Μπορεί το παιδί σας να δείχνει πως δεν επιθυμεί να πλησιάσει τα άλλα παιδιά στην παιδική χαρά, παρόλο που εκείνα θέλουν να παίξουν μαζί του. Μπορεί να κοκκινίζει όταν ένας μη οικείος ενήλικας του κάνει ερωτήσεις και να προσκολλάται στα πόδια σας, κρύβοντας το κεφάλι του. Βλέποντας μια τέτοια συμπεριφορά μπορεί επίσης να προσπαθήσατε να βοηθήσετε το παιδί να ξεπεράσει τυχόν φόβους του. Με ποιον τρόπο όμως; Μήπως παρά τις καλές σας προθέσεις, το ζήτημα αυτό αντί να λύνεται, παρατηρείτε πως γίνεται πιο περίπλοκο;
Ας μάθουμε πώς μπορούμε να προσεγγίσουμε ένα ντροπαλό παιδί και να το «συνοδεύσουμε» στα συναισθήματά του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Διαβάστε επίσης: Βρέφη και μεγαλύτερα παιδιά: Σε τι τα βοηθά η περιέργεια;
Τι είναι η συστολή
Η ντροπαλότητα είναι ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητας ενός ατόμου που σχετίζεται με αισθήματα δυσφορίας και ανασφάλειας όταν βρίσκεται σε ένα καινούριο περιβάλλον με αγνώστους. Ανάλογα με το βαθμό της, οι συνέπειες στη διαπροσωπική αλληλεπίδραση των ατόμων μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο αισθητές.
Κάποιες από τις πιο κοινές εκδηλώσεις ντροπαλότητας στην παιδική ηλικία είναι:
- Αποφυγή οπτικής επαφής με άγνωστα άτομα
- Χαμηλός τόνος φωνής
- Δυσκολία στο να ξεκινήσει το παιδί να συνομιλεί
- Απομόνωση σε κοινωνικές εκδηλώσεις
- Δυσκολία συμμετοχής στην τάξη
Η συστολή σε ακραίο βαθμό μπορεί να οδηγήσει σε φόβο ή υψηλό άγχος. Βεβαίως, μπορεί να είναι σε κάποιες περιπτώσεις και ευεργετική, κάνοντας το παιδί να είναι πιο προσεκτικό στις συναναστροφές του.
Ντροπαλό παιδί: Τι να μην κάνουμε για να το βοηθήσουμε να «ανοιχτεί»
Εάν το παιδί σας είναι ντροπαλό:
Μην το αναγκάζετε να αλληλεπιδράσει
Το να πιέζουμε το παιδί να αλληλεπιδράσει δεν ωφελεί. Μπορεί μάλιστα να επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα από εκείνα που θέλουμε. Ενδεχομένως, το αίσθημα άγχους του παιδιού να αυξηθεί και να «κλειστεί» ακόμη πιο πολύ στον εαυτό του.
Αποφύγετε λοιπόν να επιβάλλετε στο παιδί μια στάση που δεν είναι έτοιμο να υιοθετήσει. Αντιθέτως, ενθαρρύνετε τη σταδιακή έκθεση του παιδιού σε νέα περιβάλλοντα έτσι ώστε, σιγά σιγά, να μπορέσει να οικοδομήσει κοινωνικές δεξιότητες.
Μην είστε υπερπροστατευτικοί
Μια από τις πιο σοβαρές συνέπειες της υπερπροστασίας είναι ότι τα παιδιά δεν έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν τις δικές τους κοινωνικές δεξιότητες. Μην μιλάτε εκ μέρους του παιδιού και αφήστε το να αντιμετωπίσει τυχόν προκλήσεις και μόνο του, σεβόμενοι το δικό του ρυθμό.
Μην βάζετε «ταμπέλες»
Η «κατηγοριοποίηση» του κάθε παιδιού και η απόδοση χαρακτηρισμών όπως «Είσαι πολύ ντροπαλός-ή» δεν βοηθά στην επίλυση του θέματος.
Θυμηθείτε ότι το παιδί σας βρίσκεται στην ανάπτυξη και στο στάδιο που «χτίζει» τη δική του ταυτότητα, επομένως το ότι τώρα είναι ντροπαλό, δεν σημαίνει με βεβαιότητα ότι έτσι είναι σαν άτομο και ότι έτσι θα είναι και στο μέλλον.
Αποφύγετε τη σύγκριση με άλλα παιδιά
Μερικά παιδιά απολαμβάνουν να μιλούν με όλους όσους συναντούν και τραβούν την προσοχή στις παρέες. Άλλα πάλι, θα προτιμούσαν να είναι «αόρατα». Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και χρειάζεται ειδικά στην παιδική ηλικία κατανόηση και υπομονή μέχρι το κάθε παιδί να βρει τον εαυτό του.
Δώστε λοιπόν στο παιδί σας χώρο και χρόνο. Δεν χρειάζεται να γεμίσετε στις κοινωνικές συναναστροφές σας τις σιωπές του και δεν πρέπει να ξεχνάτε πως μέσω αυτών των μικρών προκλήσεων το παιδί θα μπορέσει να αποκτήσει σταδιακά τα απαραίτητα εργαλεία ώστε να αναπτύξει κοινωνικούς δεσμούς με μεγαλύτερη ευκολία με την πάροδο του χρόνου.
