Γνωρίζουμε ήδη ότι η σωματική άσκηση είναι πολύ σημαντική για μικρούς και μεγάλους. Ειδικά για τα παιδιά, αποτελεί έναν τρόπο να εκτωνόνται, να κοινωνικοποιούνται αλλά και να αποκτούν μια καλύτερη φυσική κατάσταση και σχέση με το σώμα τους. Ωστόσο οι επιστήμονες έστρεψαν την προσοχή τους στην επίδραση της σωματικής άσκησης στη γνωστική λειτουργία, ιδίως στις εκτελεστικές λειτουργίες των παιδιών.
Οι λειτουργίες αυτές συμπεριλαμβάνουν τη μνήμη, τον ανασταλτικό έλεγχο και τη γνωστική ευελιξία οι οποίες είναι απαραίτητες για την προσοχή, την επίλυση προβλημάτων και την αυτορρύθμιση.
Διαβάστε επίσης: Γυμναστική στην εφηβεία: Πόση ώρα πρέπει να γυμνάζονται οι έφηβοι
Για να εμβαθύνουν λοιπόν στην επίδραση της άσκησης στα παιδιά οι επιστήμονες πραγματοποίησαν μια έρευνα η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Mental Health and Physical Activity. Η έρευνα ήταν μια ολοκληρωμένη στατιστική ανάλυση που συνδυάζει τα αποτελέσματα πολλαπλών μελετών για τον εντοπισμό γενικών τάσεων.
Οι μελέτες που συμπεριέλαβε κατηγοριοποιήθηκαν ανάλογα με τον τύπο της άσκησης, αν ας πούμε βασιζόταν σε κάποιο παιχνίδι, και τη χρονική διάρκεια αυτής. Από την συνδυαστική έρευνα διαπιστώθηκε ότι η σωματική άσκηση έχει σημαντικό θετικό αντίκτυπο στις εκτελεστικές λειτουργίες των μικρών παιδιών, με μέγεθος επίδρασης 0,711. Αυτό υποδηλώνει σημαντική βελτίωση πέρα από αυτό που αναμενόταν.
Οι παρεμβάσεις που διήρκησαν παραπάνω από 12 εβδομάδες, δηλαδή τον περισσότερο καιρό, είχαν την πιο ουσιώδη επίδραση στις γνωστικές λειτουργίες των παιδιών. Μπορούμε λοιπόν να κατανοήσουμε ότι η διαρκής άσκηση είναι απαραίτητη για να επιτευχθούν ουσιαστικές βελτιώσεις.
Όσον αφορά τον τύπο της άσκησης, επίσης έπαιξε ρόλο. Όπως φανερώνει η ανάλυση, οι μορφές άσκησης που έμοιαζαν περισσότερο με παιχνίδι, ήταν δηλαδή σχεδιασμένες έτσι ώστε να είναι πιο ελκυστικές προς τα παιδιά, ήταν και πιο αποτελεσματικές. Αυτά τα παιχνίδια, όπως το ποδόσφαιρο για παράδειγμα, δεν συμπεριλαμβάνουν μόνο σωματική άσκηση, αλλά απαιτούν και γνωστική δέσμευση και κοινωνική αλληλεπίδραση.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι ο αντίκτυπος της σωματικής δραστηριότητας στις εκτελεστικές λειτουργίες ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία, με τις σημαντικότερες βελτιώσεις να παρατηρούνται σε παιδιά ηλικίας 5-6 ετών. Ακολούθησαν τα παιδιά ηλικίας 4-5 ετών, ενώ μικρότερη βελτίωση παρουσίασε η μικρότερη ομάδα, 3-4 ετών. Αυτό υποδηλώνει ότι τα μεγαλύτερα παιδιά προσχολικής ηλικίας ωφελούνται περισσότερο από τις δομημένες σωματικές δραστηριότητες, πιθανότατα λόγω του υψηλότερου επιπέδου γνωστικής ωριμότητας και των καλύτερα ανεπτυγμένων κινητικών δεξιοτήτων τους, επεσήμαναν οι επιστήμονες.
