Όταν καθόμαστε να διαβάσουμε το παιδί μας για το σχολείο, έχουμε ίσως τη χαρά πως μοιραζόμαστε με εκείνο κάτι δημιουργικό. Γιατί τις πιο πολλές φορές όμως αυτή η διαδικασία καταλήγει σε νεύρα ή και στο να μην ολοκληρωθεί;
Η απάντηση βρίσκεται σε κάποια συνήθη λάθη από πλευράς μας που καλό θα ήταν να γνωρίζουμε ώστε να αποφεύγουμε να τα επαναλαμβάνουμε.
Διαβάστε επίσης: Γνωρίζετε τι είναι το «Σύνδρομο Βιαστικού Παιδιού»;
5 λάθη που κάνουμε όταν διαβάζουμε το παιδί για το σχολείο
#1 Λύνουμε εμείς τις ασκήσεις του
Η πρόθεσή μας μπορεί να είναι καλή, αλλά με το να λύνουμε εμείς τις ασκήσεις του παιδιού μας, του στερούμε σημαντικές δεξιότητες που είναι χρήσιμο να αναπτύξει.
Οι ασκήσεις για το σχολείο δεν περιορίζονται απλά στην επίλυση. Προσφέρουν μια πληθώρα οφελών όπως η ανάπτυξη της αυτονομίας του παιδιού, η ικανότητα να ανακαλύψει ποια μέθοδος μελέτης και επίλυσης είναι η καλύτερη για αυτό, η ενίσχυση της αυτοεκτίμησής του καθώς και των οργανωτικών ικανοτήτων του.
#2 «Πιέζουμε» το παιδί να κάνει όλες τις εργασίες μαζί
Οι περισσότεροι γονείς πιστεύουν ότι είναι καλύτερο για τα παιδιά τους να τελειώσουν με τις ασκήσεις του σχολείου και μετά να είναι ελεύθερα να παίξουν ή να συνεχίσουν με άλλες δραστηριότητες. Με τον τρόπο αυτό, δεν επιτρέπουμε στα παιδιά μας ένα διάλειμμα για ξεκούραση.
Αναμφίβολα ωστόσο, η προσοχή, το κίνητρο και η συγκέντρωση είναι ενεργά για περιορισμένα χρονικά διαστήματα. Για αυτόν το λόγο, είναι καλύτερο να χωρίζουμε τις εργασίες σε «τμήματα» με χρόνο για εργασία και χρόνο για ξεκούραση, ανάκτηση ενέργειας και φαγητό.
#3 Επαναπαυόμαστε αφήνοντας τα πάντα στην… καλή θέληση του παιδιού
Ανάλογα με το στάδιο στο οποίο βρίσκεται κάθε παιδί, πρέπει να το παρακολουθούμε προσεκτικά.
Μην περιμένετε το παιδί σας να «εμπνευστεί» και να καθίσει να κάνει τις εργασίες του χωρίς την προτροπή σας.
Ειδικά όταν τα παιδιά είναι μικρά είναι πιο πιθανό να μπουν στον πειρασμό να παίξουν παρά να ολοκληρώσουν τις ασκήσεις τους. Το να μην τους υπενθυμίζουμε αυτή τους την υποχρέωση είναι σα να θεωρούμε δεδομένη τη δέσμευσή τους σε αυτή. Είναι λογικό όμως πως λόγω ανωριμότητας δεν είναι σε θέση να τηρήσουν τη δεδομένη τους για εμάς, ευθύνη. Χρειάζεται λοιπόν συχνή υπενθύμιση.
Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε πως η υπευθυνότητα και η επιμονή είναι επίσης αξίες που διδάσκονται και καλλιεργούνται μέσω της συνήθειας.
#4 Γινόμαστε επικριτικοί
Ένα άλλο σύνηθες λάθος που κάνουμε είναι να επικρίνουμε τα παιδιά μας για τα πάντα. Για παράδειγμα μπορεί να σχολιάσουμε άσχημα τα γράμματά τους, το γεγονός ότι έχουν πολλές ερωτήσεις ή ότι αργούν να γράψουν.
Χρειάζεται ωστόσο υπομονή και αντί να καταφεύγουμε στον αρνητικό σχολιασμό, είναι ωφέλιμο να εντοπίσουμε τις δυσκολίες του παιδιού μας και να βρούμε τρόπους σταδιακής βελτίωσής τους.
#5 «Φταίει η δασκάλα»
Μπορεί να πιστεύετε ότι η ποσότητα των εργασιών είναι υπερβολική ή ότι οι οδηγίες του δασκάλου δεν είναι σαφείς. Μπορεί επίσης να έχετε και δίκιο…
Ωστόσο, με το να παραπονιόμαστε για το δάσκαλο ή τη δασκάλα του σχολείου μπροστά στο παιδί, μόνο μπερδεμένα συναισθήματα θα του προκαλέσουμε. Η εικόνα που έχει για τη θέση του δασκάλου του μειώνεται και το κίνητρό του επίσης, με αποτέλεσμα να γίνει ίσως ακόμη πιο αντιδραστικό σε σχέση με το διάβασμα των μαθημάτων του.