Η Μπρουκ Σιλντς είναι μια λαμπερή, δυναμική και επιτυχημένη γυναίκα που χαίρεται τη ζωή και τη μητρότητα. Όπως η ίδια έχει ομολογήσει, «λατρεύει το φαγητό και τη ζωή και θέλει να είναι υγιής. Δεν της αρέσει να πηγαίνει στο γυμναστήριο αλλά απολαμβάνει το pilates. Επίσης, έχει βαρεθεί να μην νιώθει… αρκετά αδύνατη και θεωρεί μια τέτοιου είδους ανησυχία, χάσιμο χρόνου».
Ως προς τις δύο της κόρες που τώρα φοιτούν σε κολέγιο στη Βόρεια Καρολίνα, αναφέρει:
«Πάντα συμβουλεύω σύμφωνα με αυτά που έχω ζήσει. Δεν προσποιούμαι πως είμαι ειδική. Κάνω διάλογο. Λέω λοιπόν στα κορίτσια μου μεταξύ άλλων να προσπαθούν να μην πέσουν θύματα της επιθυμίας να μοιάσουν με άλλους ανθρώπους. Υπάρχουν πράγματα που δεν αγαπάμε για παράδειγμα στην εμφάνισή μας, αλλά δεν ωφελεί να εστιάζουμε σε αυτά. Τις προτρέπω να εστιάσουν σε άλλα πράγματα και θα εκπλαγούν από το πόσο καλύτερα θα νιώθουν.
Διαβάστε επίσης: Βοηθώντας τα παιδιά όταν ανησυχούν
Τους μιλάω επίσης για τη φροντίδα της υγείας τους για τους σωστούς λόγους, όχι για την αισθητική. Τα κορίτσια μου έχουν βρεθεί στο επίκεντρο της δημοσιότητας και έχουν δεχθεί ακραία αρνητικά σχόλια στα social. Σχεδόν πλέον από μόνες τους λένε πως δεν αξίζει να ασχολούνται με τέτοια σχόλια και κάθε είδους κατάσταση για την οποία δεν έχουν κανέναν έλεγχο. Από πλευράς μου, προσπαθώ πάντα να τις προστατεύσω συναισθηματικά».
Μπρουκ Σιλντς: Τα χρόνια που περνούν και η άδεια φωλιά της μαμάς…
Ως προς το γεγονός πως τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι μεγαλώνοντας, η Μπρουκ Σιλντς, δήλωσε:
«Έχοντας το ρόλο της μαμάς και φροντίζοντας τα παιδιά καθημερινά, όταν φεύγουν, δεν ξέρεις τι ρόλο πλέον έχεις… Αλλάζουν τόσα πολλά. Στην αρχή, έκλαψα. Έκανα δραστηριότητες που δεν είχα ξανακάνει. Πρέπει πραγματικά να είσαι υπομονετική με τον εαυτό σου και με όλες τις αλλαγές που φέρνει ο χρόνος. Πρόκειται για μια περίοδο προσαρμογής που όμως καταλήγει σε ένα νέο είδος σύνδεσης με τα παιδιά.
Τα παιδιά μου δηλώνουν πλέον περισσότερο φίλες μου. Το χάσμα δεν είναι δυνατό να μην υπάρξει. Βλέπω τα κορίτσια πώς αλληλεπιδρούν με φίλους τους, πώς αντιδρούν, πώς αστειεύοντα μεταξύ τους και λέω: Θεέ μου, πώς θα μπω κι εγώ στην ομάδα; Αλλά τότε το συνειδητοποιώ. Τα παιδιά μου μεγάλωσαν και είναι καλά. Δυο ανεξάρτητες γυναίκες. Είμαι περήφανη για εκείνες. Θα είναι εντάξει στη ζωή τους!».