Μη διστάζετε να ρωτήσετε το/τη δάσκαλο/α του παιδιού σας ό,τι σας απασχολεί:
1. Πως είναι η συμπεριφορά του παιδιού κατά την διάρκεια του μαθήματος και γενικότερα στην τάξη;
Είναι χαρούμενο και ομιλητικό; Σηκώνει συχνά το χέρι του ή ντρέπεται να σηκωθεί στον πίνακα; Συμμετέχει σε δραστηριότητες; Συμμορφώνεται με τους κανόνες; Αποσπάται εύκολα η προσοχή του; Κάνει φασαρία;
Είναι σημαντικό να εντοπίσετε τυχόν προβλήματα συμπεριφοράς που επηρεάζουν την ομαλή εξέλιξη της διδασκαλίας και να βρείτε από πού μπορεί να πηγάζουν.
2. Ποια είναι τα δυνατά του σημεία και ποιες οι αδυναμίες του;
Λόγω της ταχύτητας διδασκαλίας και της πολυπλοκότητας της ακαδημαϊκής ύλης, οι δυσκολίες στη μάθηση μπορούν να αναγνωριστούν από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού.
Έτσι, συχνά οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι έχουν μια ξεκάθαρη εικόνα για τον κάθε μαθητή, μπορούν να ενημερώσουν τους γονείς σχετικά με τους προβληματισμούς τους.
Η αξιολόγηση του γνωστικού όσο και του ακαδημαϊκού επιπέδου του παιδιού, μπορεί να λειτουργήσει ως ο «χάρτης» μέσα από τον οποίο γονείς και εκπαιδευτικοί θα κατευθυνθούν για τα επόμενα βήματα υποστήριξης του παιδιού.
Ενθαρρύνουμε το παιδί να μας μιλήσει ανοιχτά για τους φόβους του και σχεδιάζουμε μαζί του τους τρόπους αντιμετώπισης.
Διαβάστε επίσης: Λίγα και καλά… Τι παιχνίδια χρειάζεται ένα παιδί;
3. Πώς τα πάει με τα άλλα παιδιά;
Έχει κάνει φίλους ή κάθεται μόνο του στα διαλείμματα; Συνεργάζεται καλά με τους συμμαθητές του; Υπάρχει κάποιο άλλο παιδί με το οποίο ενδεχομένως δεν είναι πολύ κοντά;
Η κοινωνική ανάπτυξη ενός παιδιού είναι εξίσου σημαντική με την ακαδημαϊκή του ανάπτυξη και ο/η δάσκαλος/α του παιδιού σας μπορεί να έχει χρήσιμες παρατηρήσεις να μοιραστεί μαζί σας.
4. Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω για να βοηθήσω;
Το σχολείο είναι πρωτίστως υπόθεση του παιδιού και για αυτό πρέπει να το βοηθήσουμε να αναπτύξει αυτονομία.
Αν μέχρι τώρα δεν υπήρχε, χρειάζεται και στο σπίτι να μπει ένα πρόγραμμα για τα παιδιά. Το πρωινό ξύπνημα, οι ώρες μελέτης, ξεκούρασης-παιχνιδιού, τηλεόρασης-υπολογιστή και οπωσδήποτε ο ύπνος πρέπει να τηρούνται με συνέπεια.
Παρατηρούμε λίγο τους ρυθμούς του παιδιού και σε συνεννόηση με το/τη δάσκαλο/α, καθορίζουμε πόση ώρα πρέπει να αφιερώνει στη μελέτη.