Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα παιδιά βιώνουν μια έκρηξη της ορμόνης ωκυτοκίνης όταν αφήνονται σε διασκεδαστικές αλληλεπιδράσεις με τους τετράποδους φίλους μας. Η ωκυτοκίνη, η οποία παράγεται στον υποθάλαμο του εγκεφάλου και απελευθερώνεται στην κυκλοφορία του αίματος, είναι γνωστό ότι μειώνει το στρες και μας βοηθά να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας. Συγκεκριμένα, η ορμόνη βρέθηκε σε υψηλότερες συγκεντρώσεις στα παιδιά όταν έπαιζαν με τον σκύλο απ’ ό,τι όταν έπαιζαν μόνα τους με παιχνίδια.
Φυσικά, σε αυτό το παιχνίδι, η επίβλεψη από πλευράς μας είναι πάντοτε απαραίτητη έτσι ώστε να γίνεται με ασφάλεια.
Διαβάστε επίσης: Φυτά: 9 λόγοι που αξίζει να πάρετε στο παιδί σας
Η νέα έρευνα
Για τις ανάγκες της πρώτης αυτής στο είδος της μελέτης η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Psycho-neuroendocrinology, οι επιστήμονες μελέτησαν 55 παιδιά ηλικίας μεταξύ 8 και 10 ετών. Σε τρεις ξεχωριστές επισκέψεις, τα παιδιά έπαιξαν με τον σκύλο τους, με έναν άγνωστο σκύλο και μόνα τους.
Πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τις τρεις συνεδρίες παιχνιδιού, τα επίπεδα ωκυτοκίνης καταγράφηκαν τόσο στους σκύλους όσο και στα παιδιά μέσω δειγμάτων σάλιου και ούρων.
Μετά την ανάλυση των αποτελεσμάτων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αλληλεπίδραση με σκύλους, είτε οικείων είτε όχι, οδήγησε σε υψηλότερα επίπεδα ωκυτοκίνης στα παιδιά σε σύγκριση με το μοναχικό παιχνίδι. Αυτό υποδηλώνει ότι δεν έχει σημασία αν τα παιδιά παίζουν με τον δικό τους σκύλο ή με κάποιον άλλον για να λάβουν την ευεργετική ορμονική ενίσχυση.
Όσον αφορά τα σκυλάκια, τα κατοικίδια παρουσίασαν αυξήσεις στην ωκυτοκίνη στο σάλιο τους, κάτι που δεν συνέβη στα άγνωστα σκυλιά. Σαν αποτέλεσμα, οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι αλληλεπιδράσεις με τα παιδιά μπορεί επίσης να διεγείρουν την απελευθέρωση ωκυτοκίνης και στους σκύλους, αλλά μόνο εάν το παιδί τους είναι ένα κοντινό πρόσωπο.
Η ερευνητική ομάδα παραδέχθηκε ωστόσο ότι οι αλληλεπιδράσεις παιδιού-σκύλου που παρατήρησαν σε εργαστηριακό περιβάλλον πιθανώς διαφέρουν σημαντικά από αυτές που συμβαίνουν στο περιβάλλον του σπιτιού. «Για παράδειγμα, είναι απίθανο τα παιδιά ή οι σκύλοι να νιώθουν τόσο άνετα στο άγνωστο εργαστηριακό περιβάλλον όσο στο σπίτι», εξήγησαν οι επιστήμονες.
Κανόνες για να παίζει το παιδί με τον σκύλο με ασφάλεια
Τα ζώα δεν είναι παιχνίδι, ανεξάρτητα από την ηλικία των ατόμων που τα περιτριγυρίζουν. Και η συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος δεν είναι σημαντική μόνο για την ευτυχία του σκύλου σας, αλλά και για την ασφάλεια του παιδιού σας. Ακόμη και αν το ζωάκι σας δεν είναι καθόλου επιθετικό, οι αντοχές του έχουν κάποια όρια. Άλλωστε, αυτό δεν συμβαίνει και με τους ανθρώπους; Η διαφορά είναι ότι ένας σκύλος δεν έχει την επιλογή να εξηγήσει την ενόχλησή του, ούτε να επεξεργαστεί ορθολογικά αν κινδυνεύει στ’ αλήθεια ή όχι.
Τα πράγματα που θα τον αγχώσουν δεν διαφέρουν πολύ από αυτά που θα εκνεύριζαν έναν άνθρωπο. Μάθετε στο παιδί να μην τον ενοχλεί όταν τρώει, να μην του παίρνει τα παιχνίδια, να μην τον πλησιάζει τόσο ξαφνικά που να τον τρομάζει, να μην τον πονάει με τις κινήσεις του, να μην σκαρφαλώνει πάνω του και να μην του φωνάζει. Επίσης, έχετε στο μυαλό σας ότι πολλά σκυλιά αντιπαθούν τις αγκαλιές.
Είναι βέβαιο πως το παιδί θα δυσκολευτεί να αποδεχτεί ορισμένα από τα όρια που θα βάλετε στη συμπεριφορά του απέναντι στο σκύλο. Ωστόσο, θα δείτε ότι θα πειστεί πολύ πιο εύκολα αν συνοδεύετε το «Μη!» με μία πρόταση σωστής συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, τα διάφορα κόλπα που ο σκύλος σας ξέρει από την εκπαίδευσή του, αλλά και το κυνηγητό, το κρυφτό και τα παιχνίδια με μπαλάκια ή φρίσμπι θα διασκεδάσουν το παιδί και θα κρατήσουν τον σκύλο ενεργητικό και χαρούμενο. Θυμηθείτε ότι τα περισσότερα παιδιά ενθουσιάζονται όταν τους ανατίθενται ευθύνες “για μεγάλους” και ζητήστε από το μικρό σας να αναλάβει κάποιο (απλό) μέρος της φροντίδας του κατοικιδίου. Τέλος, μαθαίνοντάς του να απολαμβάνει τον ενθουσιασμό του σκύλου όταν του αρέσει το παιχνίδι, θα το βοηθήσετε όχι μόνο να παραμείνει ασφαλές αλλά και να αναπτύξει ενσυναίσθηση και συναισθηματική ευφυΐα.
Μην ξεχνάτε:
Ακόμη κι αν ο σκύλος σας είναι άψογα εκπαιδευμένος, μέχρι τα παιδιά να μεγαλώσουν αρκετά ώστε να αναπτύξουν αυτοέλεγχο, δεν πρέπει ποτέ να τα αφήνετε, όπως είπαμε, μόνα μαζί του.