Παιδί: Ποια η ιδιοσυγκρασία του δικού σας;

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι στρατηγικές γονικής μέριμνας που ήταν τόσο αποτελεσματικές με το πρώτο σας παιδί δεν φαίνεται να λειτουργούν στο δεύτερο; Ή γιατί οι προσεγγίσεις που θυμάστε ότι χρησιμοποιούσαν οι δικοί σας γονείς δεν λειτουργούν το ίδιο για το παιδί ή τα παιδιά σας; Η απάντηση πιθανότατα έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία του κάθε παιδιού.

Η ιδιοσυγκρασία είναι, με απλά λόγια, ένα σύνολο χαρακτηριστικών που περιλαμβάνει συναισθηματικές αντιδράσεις σε διαφορετικές καταστάσεις, αντικείμενα ή ανθρώπους που συναντάμε, καθώς και τις προσπάθειες ρύθμισης ή μη των αντιδράσεων αυτών. Ας δούμε ποια χαρακτηριστικά αποτελούν συχνά πρόκληση έτσι ώστε να είμαστε ως γονείς λίγο πιο έτοιμοι να ανταπεξέλθουμε.

Διαβάστε επίσης: Αδέλφια: Ο καλύτερος τρόπος να διαχειριστείς τον τσακωμό

Φοβισμένο Vs ατρόμητου παιδιού

Τα φοβισμένα παιδιά είναι επιρρεπή στην αγωνία και το άγχος, συνήθως σε καταστάσεις που είναι νέες, άγνωστες ή ασαφείς. Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς μπορεί να έρθουν αντιμέτωποι με κλάματα, γκρίνιες ή εκρήξεις θυμού όταν τα φοβισμένα παιδιά αντιμετωπίζουν κάτι καινούριο, είτε αυτό έχει να κάνει με καθήκοντα είτε με ανθρώπους. Ένα τέτοιο παιδί συχνά επιλέγει να αποσυρθεί ή να αποφύγει άγνωστες και άβολες καταστάσεις, που μπορεί στην πραγματικότητα να μην είναι προβληματικές. Αυτή η τάση του για αποφυγή ή απόσυρση σημαίνει ότι το παιδί δεν έχει τις ίδιες ευκαιρίες, ειδικά σε κοινωνικό επίπεδο, όπως άλλα.

Από την άλλη πλευρά, ο φόβος κάνει τα παιδιά πιο προσεκτικά και είναι πιο πιθανό να ακολουθούν κανόνες όταν καταλαβαίνουν ότι είναι για την ασφάλεια και την προστασία τους. Τα φοβισμένα παιδιά είναι επίσης πιθανό να συμμορφώνονται στο σχολείο ή σε άλλα περιβάλλοντα επειδή θέλουν να αποφύγουν τον κίνδυνο να μπουν σε μπελάδες.

Στο άλλο άκρο, τα ατρόμητα παιδιά γενικά δεν… επιβραδύνουν σε επικίνδυνες καταστάσεις. Η ευαισθησία τους σε ενδείξεις απειλής ή τιμωρίας είναι κατά κάποιο τρόπο περιορισμένη. Είναι εύκολο για τα ατρόμητα παιδιά να συμμετέχουν σε νέες δραστηριότητες, ακόμα κι αυτές που ενέχουν πιθανότητα τραυματισμού, και η πρόκληση για τους γονείς και τους κηδεμόνες έγκειται στο να θέσουν τα κατάλληλα όρια αποτελεσματικά.

Το παιδί που απογοητεύεται και θυμώνει εύκολα

Τα παιδιά που καταβάλλονται από απογοήτευση περνούν επίσης δύσκολα με τα όρια που τους τίθενται, συνήθως σε καταστάσεις κατά τις οποίες οι στόχοι τους… μπλοκάρονται (π.χ. δεν τους επιτρέπεται να παίξουν με ένα επιθυμητό αντικείμενο ή να συμμετάσχουν σε μια δραστηριότητα που θέλουν). Η απογοήτευση μπορεί επίσης να προκύψει από άλλα άτομα που κάνουν πράγματα «λάθος», δηλαδή όχι όπως τα είχε οραματιστεί ή τα προτιμά το παιδί.

Αν και μερικές φορές είναι λογικό να κάνουμε κάτι όπως το θέλει το παιδί μας, η συνεχής προσαρμογή μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα εάν το παιδί μάθει ότι οι θυμωμένες αντιδράσεις του φέρνουν το αποτέλεσμα που επιθυμεί.

Το παρορμητικό παιδί

Τα παρορμητικά παιδιά τείνουν να πράττουν πρώτα και ύστερα να σκέφτονται. Συχνά, μπορεί να φαίνονται τεμπέλικα αλλά αυτό που θέλουν είναι απλά να δουν μια ανταμοιβή για την προσπάθειά τους άμεσα. Αυτή η συμπεριφορά που επικεντρώνεται στην ανταμοιβή δεν προκαλεί συνήθως μεγάλο πρόβλημα, αλλά μπορεί να δυσκολεύει τους γονείς ανά περιόδους.

Το… άκαμπτο παιδί

Μιλάμε για παιδιά που δυσκολεύονται να κάνουν επιλογές και αποφεύγουν την πολυπλοκότητα της λήψης αποφάσεων. Είναι επίσης πιθανό ένα άκαμπτο μοτίβο συμπεριφοράς και προτιμήσεων να οφείλεται κυρίως στον φόβο της αβεβαιότητας. Κάντε τα πράγματα πιο προβλέψιμα για να μειώσετε τον φόβο και το άγχος του παιδιού.