«Θα τα κάνω αργότερα», «δεν μας έβαλε τίποτα», «θα πάμε εκδρομή» είναι μερικές από τις συνηθισμένες δικαιολογίες που επιστρατεύουν οι μικροί σκανταλιάρηδες για να αποφύγουν το διάβασμα για το σχολείο. Τι κάνουμε όταν το παιδί αναβάλλει συνεχώς να ανοίξει τα βιβλία του;
Ώρα για διάβασμα: Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο!
Διαμορφώνουμε ένα πλάνο
Σύμφωνα με το σχολικό πρόγραμμα και τις ανάγκες του παιδιού. Στον εγκέφαλο αρέσει ο προγραμματισμός και η ρουτίνα.
Οπτικοποιούμε το πρόγραμμα
Το τοποθετούμε σε ένα εμφανές σημείο του δωματίου του (π.χ., στο γραφείο, στην πόρτα ή στον τοίχο).
Διαβάστε επίσης: Τι να βάλουμε στο lunch box του σχολείου;
Ορίζουμε το χρόνο διαβάσματος και τα διαλείμματα μαζί με το παιδί
Θέτουμε ξεκάθαρα όρια από την αρχή και προσπαθούμε να τα τηρούμε με σταθερότητα.
Δημιουργούμε ευνοϊκές συνθήκες για συγκέντρωση
Φροντίζουμε το γραφείο να είναι οργανωμένο και απομακρύνουμε τους περισπασμούς.
Βοηθάμε χωρίς να παρεμβαίνουμε
Παραμένουμε ψύχραιμοι, υπομονετικοί και υποστηρικτικοί. Επιβλέπουμε διακριτικά και καθοδηγούμε. Ενθαρρύνουμε την προσπάθεια και την υπευθυνότητα.
Καλλιεργούμε στο παιδί την αγάπη για το διάβασμα
Διαβάζουμε μαζί λογοτεχνικά βιβλία στον ελεύθερο χρόνο μας ή πριν από τον ύπνο. Έτσι περνάμε όμορφες οικογενειακές στιγμές και συνδέουμε το διάβασμα με θετικά συναισθήματα.
Με μέτρο η επιβράβευση
Ένα παιδί έχει ανάγκη από ελεύθερο χρόνο, παιχνίδι, συναναστροφή με συνομηλίκους του. Χρησιμοποιούμε λεκτική επιβράβευση και μεθόδους που καλύπτουν αυτές τις ανάγκες του, αναγνωρίζοντας έτσι την προσπάθειά του. Οι υλικές επιβραβεύσεις, από την άλλη, θέλουν προσοχή, γιατί το παιδί συνηθίζει να σχετίζει το τέλος της μελέτης με υλικές απολαβές και όχι με εσωτερική ικανοποίηση ή μάθηση.
Δεν του μεταφέρουμε το άγχος μας για την επίδοση και την εξέλιξή του
Αποδεχόμαστε πως καλός μαθητής δεν είναι μόνο ο πρώτος μαθητής. Δεν κάνουμε συγκρίσεις με αδέλφια ή φίλους του. Κάθε παιδί είναι μοναδικό.
Το ακούμε με προσοχή
Και προσπαθούμε να σταθούμε δίπλα του συναισθηματικά. Κρατάμε ανοιχτή τη δίοδο επικοινωνίας και, αν δεν νιώθουμε έτοιμοι ή σίγουροι για τον τρόπο που χειριζόμαστε το όλο θέμα, συμβουλευόμαστε κάποιον ειδικό.