Σε κάθε οικογένεια, υπάρχει η βαθιά ανάγκη για ουσιαστική σύνδεση μεταξύ όλων των μελών της. Στο όνομα όμως αυτής της ενότητας, κάποιες φορές οδηγούμαστε να λέμε φράσεις που παγιώνονται ως «εντολές» για όλους μας και ειδικά για τα παιδιά μόνο και μόνο για να αποφευχθούν οι διενέξεις, ακόμα κι αν κάποιο μέλος της οικογένειας ξεπερνά τα όρια. Με άλλα λόγια, τείνουμε να δικαιολογούμε για να είμαστε όλοι καλά. Είμαστε όμως;
Διαβάστε επίσης: Μελέτη αποκαλύπτει πώς τα λόγια μας πληγώνουν τα παιδιά
5 δυσλειτουργικές φράσεις στην οικογένεια
#1 «Το αίμα νερό δεν γίνεται»
Αν χρησιμοποιούμε αυτή τη φράση για να δικαιολογήσουμε συμπεριφορές που στερούνται σεβασμό μέσα στην οικογένεια, τότε είναι σαν να ενθαρρύνουμε κάποια μέλη να λειτουργούν όπως θέλουν, ακόμη κι αν η κατάσταση έχει φτάσει να χαρακτηρίζεται ως τοξική. Επιπλέον, τα υπόλοιπα μέλη λαμβάνουν το μήνυμα πως θα ήταν καλύτερα να αποσιωπούν ό,τι τα ενοχλεί και να προχωρούν μονίμως παρακάτω χωρίς να βρίσκουν μια λύση στο εκάστοτε πρόβλημα και χωρίς να εκφράζουν τα πραγματικά τους συναισθήματα.
#2 «Είσαι πολύ ευαίσθητος/η- Δεν έγιναν έτσι τα πράγματα»
Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό το σχόλιο… νομιμοποιεί τη συμπεριφορά του «θύτη» και ακυρώνει την εμπειρία του «θύματος». Ταυτόχρονα, αποφεύγεται τόσο η αναγνώριση όσο και η ευθύνη για την οποιαδήποτε ανάρμοστη συμπεριφορά.
#3 «Δεν εννοούσε αυτό. Ξέρεις τώρα πώς είναι ο αδερφός σου»
Οι φράσεις που μειώνουν ή παραποιούν μια κατάσταση επιτρέπουν σε ένα μέλος της οικογένειας που υποπίπτει σε λάθη ή άσχημη συμπεριφορά να καθορίσει τη δυναμική της «ομάδας». Αναγκάζουν κατά κάποιο τρόπο το αδικημένο πρόσωπο να είναι πάντα καλό, να χαμογελά και να ευχαριστεί τους γύρω, καταπιέζοντας το χαρακτήρα του, δείχνοντάς του πως ακόμα κι αν έχει δίκιο, καλύτερα να ανέχεται και να αποδέχεται πως δεν θα το βρει…
#4 «Δεν αντέχεις ούτε ένα αστείο;»
Βαφτίζοντας κάτι που ένα μέλος της οικογένειας το ενοχλεί «αστείο», η ευθύνη μετατοπίζεται στο λάθος άτομο. Αντί να επισημαίνεται πως κάθε μέλος οφείλει να σέβεται τα όρια του άλλου, κατηγορείται το θιγμένο ή ακόμα και πληγωμένο πρόσωπο για έλλειψη αίσθησης του χιούμορ.
#5 «Εγώ όμως, θα το έκανα για σένα»
Καμιά κατάσταση δεν μπορεί να αντιστραφεί και να συγκριθεί. Αυτό το είδος σχολίου δημιουργεί μια λανθασμένη ισοδυναμία και ενσταλάζει ένα αίσθημα ενοχής, καθώς το επηρεαζόμενο μέλος της οικογένειας αισθάνεται ότι δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των γύρω του.
