Νέα μελέτη από το πανεπιστήμιο Aalto της Φινλανδίας εξέτασε 55 άτομα ηλικίας 28 έως 53 ετών που είχαν τουλάχιστον ένα παιδί και δήλωναν ερωτευμένα με τον σύντροφό τους έτσι ώστε να εντοπίσουν ποια μορφή αγάπης πυροδοτεί πιο έντονα περιοχές του εγκεφάλου και είναι ενδεχομένως η πιο δυνατή.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μαγνητικές τομογραφίες για να προσδιορίσουν τις εγκεφαλικές περιοχές που ενεργοποιούνται από έξι διαφορετικούς τύπους αγάπης, συμπεριλαμβανομένων των συναισθημάτων των ατόμων για στενούς φίλους και κατοικίδια. Τα επίπεδα της εγκεφαλικής δραστηριότητας μετρήθηκαν καθώς οι συμμετέχοντες εκτίθονταν σε περιγραφές ικανές να προκαλέσουν συναισθήματα στοργής και αγάπης, όπως: «Βλέπεις το νεογέννητο παιδί σου για πρώτη φορά» ή «Το παιδί σου τρέχει κοντά σου χαρούμενο σε ένα ηλιόλουστο λιβάδι. Χαμογελάτε μαζί και οι ακτίνες του ήλιου τρεμοπαίζουν στο πρόσωπό του» κτλ.

Η εγκεφαλική δραστηριότητα φάνηκε να επηρεάζεται όχι μόνο από το πόσο κοντά το άτομο ένιωθε με το άλλο αλλά και από το αν το αντικείμενο της αγάπης ήταν ανθρώπινο ή όχι.

Διαβάστε επίσης: Παιδί και ελευθερία: Οι παγίδες που πρέπει να προσέχουμε

Παιδιά: Είναι η πιο δυνατή μορφή αγάπης η γονεϊκή;

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η έντονη συμπάθεια για ξένα άτομα οδήγησε σε πολύ λιγότερη εγκεφαλική δραστηριότητα από ό,τι η γονική, ρομαντική ή φιλική αγάπη, οι οποίες κατατάχθηκαν ακριβώς με αυτή τη σειρά. Πρώτος δηλαδή ως πιο ισχυρός ήρθε ο δεσμός μεταξύ γονέα και παιδιού, ύστερα δεύτερος ο ερωτικός και τελευταίος ο φιλικός. Η σχέση μεταξύ γονέα και παιδιού εκτός από πιο έντονη απόκριση, ενεργοποίησε και τις περισσότερες περιοχές του εγκεφάλου.

Η αγάπη για τα κατοικίδια και τη φύση οδήγησε επίσης σε σημαντικά χαμηλότερη δραστηριότητα από αυτή που αφορούσε τις ανθρώπινες σχέσεις. Ο Π. Ριν, επικεφαλής ερευνητής από το πανεπιστήμιο της Φινλανδίας, επεσήμανε:

«Στη γονική αγάπη, υπήρχε βαθιά ενεργοποίηση στο σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου κάτι που δεν φάνηκε να συμβαίνει σε κανένα άλλο είδος αγάπης».

Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Cerebral Cortex και υπόσχονται να βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν τους νευρικούς μηχανισμούς του συναισθήματος της αγάπης με απώτερο σκοπό την ενίσχυση της φροντίδας της ψυχικής υγείας των ανθρώπων.