Η ανατροφή των παιδιών δεν απαιτεί πάντα την τέλεια ισορροπία. Κάποιες φορές χρειάζεται, απλώς, να κάνετε το καλύτερο δυνατό που μπορείτε για να καλύψετε τις ανάγκες όλων των μελών. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, μέσα στην οικογένεια το ένα παιδί να αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας και αυτό να δημιουργεί ιδιαίτερες απαιτήσεις. Δίνοντας όμως την αμέριστη προσοχή σας στο άρρωστο και πιο ευάλωτο στην υγεία του παιδί, ίσως, να αναρωτιέστε αν παραμελείτε το άλλο παιδί. Σε αυτό το σημείο, μπορείτε να αναγνωρίσετε ότι κι εσείς αντιμετωπίζετε το φαινόμενο του «γυάλινου παιδιού».

Τι είναι ένα γυάλινο παιδί;

Ο όρος «γυάλινο παιδί» επινοήθηκε από την Alicia Maples, βραβευμένη blogger, TEDx Speaker και 15ετή ιδρυτή και διευθύνοντα σύμβουλο της Brilliant SMB και αναφέρεται σε ένα παιδί του οποίου το αδερφάκι απαιτεί εξαιρετική γονική προσοχή. Σε αυτή την περίπτωση, το παιδί συνδέεται με την «αορατότητα». Αυτό σημαίνει ότι οι ανάγκες του συγκεκριμένου παιδιού έρχονται, ενδεχομένως, σε δεύτερη μοίρα εξαιτίας της προτεραιότητας του άλλου παιδιού που αντιμετωπίζει θέματα στην υγεία του.

Διαβάστε επίσης: Ένα ατίθασο παιδί είναι ένα ευτυχισμένο παιδί

Τα καλά νέα είναι πως αν κατανοήσετε ότι βιώνετε ένα ανάλογο φαινόμενο, θα δράσετε για να διασφαλίσετε ότι ασχολείστε και με το άλλο παιδί και ότι του δείχνετε την αγάπη και την υποστήριξή σας.

Για να καταλάβετε αν μεγαλώνετε κι εσείς ένα «γυάλινο παιδί», μπορείτε να παρατηρήσετε τα εξής:

  • Τα παιδιά από «γυαλί» φέρουν ναι μεν το συναισθηματικό φορτίο, αλλά παραμένουν ήσυχα και δεν το εκφράζουν.
  • Νιώθουν ενοχές για τη δυσαρέσκεια που αισθάνονται όσον αφορά την προσοχή που λαμβάνει το αδερφάκι τους, παρόλο που καταλαβαίνουν γιατί είναι απαραίτητο.
  • Περνούν πολύ χρόνο μόνα τους.
  • Επιδιώκουν να είναι τέλεια στις δραστηριότητες και το σχολείο.
  • Τείνουν να αναλαμβάνουν συνεχώς ευθύνες μέσα στην οικογένεια.

Ο κίνδυνος που αντιμετωπίζουν τα «γυάλινα παιδιά» είναι να μεγαλώσουν με αυτό το μοτίβο και να συνεχίζουν να βάζουν πάντα πρώτους τους άλλους χωρίς να υπολογίζουν τις δικές του ανάγκες.

Πρακτικές συμβουλές για να τα βοηθήσετε

  1. Δημιουργήστε μικρές στιγμές με νόημα: Μπορείτε να διαβάσετε παρέα ένα βιβλίο ή να δείτε μια ταινία.
  2. Επιβραβεύστε τα για τις επιτυχίες τους: Αναγνωρίσετε τις νίκες τους και γιορτάστε γι’ αυτό μαζί τους.
  3. Επικοινωνείτε συχνά μαζί τους: Ρωτήστε τα πώς αισθάνονται μέσα στην οικογένεια. Αν νιώθουν δυσαρεστημένα ή είναι ευχαριστημένα.
  4. Δώστε τους χώρο: Μην εμπλέκετε τα παιδιά σε όλες τις εργασίες για να μην επιβαρύνονται. Η συμπερίληψη χρειάζεται και όρια.

Σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται να πανικοβληθείτε. Αν συνειδητοποιήσετε τι συμβαίνει, μπορείτε με συνέπεια και μεθοδικότητα να ξεκινήσετε να το διορθώνετε.