Ποια είναι η σχέση του παιδιού σας με τα βιντεοπαιχνίδια;
- Παίζει κάθε μέρα;
- Παίζει για μεγάλες περιόδους;
- Είναι ανήσυχο και ευερέθιστο αν δεν μπορεί να παίξει;
- «Θυσιάζει» κοινωνικές και αθλητικές δραστηριότητες για να παίξει βιντεοπαιχνίδια;
- Παίζει αντί να κάνει τα μαθήματά του;
Εάν η απάντηση στις περισσότερες ερωτήσεις είναι «ναι», τότε μπορεί να χρειαστεί να θέσετε ναι όρια.
Βάζουμε όρια στα βιντεοπαιχνίδια
Τα παιδιά στην αρχή της εφηβείας που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή βιντεοπαιχνίδια για χρονικό διάστημα πάνω από μία ώρα, κάθε μέρα της σχολικής εβδομάδας, τείνουν να παραλείπουν τις σχολικές τους υποχρεώσεις, με αποτέλεσμα να έχουν σημαντικά χαμηλότερους βαθμούς και επιδόσεις στα διαγωνίσματα, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Computers in Human Behavior.
Πότε το παιδί παίζει βιντεοπαιχνίδια; Όταν δεν έχει τίποτα καλύτερο να κάνει. Αν όμως βάλουμε ένα χρονικό όριο και στη συνέχεια προτείνουμε στο παιδί μια καλή εναλλακτική, όπως το να δοκιμάσει μια νέα δραστηριότητα, να ξεκινήσει κάποιο άθλημα, βγει έξω και να παίξει με φίλους ή το να παίξετε μαζί ένα παιχνίδι που του αρέσει, τότε συμβάλλουμε σημαντικά στη μείωση του χρόνου οθόνης.
Οι ερευνητές δίνουν σε γονείς και παιδιά ένα μέσο χρονικό διάστημα χρήσης της τεχνολογίας για ψυχαγωγικούς λόγους – όχι περισσότερο από μία ώρα τις καθημερινές και έως τέσσερις ώρες τα σαββατοκύριακα.
Αυτό το εύρος επιτρέπει στους παίκτες να απολαμβάνουν τα οφέλη του παιχνιδιού χωρίς να διακινδυνεύουν τις αρνητικές επιπτώσεις που σχετίζονται με την υπερβολική χρήση τους.
Για τα μικρότερα παιδιά ο συνιστώμενος χρόνος παιχνιδιού μπορεί να είναι ακόμη χαμηλότερος, καθώς ο αναπτυσσόμενος εγκέφαλός τους είναι πιο ευαίσθητος στις επιπτώσεις του χρόνου οθόνης.
Ο καθορισμός χρονικών ορίων, η επιλογή παιχνιδιών που προάγουν τη γνωστική και συναισθηματική ανάπτυξη και η ενθάρρυνση των διαλειμμάτων κατά τη διάρκεια των συνεδριών παιχνιδιού είναι πρακτικές στρατηγικές για τη διατήρηση μιας υγιούς σχέσης με τα βιντεοπαιχνίδια.
