Κάθε παιδί αδιαμφισβήτητα χρειάζεται κανόνες και όρια. Στην προσπάθειά μας ως γονείς να τα ορίσουμε και να τα επιβάλλουμε μπορεί, χωρίς καν να το καταλάβουμε, να καταλήξουμε σε ένα είδος τοξικής πειθαρχίας. Ωστόσο, για να «χτίσει» ένα παιδί ισχυρή αυτοεκτίμηση, είναι σημαντικό να κατανοεί τους κανόνες και τα όρια και να αναλαμβάνει την ευθύνη για τις πράξεις του με μια θετική μορφή πειθαρχίας.
Τι επομένως να αποφύγουμε για να τα καταφέρουμε;
Διαβάστε επίσης: Παιδί: Γιατί δεν πρέπει να το «γεμίζετε» ενοχές
3 πράγματα που δεν πρέπει να κάνουμε όταν προσπαθούμε να επιβληθούμε στα παιδιά
#1 Αρνητικοί χαρακτηρισμοί
Μερικές φορές, όταν θέλουμε να διορθώσουμε μια συμπεριφορά, προσπαθούμε να κάνουμε το παιδί να καταλάβει πως η συμπεριφορά του είναι λάθος μέσω των χαρακτηρισμών. Για παράδειγμα, μπορεί να του πούμε φράσεις όπως: «Είσαι τεμπέλης» ή «Είσαι άτακτος».
Πρόκειται για «ταμπέλες» που κάνουν κακό. Τα παιδιά πιστεύουν πως πράγματι είναι έτσι και τελικά αντί να αλλάξουν, το πρόβλημα εντείνεται και διαιωνίζεται. Επομένως, είναι σημαντικό να μην βάζετε ταμπέλες στα παιδιά και να διαχωρίζετε πάντα το άτομο από τη συμπεριφορά. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μιλήσετε με τα παιδιά για τη συμπεριφορά τους, να τους εξηγήσετε το γιατί είναι λανθασμένη και να προσπαθήσετε να βρείτε λύσεις.
#2 Φωνές και απειλές
Οι φωνές «μπλοκάρουν» τα παιδιά συναισθηματικά και αυτόματα σταματούν να ακούν τι τους λέμε. Αυτές οι στάσεις πυροδοτούν το ένστικτο άμυνας και, ως εκ τούτου, τα παιδιά μπορεί να αισθάνονται φόβο, ανασφάλεια, χαμηλή αυτοεκτίμηση και να αρχίσουν να απομακρύνονται συναισθηματικά από εμάς.
#3 Τιμωρία
Μια τιμωρία σε ένα παιδί δείχνει ότι ο ενήλικας είναι αυτός που έχει τη δύναμη και ότι, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτό. Αισθάνεται λοιπόν ότι οι απόψεις και τα συναισθήματά του δεν έχουν σημασία, επομένως δεν έχει σημασία τι κάνει ή τι λέει. Κυρώσεις του τύπου «μείνε στην κρεβατοκάμαρά σου» ή «γράψε πολλές φορές πως δεν θα το ξανακάνεις» βλάπτουν τα συναισθήματα του παιδιού.
Θετική μορφή πειθαρχίας
Είναι σημαντικό τα παιδιά να γνωρίζουν ποιες είναι οι συνέπειες των πράξεών τους ώστε να αισθάνονται ότι έχουν τον έλεγχο των αποφάσεών τους. Επομένως, είναι πάντα απαραίτητο να συζητάμε για την εκάστοτε συμπεριφορά τους και να αναζητούμε από κοινού, λύσεις. Με αυτόν τον τρόπο, το παιδί θα μπορεί να κατανοήσει καλύτερα το τι συμβαίνει με τα όρια, τα «πρέπει» και γιατί.
Ως γονείς είμαστε οι οδηγοί, τα παραδείγματα και τα πρότυπα για τα παιδιά μας. Είμαστε αυτοί που θα τα διδάξουμε τη σωστή συμπεριφορά μέσω μιας ανατροφής που θα βασίζεται ακριβώς στα στοιχεία που κάνουν μια συμπεριφορά καλή, όπως είναι ο σεβασμός. Τα παιδιά άλλωστε μαθαίνουν πολύ πιο γρήγορα μέσα από τη στοργή. Αντίθετα, αν το περιβάλλον είναι εχθρικό, απομονώνονται στον εαυτό τους και οι συνέπειες στη συναισθηματική τους ανάπτυξη μπορεί να είναι επικίνδυνες.
