Είναι σημαντικό να αναθεωρήσετε τις προσδοκίες σας πριν έρθει το μωρό και να θυμάστε ότι είστε μαζί σαν ζευγάρι σε όλη αυτή την αλλαγή. Η καθημερινότητα, οι συνήθειες, οι ευθύνες, τα συναισθήματα και οι ανάγκες σας θα αλλάξουν. Μην ξεχνάτε, όμως, ότι και οι δύο τώρα μαθαίνετε πώς να είστε γονείς, αλλά μαθαίνετε ξανά από την αρχή πώς να είστε ο/η σύντροφος που χρειάζεται το άλλο σας μισό.

Υπάρχουν μερικά θέματα που αποτελούν αιτία τσακωμού για πολλά ζευγάρια σε αυτή τη φάση και καλό είναι να τα αντιμετωπίσετε με υπομονή και ενσυναίσθηση:

1. Ο ύπνος (ή μάλλον η αϋπνία)

Σίγουρα κανείς από τους δύο γονείς δεν κοιμάται αρκετά. Όμως οι πιθανότητες είναι ότι κάποια στιγμή θα τσακωθείτε για το ποιος πρέπει να κοιμάται περισσότερο, ποιος κουράζεται περισσότερο και ποιος έχει το δικαίωμα να παραπονιέται για το γεγονός ότι δεν κοιμάται!

Όσο δύσκολο και μακρινό κι αν ακούγεται, η έλλειψη ύπνου είναι κάτι προσωρινό και η διάρκειά της εξαρτάται από το πόσο γρήγορα το κάθε μωρό βρίσκει τους ρυθμούς του και φτιάχνει ένα καλό πρόγραμμα ύπνου.

Στο μεταξύ, προσπαθήστε να βοηθήσετε ο ένας τον άλλον να κοιμάται όσο το δυνατόν περισσότερο και θα δείτε ότι τα νεύρα και ευερεθιστότητα της αϋπνίας θα μειωθούν.

2. Οι δουλειές του σπιτιού

Ναι, ανάμεσα στον θηλασμό, το μπάνιο του μωρού, την αλλαγή της πάνας και το νανούρισμα πρέπει να γίνουν και οι δουλειές του σπιτιού; Ποιος θα (πρωτο)κάνει τι; Καταστρώστε ένα σχέδιο, ώστε να μην επωμίζεται όλο το βάρος ο ένας από τους δυο και μη διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια.

3. Η διαπαιδαγώγηση

Η γονική μέριμνα δεν είναι εύκολη υπόθεση, ούτε όμως ο γάμος είναι κάτι απλό. Αν, λοιπόν, αυτά τα δύο τα βάλεις μαζί, τότε τα πράγματα μπορεί να γίνουν… περίπλοκα.

Οι ενδεχόμενες διαφωνίες μεταξύ των δύο συζύγων σχετικά με το πώς θα μεγαλώσουν τα παιδιά τους, και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την πειθαρχία, τον ύπνο και τη διατροφή, είναι μια από τις πιο συχνές αιτίες διαζυγίου.

Η επίτευξη της ευημερίας και της «σωστής» διαπαιδαγώγησης των παιδιών θα πρέπει να είναι ο βασικός στόχος της «ομάδας» που λέγεται «γονείς» και κατ’ επέκταση «οικογένεια».

Σκεφτείτε ότι ο άλλος γονέας είναι «συμπαίκτης» σας.

Αυτό που βοηθάει είναι να θυμάστε ότι η άλλη ιδέα προέρχεται από κάποιον που έχει τα ίδιο κίνητρο με εσάς: αγάπη για το παιδί.