Τις περισσότερες φορές που το παιδί αρρωσταίνει, είναι εύκολο να το καταλάβουμε. Πιθανόν να ανεβάζει πυρετό, να βήχει, να του κόβεται η όρεξη, να γκρινιάζει και να κλαίει χωρίς λόγο. Ωστόσο, δεν είναι όλες οι παθήσεις φανερές στα παιδιά και μάλιστα οι χρόνιες παθήσεις μπορεί να είναι αρκετά δύσκολο να εντοπιστούν, καθώς τα μικρά παιδιά έχουν δυσκολία στο να εκφράσουν τι ακριβώς αισθάνονται. Ένα τρανό παράδειγμα αυτών των παθήσεων είναι ο διαβήτης τύπου 1.
Πρόκειται για ένα αυτοάνοσο νόσημα που αναπτύσσεται όταν το πάγκρεας είναι ανίκανο να παράγει ινσουλίνη, μια ορμόνη που βοηθάει τα κύτταρα να χρησιμοποιήσουν τη γλυκόζη που λαμβάνουμε από την τροφή που τρώμε για ενέργεια. Τα περισσότερα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 1 δεν είναι φανερά, ή χρειάζονται ιδιαίτερη παρατήρηση. Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό η πάθηση αυτή να εντοπίζεται νωρίς καθώς όταν τα κύτταρα δεν μπορούν να πάρουν αρκετή γλυκόζη, το σώμα διασπά το λίπος σε μια εναλλακτική πηγή ενέργειας που ονομάζεται κετόνες. Όταν συσσωρεύονται πάρα πολλές κετόνες στο αίμα ενός ατόμου με διαβήτη, το σώμα του κινδυνεύει να εισέλθει σε μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση που ονομάζεται διαβητική κετοξέωση.
Διαβάστε επίσης: Διαβήτης τύπου 2: Θα “εκτιναχθεί” η συχνότητα εμφάνισής του στα παιδιά
Καθώς ο διαβήτης τύπου 1 εμφανίζεται όλο και πιο συχνά (το ποσοστό των ατόμων που νοσεί, κάτω των 20 ετών αυξήθηκε κατά 47% από το 2001 μέχρι το 2017), είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τα συμπτώματα που φανερώνουν ότι ένα παιδί νοσεί, έτσι ώστε να απευθυνθούμε νωρίς στο γιατρο και αφού γίνει η διάγνωση, να λάβει την κατάλληλη θεραπεία.
Διαβήτης τύπου 1: Τα συμπτώματα που θα σας θορυβήσουν
Το παιδί πάει συχνά στην τουαλέτα
Τα παιδιά που έχουν διαβήτη τύπου 1 πηγαίνουν συχνά στην τουαλέτα διότι το σώμα τους προσπαθεί να αποβάλει την περίσσεια γλυκόζης μέσα από τα ούρα. Τα νεφρά μπορούν να φιλτράρουν μέρος της γλυκόζης από την κυκλοφορία του αίματος αλλά κάποια στιγμή, η περίσσεια αρχίζει να ξεχειλίζει στα ούρα, τραβώντας μαζί της νερό από τους ιστούς του σώματος. Η συνεχής ούρηση τείνει να παραβλέπεται ιδιαίτερα στα μωρά και τα νήπια. Αν το μωρό σας φοράει πάνα, δεν παρατηρείτε πόσο συχνά ουρεί, αλλά μπορεί η πάνα του να είναι πολύ βαριά. Αν το παιδί πάει στην τουαλέτα μόνο του, επίσης μπορεί να μην γνωρίζετε πόσο συχνά την επισκέπτεται αλλά μπορεί να παρατηρήσετε ότι πηγαίνει αρκετά συχνά το βράδυ ή ακόμη και ότι λερώνει το κρεβάτι του. Μην παραλείψετε να ρωτήσετε και το ίδιο πόσο συχνά πηγαίνει στην τουαλέτα.
Διψάει διαρκώς
Ως αποτέλεσμα της συχνής ούρησης έρχεται και η διαρκής δίψα καθώς το σώμα του παιδιού αποβάλει πολλά υγρά, διψάει και πίνει νερό για να τα «συμπληρώσει». Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, τα παιδιά ηλικίας ενός έως τριών ετών πρέπει να πίνουν περίπου τέσσερα φλιτζάνια υγρών την ημέρα, συμπεριλαμβανομένου του γάλακτος, τα παιδιά ηλικίας τεσσάρων έως οκτώ ετών περίπου πέντε φλιτζάνια και τα μεγαλύτερα παιδιά επτά έως οκτώ φλιτζάνια, αν και οι ποσότητες αυτές μπορεί να διαφέρουν, οπότε και πάλι, μιλήστε με τον παιδίατρο για να ξέρετε τι πραγματικά συμβαίνει.
Είναι πολύ αδύνατο ακόμη κι αν τρώει περισσότερο
Η απώλεια βάρους είναι ένα κοινό σύμπτωμα των παιδιών με διαβήτη τύπου 1, ακόμη κι αν τρώνε περισσότερο φαγητό από ό,τι συνήθιζαν. Η διαρκής πείνα μπορεί επίσης να είναι ένα σύμπτωμα, το οποίο οι γονείς συχνά αγνοούν να αναφέρουν στον παιδίατρο αλλά στην πραγματικότητα θα έπρεπε.
Είναι διαρκώς κουρασμένο
Η κούραση καταβάλει το παιδί και δεν το ενδιαφέρει καν να συμμετάσχει στις αγαπημένες του δραστηριότητες, καθώς δεν παίρνει την ενέργεια από τα τρόφιμα που καταναλώνει. Μπορεί να δυσκολεύεται να ανταπεξέλθει στις καθημερινές του δραστηριότητες, να χρειάζεται ύπνο και να μην δείχνει κανέναν ενθουσιασμό για τα πράγματα που απολαμβάνει. Αυτό είναι λοιπόν ένα σύμπτωμα που θα πρέπει να σας οδηγήσει στον παιδίατρο.
