Δεν είναι τυχαίο ότι τα παιδιά κολλάνε στην οθόνη όταν παίζουν video games.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα παιχνίδια συχνά απαιτούν συγκέντρωση, γρήγορες αντιδράσεις και λήψη αποφάσεων, επιτρέποντάς τους να ανιχνεύουν και να προσαρμόζονται καλύτερα στις αλλαγές στο περιβάλλον τους.
Διαβάστε επίσης: Ρομπότ: Τα εμπιστεύονται περισσότερο τα παιδιά;
Παράλληλα, το γεγονός ότι πρέπει να θυμούνται εικόνες, χαρακτήρες και μυστικά περάσματα, καθώς και να χρησιμοποιούν χάρτες, βοηθά στη βελτίωση της μνήμης και της προσοχής στη λεπτομέρεια.
Επιπλέον, υπάρχουν μελέτες που υποστηρίζουν ότι τα βιντεοπαιχνίδια μπορεί να βοηθήσουν τα παιδιά προσχολικής ηλικίας με δυσλεξία ή άλλες μαθησιακές δυσκολίες να βελτιώσει τις δεξιότητες ανάγνωσης.
Η δυσλεξία είναι μια μαθησιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από δυσκολία στην ανάγνωση. Εκδηλώνεται με δυσκολίες στην αναγνώριση γραμμάτων, συλλαβών και λέξεων.
Τα αίτια της δυσλεξίας είναι ακόμη ελάχιστα κατανοητά, αν και η επιστημονική κοινότητα υποπτεύεται ότι υπάρχει πρόβλημα στον τρόπο με τον οποίο οι οπτικές πληροφορίες μεταδίδονται και αναλύονται από τον εγκέφαλο. Επιπλέον, ένα παιδί με δυσλεξικό γονέα έχει 80 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξει τη διαταραχή.
Η κατανόηση του τρόπου ανάγνωσης των δεδομένων, του τρόπου λειτουργίας των διαφόρων εργαλείων και του τρόπου ανάγνωσης των διαφόρων μετρήσεων είναι πολύτιμες δεξιότητες που βοηθούν τα παιδιά να κατανοήσουν τον κόσμο γύρω τους.
Στη σημερινή κοινωνία των δεδομένων, η δυνατότητα να κατανοούν τον πλούτο των πληροφοριών γύρω, να προωθούν ουσιαστικές συνδέσεις, να εφαρμόζουν ορθές κρίσεις και να οικοδομούν πειστικά επιχειρήματα θα βοηθήσει τα παιδιά σε όλη τους τη ζωή.
Πράγματι, η οξυδερκής κριτική σκέψη είναι μια θεμελιώδης δεξιότητα ζωής και μαζί με άλλες δεξιότητες και ικανότητες που αναφέρονται εδώ θα τα βάλει σε τροχιά να γίνουν υπεύθυνοι ενήλικες με αυτοπεποίθηση.
Πώς τα βιντεοπαιχνίδια επηρεάζουν τον παιδικό εγκέφαλο;
Eρευνητές από το αμερικανικό National Institute of Drug Abuse (NIDA) ρώτησαν περίπου 2.000 παιδιά ηλικίας 9 και 10 ετών για τον χρόνο που περνούν μπροστά από οθόνες και στη συνέχεια επέλεξαν δύο ομάδες παιδιών. Η μία ομάδα δεν έπαιζε καθόλου βιντεοπαιχνίδια ενώ η άλλη ομάδα έπαιζε περίπου τρεις ώρες κάθε μέρα.
Είναι ενδιαφέρον ότι το 63% των συμμετεχόντων στη μελέτη για τη γνωστική ανάπτυξη ήταν κορίτσια. Αν και κάποτε θεωρούνταν μια δραστηριότητα που προσέλκυε περισσότερο αγόρια, φαίνεται ότι τα παιδιά όλων των φύλων απολαμβάνουν να παίζουν βιντεοπαιχνίδια.
Και στις δύο ομάδες δόθηκαν γνωστικές εργασίες που μέτρησαν την λειτουργική τους μνήμη και την αυτοσυγκράτησή τους (γνωστή και ως έλεγχος παρόρμησης). Τα παιδιά που έπαιζαν βιντεοπαιχνίδια είχαν καλύτερες επιδόσεις στα τεστ από τα συνομήλικά τους που δεν έπαιζαν.
«Αυτό το εύρημα υποστηρίζει προηγούμενες έρευνες ότι τα βιντεοπαιχνίδια σχετίζονται με ενισχυμένη προσοχή, λειτουργική μνήμη, δημιουργικότητα, επίλυση προβλημάτων και ακόμη και αυξημένο IQ», αναφέρουν οι ειδικοί.
