το κλειδί για μια μακρά, υγιή ζωή.
- Μην προσπαθείτε τόσο να κάνετε τα παιδιά να είναι ήσυχα, να σας ακούν, να ακολουθούν τους κανόνες κ.λπ. Επικεντρωθείτε αντ’ αυτού σε μια ανατροφή με βάση την οπτική γωνία του παιδιού. Η κατανόηση του παιδιού είναι το κλειδί που μας βοηθά να το φροντίζουμε καλύτερα και εκείνο να ανταποκρίνεται φυσικά στις οδηγίες μας.
Εν συντομία, είναι σημαντικό να είστε ανοιχτοί στη μάθηση, να αγκαλιάζετε τη μοναδικότητα του παιδιού και να καλλιεργείτε γνήσιες συνδέσεις με τους γύρω σας.
