Οι προκλήσεις με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι πολλοί γονείς, όπως είναι για παράδειγμα η ανυπακοή από πλευράς των παιδιών, έχουν συχνά τις ρίζες τους στην απουσία ορίων. Τα όρια όταν δεν είναι ξεκάθαρα και βρίσκονται υπό συνεχή διαπραγμάτευση, ενδέχεται να προκαλούν συγκρούσεις και άγχος σε όλα τα μέλη της οικογένειας.
Τα παιδιά από πλευράς τους θα προσπαθήσουν να «περάσουν» το δικό τους ενώ παράλληλα κουράζονται ξοδεύοντας ενέργεια για να υποστηρίξουν αυτό που εκείνα θέλουν. Εμείς από την άλλη, είναι φυσικό να εξαντλούμαστε από τις απαιτήσεις και τις πιθανές συγκρούσεις. Έτσι, όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, απορρυθμιζόμαστε…
Διαβάστε επίσης: Γνωρίζατε πως αυτά τα 7 απλά πράγματα κάνουν τα παιδιά… τρισευτυχισμένα;
Γιατί δεν τηρούνται τα όρια;
Αν και τα παιδιά ευδοκιμούν στα όρια, διαμαρτύρονται και συνήθως δύσκολα τα τηρούν, ανάλογα βέβαια και με τον χαρακτήρα τους.
Άλλο ένα εμπόδιο είναι ότι οι γονείς, στην προσπάθειά μας να εφαρμόσουμε μια στοργική ανατροφή, ίσως άθελά μας εμπλέκουμε πολύ περισσότερο τα παιδιά στη διαδικασία των αποφάσεων που λαμβάνονται μέσα στην οικογένεια. Ο σεβασμός και η συνεργασία φυσικά είναι απαραίτητα στοιχεία στη σύνδεσή μας με τα παιδιά μας αλλά η προσπάθειά μας να τα κάνουμε να συμφωνήσουν απόλυτα και με προθυμία σε όλα τα όρια που πρέπει να τεθούν είναι μάλλον ατελέσφορη. Ειδικά αν μιλάμε για παιδιά ιδιαιτέρως δυναμικά και επίμονα.
Εν τω μεταξύ, μόλις το παιδί υποψιαστεί ότι το όριο που προσπαθεί να θέσει ο γονιός εξαρτάται από τη συμφωνία και τη συνεργασία του, πιθανότατα θα προσπαθήσει να αποτρέψει με κάθε τρόπο την εφαρμογή του.
Ποιος μπορεί να κατηγορήσει τα παιδιά;
Ποιο παιδί χαίρεται που παρέδωσε το tablet; Που θα φάει ένα μήλο αντί για ένα μπισκότο για επιδόρπιο; Που θα πάει για ύπνο ενώ ακόμη έχει ενέργεια για παιχνίδι;
Τα παιδιά θα διαπραγματευτούν και θα διαφωνήσουν, προβάλλοντας λογικά αλλά και παράλογα επιχειρήματα, και θέτοντας σε εφαρμογή μια σειρά από τακτικές καθυστέρησης.
Αυτή η εστίαση στην διαπραγμάτευση οποιουδήποτε κενού ανιχνεύουν σε ένα όριο, είναι, όπως είπαμε, εξουθενωτική και μπορεί να προκαλέσει ταραχές.
Πώς θα θέσετε τελικά τα όρια;
Δεν είναι εύκολο, ούτε όμως και τόσο δύσκολο όσο ακούγεται. Το σημαντικό είναι να γνωρίζετε τι πρέπει να κάνετε και τι να αποφεύγετε και να προσπαθείτε να τα εφαρμόζετε όσο πιο πιστά γίνεται.
Διαλέξτε τις μάχες σας
Ένα τρίχρονο πιτσιρίκι, όσο και να το θέλει, δεν μπορεί να έχει πάντα άψογη συμπεριφορά. Ξεχωρίστε τους κανόνες που είναι πραγματικά σημαντικοί για εσάς και επιμείνετε σε αυτούς και παραβλέψτε τα λάθη που δεν αποτελούν και τόσο μεγάλο πρόβλημα.
Σταθερότητα και αντιπερισπασμός
Του είπατε «όχι» κι εκείνο συνέχισε ανέμελα την προσπάθειά του να σκαρφαλώσει στην άκρη του μπαλκονιού. Τι πρέπει να κάνετε; Σηκώστε το απαλά, φέρτε το στο ύψος του προσώπου σας και πείτε του, χωρίς να υψώσετε τη φωνή σας αλλά με σταθερότητα: «Μην πλησιάζεις στην άκρη του μπαλκονιού. Είναι πολύ επικίνδυνο». Στη συνέχεια, προσφέρετέ του μια άλλη δραστηριότητα για να ξεχάσει την προηγούμενη.
Φανείτε συνεπείς
Αν τη μία μέρα έγινε μάχη για να πλύνει τα χέρια του και την επόμενη βαρεθήκατε να ασχοληθείτε, το μικρό σας θα μπερδευτεί. Το χειρότερο; Αν αυτό γίνεται συχνά, δεν θα μπερδευτεί μόνο σε σχέση με τον συγκεκριμένο κανόνα, αλλά με την έννοια των κανόνων γενικότερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει όλα να γίνονται με το… γράμμα του νόμου. Όταν όμως παρακάμπτετε κάποιον κανόνα, φροντίστε να εξηγήσετε στο παιδί ότι είναι «μόνο για σήμερα», όπως και τους λόγους που οδήγησαν σε αυτή την εξαίρεση.
Κάντε υπομονή
Κι όμως, μπορεί να μην θυμάται όντως αυτό που του έχετε πει χίλιες φορές. Τα νήπια, βλέπετε, δεν φημίζονται για τη μνήμη τους. Να είστε προετοιμασμένοι να επαναλάβετε πολλές φορές την ίδια οδηγία, χωρίς να θυμώνετε και χωρίς να απελπίζεστε.
Μείνετε ακλόνητοι
Από τη στιγμή που του είπατε «όχι», όσα νάζια κι αν σας κάνει, θα πρέπει να παραμείνετε σταθεροί στην άρνησή σας. Αντίστοιχα, όταν χρησιμοποιείτε κάποια «απειλή», θα πρέπει να είστε έτοιμοι να την εφαρμόσετε. Για παράδειγμα, αν του πείτε ότι θα γυρίσετε σπίτι αν δεν σταματήσει να κάνει φασαρία, ο μόνος τρόπος να σας πάρει στα σοβαρά είναι στην επόμενη κραυγή να του έχετε ήδη φορέσει το μπουφάν του.
