Η υπομονή αποτελεί, καλώς ή κακώς, ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μας. Από την αναμονή της σειράς μας για να παίξουμε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι ως παιδιά ή ενήλικες μέχρι την αναμονή της σειράς μας στο ταμείο του σουπερμάρκετ, η υπομονή μπορεί να αποτελεί έναν καθημερινό αγώνα, ειδικά για τα παιδιά.

Αν και σαν δεξιότητα μπορεί να ακούγεται απλή, απαιτεί επικοινωνία και έλεγχο. Και γι’ αυτό είναι δύσκολο να την μάθουμε στα μικρά παιδιά. Αλλά αποτελεί έναν στόχο που πρέπει να επιτευχθεί, δεδομένου πως όταν κάνουμε πίσω για να επιτρέψουμε σε ένα άλλο άτομο να πάρει τη σειρά του ή όταν κάνουμε ένα βήμα μπροστά για να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, ενεργούμε ευθυγραμμισμένοι με μια ευρύτερη ιδέα δικαιοσύνης και ισότητας. Καθώς τα παιδιά αναπτύσσουν τέτοιες σημαντικές δεξιότητες, μαθαίνουν να ρυθμίζουν παράλληλα τα συναισθήματά τους και την αξία της συνεργασίας.

Διαβάστε επίσης: Ντροπαλό παιδί: Πώς θα το βοηθήσουμε να ανοίξει τα φτερά του;

Ετοιμαστείτε λοιπόν να κάνετε υπομονή και να δείξετε πώς είναι να περιμένει κανείς τη σειρά του.

Πώς διδάσκουμε την υπομονή

Στα παιδιά 3-4 ετών

Ένας πολύ καλός τρόπος για να εξασκήσετε την υπομονή είναι πολύ απλά να κάνετε μια συζήτηση με το παιδί. Τα παιδιά αναζητούν τις αντιδράσεις όταν μιλούν. Γελάτε με το αστείο τους; Ακούτε την ιστορία τους; Αντιδρούν επίσης με βάση αυτά που ακούνε και τα σχόλια των άλλων. Μιλήστε εναλλάξ έτσι ώστε να μάθουν να περιμένουν.

Ζητήστε επίσης από το παιδί να περιμένει να πλύνει τα χέρια του αφού πλύνετε τα δικά σας. Όσο μεγαλύτερη είναι η ουρά, τόσο πιο δύσκολο είναι να περιμένεις! Ξεκινήστε λοιπόν με μια μικρή αναμονή πριν αρχίσουν να αντιμετωπίζουν μεγαλύτερη.

Σκεφτείτε τέλος να παίξετε παιχνίδια, από το κλασικό κρυφτό μέχρι επιτραπέζια. Όταν οι εναλλαγές στη σειρά γίνονται με επιτυχία, επαινέστε τα για να ενισχύσετε τη συμπεριφορά τους.

Στα παιδιά 4-5 ετών

Παίξτε ένα παιχνίδι με πολλά άτομα. Καθώς αυτό θα προχωρά, θα διαπιστώσετε πως το παιδί θα χρειάζεται όλο και λιγότερες υπενθυμίσεις για να περιμένει τη σειρά του.

Στα παιδιά 5-6 ετών

Τα παιδιά είναι συνήθως πλήρως συνεργάσιμοι παίκτες σε αυτό το στάδιο. Μπορούν να διαπραγματευτούν κανόνες και ρόλους στο παιχνίδι και να συνεργαστούν για να λύσουν προβλήματα. Ενθαρρύνετέ τα να αναλάβουν τον ρόλο του «ειδικού» και μπορεί να εκπλαγείτε από το αποτέλεσμα.

Τι άλλο μπορείτε να κάνετε στο σπίτι

  • Γίνετε κοινωνικοί με παιχνίδια ρόλων. Ζωντανέψτε καταστάσεις που περιλαμβάνουν ζευγάρια (π.χ. γιατρός και ασθενής, σερβιτόρος και πελάτης, τραγουδιστής και κοινό, φροντιστής και μωρό).
  • Εξασκηθείτε στην αφήγηση. Διασκεδάστε και ενθαρρύνετε τη φαντασία λέγοντας μαζί ιστορίες και δημιουργώντας εναλλάξ τα μέρη τους.
  • Μιλήστε για τη μέρα σας. Θυμηθείτε ότι η σιωπή είναι εντάξει- όλοι χρειαζόμαστε αυτόν τον χώρο για επεξεργασία και ανταπόκριση.

Εάν το παιδί σας δεν τα καταφέρει αμέσως ή έχει αντίσταση, μην τα παρατάτε. Σιγά σιγά, θα τα καταφέρνει όλο και καλύτερα, κερδίζοντας  τις κοινωνικές και συναισθηματικές ανταμοιβές του να περιμένει με υπομονή τη σειρά του.