Ο δάσκαλος σας συγχαίρει για το πόσο φρόνιμο και ευγενικό είναι το παιδί σας κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, αλλά αυτό που αντιμετωπίζετε εσείς μετά το σχολείο, δεν έχει πραγματικά καμία σχέση με αυτό που σας περιγράφει; Τα παιδιά δεν είναι διχασμένες προσωπικότητες… Απλά, βιώνουν μια είδους «κατάρρευση» με το πέρας της σχολικής μέρας, μια κατάσταση κοινή για την οποία συνήθως δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας.
Τα συμπτώματα αυτής της «κατάρρευσης» μετά το σχολείο σας είναι πιθανότατα ήδη γνωστά αν έχετε μικρά παιδιά: Γυρίζουν σπίτι και συμπεριφέρονται σα να είναι μικρότερα από την ηλικία τους, γκρινιάζουν, κλαίνε, εκρήγνυνται ή εμφανίζουν κυκλοθυμία. Γενικά, είναι φυσικό τα παιδιά να απελευθερώνουν τη συναισθηματική, διανοητική και σωματική τους ενέργεια μόλις τελειώσει η σχολική μέρα. Άλλωστε, έπρεπε να έχουν αυτοέλεγχο κατά τις διδακτικές ώρες και δικαιολογείται κάποια μορφή απελευθέρωσης.
Διαβάστε επίσης: Χωρίς αδέρφια: Μήπως είναι τελικά τα μοναχοπαίδια, τα πιο χαρούμενα παιδιά…;
Η «κατάρρευση» είναι συχνή σε παιδιά κάτω των 12 ετών και (ευτυχώς) μειώνεται καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και αναπτύσσουν συναισθηματική ανθεκτικότητα.
Μην απογοητεύεστε…
Αυτή η στάση του παιδιού ενώ εσείς το υποδέχεστε με χαρά, μπορεί να σας απογοητεύσει αλλά μιας και τα παιδιά δεν είναι σε θέση να συνειδητοποιήσουν τι τους συμβαίνει και δεν βρίσκουν πάντα τα λόγια να εκφράσουν αυτό που νιώθουν, ο θυμός και τα ξεσπάσματα μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε τι χρειάζονται.
Στην πραγματικότητα, το παιδί είναι ανακουφισμένο που σας βλέπει, απλά κρατά μια στάση άμυνας. Εν τω μεταξύ, είναι άσκοπο να ζητάμε από ένα παιδί να καταπιέσει αυτά τα συναισθήματα. Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε;
4 τρόποι που διευκολύνουν τη μετάβαση μετά το σχολείο
#1 Περάστε λίγο χρόνο μαζί πριν αποχωριστείτε το πρωί
Βάλτε το ξυπνητήρι 15 λεπτά νωρίτερα το πρωί έτσι ώστε να έχετε λίγο ποιοτικό χρόνο να συνδεθείτε με το παιδί. Το να περνάτε αυτόν τον επιπλέον χρόνο μαζί το πρωί μπορεί να διευκολύνει το παιδί στη μετάβασή του από το σχολείο στο σπίτι ενώ θα νιώθει πιο κοντά σας. 
#2 Πείτε του ότι ακόμα κι όταν είστε χώρια, είστε μαζί
Η σύνδεση μεταξύ γονέα και παιδιού δεν σταματά ποτέ. Ακόμα κι όταν δεν είστε μαζί, είναι σα να είστε με την αγάπη και τη σκέψη σας. Μπορείτε ακόμα να δώσετε στο παιδί κάτι απτό να του το υπενθυμίζει, όπως απλές σημειώσεις σας στο lunch box του σχολείου.
#3 Επιβεβαιώστε την κατάσταση
Αναγνωρίστε τα συναισθήματα του παιδιού. Πείτε του: «Βλέπω πως δυσκολεύεσαι πολύ σήμερα. Το καταλαβαίνω. Κάνε αυτό που θέλεις αυτή τη στιγμή να κάνεις».
Ένα παιδί που βρίσκεται στα πρόθυρα να χάσει τον έλεγχο, ανακουφίζεται όταν συνειδητοποιεί ότι κάποιος άλλος τον έχει. Ζητώντας από το παιδί στην ουσία να ξεσπάσει, μπορούμε πιο εύκολα να του μιλήσουμε και να μας καταλάβει. Επιτρέψτε του λοιπόν να εκφραστεί χωρίς κριτική ή τιμωρία και πιθανότατα θα ηρεμήσει πολύ πιο σύντομα.
#4 Μόλις φτάσετε στο σπίτι, δώστε στο παιδί χρόνο
Στο τέλος της σχολικής ημέρας, οι περισσότεροι γονείς θέλουμε να ρωτήσουμε τα πάντα. Αλλά αυτό μπορεί να είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ένα παιδί τη στιγμή που μπαίνει στο σπίτι.
Δώστε χρόνο στο παιδί να φάει και να χαλαρώσει. Θα μπορούσατε επίσης να εντάξετε μια σωματική δραστηριότητα αμέσως μετά το σχολείο, όπως το περπάτημα. Ο αθλητισμός είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να απελευθερώνουν μικροί και μεγάλοι την ενέργειά τους και βοηθά στην καλύτερη ισορροπία μυαλού και σώματος.
Οι εργασίες για το σπίτι μπορούν επίσης να περιμένουν.
Τέλος, θα πρέπει να προσέχετε και τη δική σας συμπεριφορά. Εάν είστε ευερέθιστοι μόλις μπαίνετε στο σπίτι, τα παιδιά πιθανότατα θα ακολουθήσουν το παράδειγμά σας.
Καθώς η σχολική χρονιά συνεχίζεται, τα ξεσπάσματα πιθανότατα θα χαλαρώσουν, τόσο λόγω της αυξανόμενης ωριμότητας του παιδιού όσο και λόγω της προσαρμογής του στο νέο πρόγραμμα. Στην αντίθετη περίπτωση ή σε ακραίες καταστάσεις, ένας ειδικός μπορεί να σας καθοδηγήσει κατάλληλα.
