Αν και είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί με βεβαιότητα αυτό το ερώτημα, όλο και περισσότεροι επιστήμονες μελετούν αυτή τη διαδικασία από τη σκοπιά του μωρού. Καταρχήν, γνωρίζουμε πως το μωρό ξέρει πότε είναι έτοιμο να γεννηθεί. Μέσω ενός χείμαρρου ορμονών, το μωρό υποδεικνύει κατά κάποιο τρόπο στη μητέρα του ότι έφτασε η στιγμή και στη συνέχεια ξεκινούν οι συσπάσεις που το βοηθούν να έρθει στον κόσμο.

Επιπλέον, φαίνεται πως το μωρό αρχίζει να προετοιμάζεται για την ώρα της γέννησης προτού αυτή φτάσει αφού συγκεκριμένοι αδένες (οι υπερνεφρικοί) αρχίζουν να εκκρίνουν αδρεναλίνη πολύ πιο γρήγορα ώστε να περάσει την αγχωτική στιγμή που πλησιάζει.

Διαβάστε επίσης: Προσωπικός χρόνος: Είναι σημαντικός (και) για τα παιδιά

Κατά τη διάρκεια της γέννησης

Όταν το μωρό αρχίζει να αισθάνεται τις πρώτες συσπάσεις, συνειδητοποιεί ότι κάτι συμβαίνει. Νιώθει πίεση, κάτι σαν μασάζ που το προετοιμάζει για την έξοδό του από την ασφάλεια της κοιλίτσας της μητέρας τους.

Τη στιγμή του τοκετού, μπορεί να αισθανθεί μια ελαφριά ενόχληση η οποία πιθανότατα αυξάνεται εάν πρόκειται για περίπλοκο τοκετό.

Την ώρα της γέννησης, το μωρό παράγει μεγάλη ποσότητα ενδορφινών (των ορμονών της ευτυχίας) που καταπραύνουν τον πόνο και το βοηθούν να έχει ένα αίσθημα ευεξίας.

Κατά την πρώτη ώθηση που κάνει η μητέρα, το μωρό εκτιμάται πως νιώθει μόνο έντονη πίεση και όχι τον πόνο- τουλάχιστον στον βαθμό που τον βιώνει η μητέρα.

Αν και οι κινήσεις που εκτελεί το μωρό μέχρι να γεννηθεί (κάμψη κεφαλιού, περιστροφή κτλ.) ακούγονται επώδυνες και ενοχλητικές, η φυσική αυτή διαδικασία της γέννησης μάλλον εξακολουθεί να είναι λιγότερο προκλητική για το μωρό σε σύγκριση με τη μητέρα.

Τι νιώθει τελικά το μωρό όταν έρχεται στον κόσμο;

Όταν το μωρό έρχεται στον κόσμο, κόβεται ο ομφάλιος λώρος και αρχίζουν να λειτουργούν οι πνεύμονές του. Δοκιμάζει λοιπόν για πρώτη φορά την αυθόρμητη αναπνοή, μια πολύ παράξενη και έντονη για το παιδί αίσθηση γιατί είναι η πρώτη φορά που «γεμίζει» τους πνεύμονές του και κλαίει.

Για τα μωρά, η μετάβαση από την κοιλιά της μαμάς τους στον εξωτερικό κόσμο είναι ένα πραγματικό σοκ: οι πέντε αισθήσεις που μέχρι εκείνη την στιγμή είχαν συνηθίσει σε μια συγκεκριμένη πραγματικότητα, μέσα σε ένα περιορισμένο και προστατευμένο περιβάλλον, τώρα ξαφνικά έρχονται σε επαφή με καινούργια ερεθίσματα, μια όχι ιδιαίτερα ευχάριστη αίσθηση, τουλάχιστον στην αρχή.

Παράλληλα, ενώ μέσα στην κοιλιά της μητέρα τους ήταν συνηθισμένα σε θερμοκρασία 36 βαθμών, μόλις βγουν η θερμοκρασία είναι χαμηλότερη, γι’ αυτό και αμέσως τα σκεπάζουμε.

Ύστερα, το μωρό αφήνεται συνήθως στην αγκαλιά της μητέρας του. Αυτή η επαφή με τη μητέρα είναι γνωστό ότι είναι πολύ σημαντική για την ανάπτυξη του δεσμού μεταξύ μητέρας και παιδιού και διευκολύνει επίσης το θηλασμό.

Μετά από αυτή τη μαγική αλλά και δύσκολη διαδικασία, έρχεται για το μωράκι μια φάση ηρεμίας κατά την οποία ανακτά τις δυνάμεις που ξόδεψε κλαίγοντας. Σε αυτό το σημείο και ύστερα από όλα αυτά τα νέα συναισθήματα, θα επιτρέψει στον εαυτό του τον πρώτο του πραγματικό υπνάκο…