Ως γονείς, είναι δύσκολο να βλέπουμε το παιδί μας να ξεσπά συναισθηματικά. Σε αυτές τις στιγμές, απλές λέξεις, μπορούν να βοηθήσουν. Φράσεις όπως: «Βλέπω ότι έχεις μια μεγάλη δυσκολία» ή «Βλέπω πως αγωνίζεσαι σκληρά», δείχνουν στο παιδί ότι αναγνωρίζουμε τι περνά και έχουν τη δύναμη να επαναφέρουν την ηρεμία. Σε μια καταιγίδα συναισθημάτων, η αναγνώριση του πόνου και της απογοήτευσης, είναι συχνά τα κλειδιά για να μειωθεί η ένταση.
Αυτή η προσέγγιση βασίζεται σε αρχές που ενθαρρύνουν ήπιες αποκρίσεις κατανόησης έναντι μιας προκλητικής συμπεριφοράς. Ας διερευνήσουμε γιατί αυτές οι λέξεις λειτουργούν, πώς μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε αποτελεσματικά και μερικές πρακτικές συμβουλές για να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας σε δύσκολες στιγμές.
Διαβάστε επίσης: Βάζουμε όρια χωρίς να λέμε «όχι»- Γιατί και πώς να το κάνουμε;
Γιατί τέτοιες φράσεις λειτουργούν
Όταν ένα παιδί βρίσκεται εν μέσω μιας κατάρρευσης, συχνά αδυνατεί να επεξεργαστεί περίπλοκους συλλογισμούς ή να ανταποκριθεί σε εντολές. Λέγοντας: «Βλέπω ότι δυσκολεύεσαι», του δίνουμε να καταλάβει ότι δεν είμαστε εκεί για να το μαλώσουμε ή να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε τη συμπεριφορά του εκείνη τη στιγμή. Για τα παιδιά, η αναγνώριση από έναν γονέα μπορεί να είναι μια συναισθηματική σανίδα σωτηρίας. Ας μην ξεχνάμε πως τα παιδιά δεν είναι σε θέση πολλές φορές να κατανοήσουν, πόσο μάλλον να εκφράσουν τα συναισθήματά τους με λόγια και χρειάζονται κατανόηση ώστε να νιώθουν λιγότερο μόνα.
Πώς να μιλήσουμε στο παιδί
Κρατήστε υπό έλεγχο τα δικά σας συναισθήματα. Όταν το παιδί ξεσπά, το ένστικτό σας μπορεί να είναι να σας οδηγεί σε μια έντονη αντίδραση. Ωστόσο, είναι πιο ωφέλιμο να αφιερώσετε λίγο χρόνο για να αναπνεύσετε πριν μιλήσετε. Όταν εκπέμπετε ηρεμία, βοηθάτε και το παιδί.
Αφού του πείτε: «Βλέπω ότι δυσκολεύεσαι» ή κάποια παρόμοια φράση επικύρωσης, κάντε μια παύση και δώστε στο παιδί λίγο χρόνο. Έτσι, του δείχνετε ότι είστε πρόθυμοι να καθίσετε μαζί του χωρίς να το πιέζετε να νιώσει άμεσα καλύτερα. Τα ξεσπάσματα θυμού χρειάζονται συνήθως χρόνο για να υποχωρήσουν. Η παύση αφήνει χώρο στα έντονα συναισθήματα του παιδιού να εκφραστούν και να φύγουν.
Ύστερα, προσφέρετε ενσυναίσθηση αντί για λύσεις. Μπορείτε να συμπληρώσετε την αρχική σας φράση, λέγοντας: «Είναι ok αυτό να είναι δύσκολο για εσένα αυτή τη στιγμή». Είναι σημαντικό το παιδί να νιώθει πως τα συναισθήματά του είναι σεβαστά αντί να απορρίπτονται. Η ενσυναίσθηση το καθησυχάζει πως δεν έχει κάποιο πρόβλημα επειδή αισθάνεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο.
Ενθαρρύνετε το παιδί να μοιραστεί τι νιώθει μετά το ξέσπασμα
Αφού περάσει η… μπόρα, ενθαρρύνετε ήρεμα το παιδί να μιλήσει για την εμπειρία του εάν είναι έτοιμο. Μπορείτε για παράδειγμα να του πείτε: «Θα ήθελες να μου πεις τι ήταν τόσο δύσκολο για’ σένα;» ή «Όταν αισθανθείς ξανά έτσι, μπορώ να κάνω κάτι για να σε βοηθήσω;». 
Η συνέπεια είναι το κλειδί
Όσο πιο συχνά μας ακούν τα παιδιά να τους μιλάμε με ηρεμία και ενσυναίσθηση, τόσο πιο πιθανό είναι να μας εμπιστευτούν. Τέτοιες αντιδράσεις μπορούν να μεταμορφώσουν τις αντιδράσεις ενός παιδιού, κάνοντας τα ξεσπάσματα λιγότερο συχνά και λιγότερο έντονα.
Με υπομονή, εξάσκηση και ενσυναίσθηση, μπορούμε να βοηθήσουμε και τον εαυτό μας να συνέρχεται πιο εύκολα σε στιγμές συναισθηματικής αναταραχής.
