Οι έφηβοι φαίνεται ότι δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους με τον ίδιο τρόπο όπως όταν ήταν μικρά παιδιά. Παλιά, με την πρώτη δυσκολία βιαζόντουσαν να βρουν καταφύγιο στην αγκαλιά της μαμάς, αλλά μόλις φτάνουν στην προεφηβεία, αυτό αλλάζει.
Ωστόσο, οι αλλαγές σε αυτή τη φάση, δεν σημαίνουν ότι οι γονείς των εφήβων δεν μπορούν να τους βοηθήσουν να ξεπεράσουν τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους.
Διαβάστε επίσης: Τι να περιμένετε στην προεφηβεία
Για να κατανοήσουμε καλύτερα τι χρειάζονται οι έφηβοι πραγματοποιήθηκε μια έρευνα με 1.675 παιδιά συμμετέχοντες από ηλικίες 10 με 18 ετών.
Από τους προέφηβους και τους έφηβους που συμμετείχαν στην έρευνα, το 45% δήλωσε ότι αισθάνθηκε στρες την προηγούμενη ημέρα, το 38% αισθάνθηκε άγχος και το 23% αισθάνθηκε θλίψη. Αλλά σχεδόν όλοι τους – το 94% – δήλωσαν ότι ένιωσαν επίσης ευτυχία για μεγάλο μέρος εκείνης της ημέρας. Η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι ένας στους έξι γονείς δυσκολεύεται να παρηγορήσει και να επικοινωνήσει με το έφηβο παιδί του.
Ευτυχώς όμως οι έφηβοι ήταν αρκετά ξεκάθαροι σχετικά με το τι χρειαζόντουσαν από τους ενήλικες: ακρόαση, προσφορά χώρου, παρηγοριά και επιβεβαίωση.
Πως μπορούν να βοηθηθούν οι έφηβοι από τους γονείς τους;
Όπως είπαμε τα παιδιά χρειάζονται να ακούγονται. Μπορεί να φαίνεται αυτονόητο να ακούσεις πρώτα και μετά να προσφέρεις βοήθεια, αλλά αυτό μπορεί να είναι δύσκολο να γίνει όταν θέλεις τόσο πολύ να νιώσει καλύτερα το παιδί σου.
Το να τους ακούει ένας ενήλικας και να τους παίρνει στα σοβαρά μεταδίδει στους εφήβους το μήνυμα ότι τα συναισθήματά τους έχουν νόημα. Είναι σημαντικό λοιπόν να ενδυναμώνουμε τους εφήβους όταν επεξεργάζονται δύσκολα συναισθήματα, μιλώντας μαζί τους και όχι εναντίον τους.
Κι ενώ είναι σημαντικό να εξακολουθείς να διατηρείς τα όρια ως ενήλικας, το να λαμβάνεις τη γνώμη των εφήβων για τη δική σου ζωή είναι επίσης χρήσιμο, όπως επίσης να τους δίνεις χρόνο και χώρο να παίρνουν τις δικές του αποφάσεις.
