Με τις πανελλήνιες εξετάσεις να φτάνουν στο τέλος τους, πιθανόν να έχει περάσει από το μυαλό σας η σκέψη ότι το παιδί σας ενηλικιώνεται και σιγά-σιγά θα αφήσει πίσω του την μητρική σας αγκαλιά. Το συναίσθημα αυτό μπορεί να είναι γλυκόπικρο. Από την μια το γεγονός ότι το παιδί σας ξεκινάει τη δική του ενήλικη ζωή σας ενθουσιάζει και σας κάνει να ανυπομονείτε, από την άλλη όμως το σπίτι σας αδειάζει και το παιδί σας σταματάει να σας έχει τόσο μεγάλη ανάγκη.
Ακόμη και αν δεν φεύγει από το σπίτι και πάλι μπορεί να σκέφτεστε ότι σας έχει λιγότερη ανάγκη και ότι ο ρόλος σας ως γονιός σιγά-σιγά αρχίζει και χάνεται.
Διαβάστε επίσης: Test: Είστε βέβαιοι πως γνωρίζετε τις ανάγκες του εφήβου σας;
Από που πηγάζει αυτό το συναίσθημα στους γονείς
Η στεναχώρια αυτή μπορεί να πηγάζει από διάφορες καταστάσεις. Μπορεί να πιστεύετε ότι όσο μεγαλώνει το παιδί σας και γίνεται πιο ανεξάρτητο εκτίθεται σε περισσότερους και μεγαλύτερους κινδύνους.
Ένας ακόμη λόγος είναι η αβεβαιότητα που υπάρχει στο μέλλον και νιώθετε ότι χάνετε τον έλεγχο του.
Όταν το παιδί σας ήταν πιο μικρό μπορεί να πιστεύατε ότι είχατε μεγαλύτερο έλεγχο στο μέλλον του, ότι οι δικές σας αποφάσεις για τη ζωή του εξασφάλιζαν ένα καλό μέλλον. Τώρα όμως ο έλεγχος αυτός χάνεται.
Ακόμη όταν το παιδί σας μεγαλώνει είναι λογικό να αισθάνεστε ένα αίσθημα μοναξιάς. Ένα παιδί είναι μια παρέα! Τρώτε μαζί, πηγαίνετε βόλτες μαζί, ψωνίζετε μαζί. Όσο απομακρύνεται σιγα-σιγά από εσάς αισθάνεστε σαν να χάνετε έναν παλιό σας φίλο.
Και ένας ακόμη λόγος είναι ότι χάνετε το αίσθημα του σκοπού σας. Είστε γονιός και ο κύριος σκοπός σας είναι φυσικά η ευτυχία του παιδιού σας.
Το πρόγραμμα σας είναι ανάλογα με τις ανάγκες και το πρόγραμμα του παιδιού σας και είστε ένας περήφανος γονιός. Αν όμως δεν έχετε να φροντίσετε το παιδί σας, τότε μήπως σταματάτε να είστε γονιός;
Πως μπορείτε να το ξεπεράσετε
Αρχικά, ας απενοχοποιήσουμε το συναίσθημα αυτό. Είναι απολύτως λογικό να το βιώνετε και δεν πρέπει να αισθάνεστε τύψεις για αυτό που αισθάνεστε. Αποδεχτείτε και αγκαλιάστε τα συναισθήματα σας καθώς αυτό είναι το πρώτο βήμα για να μπορέσετε να ξεπεράσετε την στεναχώρια σας.
- Μην μεταφέρετε αυτό το συναίσθημα στο παιδί σας: Καθώς μπορεί να υιοθετήσει αυτό το συναίσθημα και να δυσκολευτεί να απαγκιστρωθεί από εσάς. Ίσως αυτό να του δημιουργήσει πρόβλημα στη μετέπειτα ζωή του να αναπτυχθεί άγχος αποχωρισμού και να του σταθεί εμπόδιο στην ενηλικίωση του.
- Να είστε υποστηρικτικοί: Όσο και αν στεναχωριέστε όταν το παιδί σας πάει να νοικιάσει το πρώτο του σπίτι, είναι σημαντικό να συνεχίσετε να είστε υποστηρικτικοί και να χαρείτε με τη χαρά του. Το παιδί σας θα θυμάται έτσι για όλη του τη ζωή την υποστήριξη που του προσφέρατε όταν το είχε ανάγκη και θα δημιουργήσετε πιο στενούς δεσμούς.
- Κάντε σχέδια με τα παιδιά σας: Ετοιμάστε ένα ταξίδι που θέλετε να κάνετε και δεν έχετε προγραμματίσει τόσα χρόνια. Με τον τρόπο αυτό θα έχετε να περιμένετε κάτι με ενθουσιασμό αλλά και θα δημιουργήσετε νέες εμπειρίες με τα παιδιά σας.
- Μιλήστε με κάποιον που σας καταλαβαίνει: Κάποια φίλη σας ίσως ή ακόμη καλύτερα, αν είστε αρκετά τυχεροί και έχετε ακόμη τους γονείς σας στο πλευρό σας, μιλήστε με αυτούς. Εκείνοι μπορούν να σας καθησυχάσουν ότι το συναίσθημα αυτό δεν διαρκεί για πάντα και να σας συμβουλεύσουν για το πώς μπορείτε να κατευνάσετε τη στεναχώρια σας.
- Σκεφτείτε λογικά: Ναι, τα παιδιά σας μεγαλώνουν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν ανάγκη από τους γονείς τους. Δεν παύετε ποτέ να είστε γονείς των παιδιών σας και δεν σταματάτε ποτέ να τους προσφέρετε, απλά η σχέση σας μεταμορφώνεται και προσαρμόζεται στα χρόνια. Μπορεί το παιδί σας να μην έχει ανάγκη να το πάτε μέχρι το φροντιστήριο μια ημέρα που βρέχει, αλλά έχει πάντα ανάγκη, από ένα μαμαδίστικο πιάτο φαγητό, έχει πάντα ανάγκη από μια γλυκιά κουβέντα από την οικογένεια του, έχει πάντα ανάγκη από μια μητρική αγκαλιά που θα το κάνει να ξεχάσει κάθε έγνοια του. Αυτό μπορείτε να το διαπιστώσετε και από εσάς τις ίδιες, σίγουρα διαβάζοντας όλα αυτά σας γεννήθηκε η ανάγκη να αγκαλιάσετε τη δική σας μαμά.