Αν το σπίτι σου μοιάζει κάπως έτσι, τότε (μπορεί να έχεις ωραίο γούστο αλλά…) είσαι μια beige mom, σύμφωνα με το TikTok:

Τι σημαίνει «beige mom»;

«Beige mom» λέγεται κατά τα social media μια μαμά που διακοσμεί το σπίτι της σε τόνους του μπεζ, ντύνει τα παιδιά της με τις ίδιες αποχρώσεις και αγοράζει μπεζ παιχνίδια με φυσικά υλικά και υφές (σκεφτείτε ξύλο, ρατάν, κ.λπ.).

Κι ενώ οι ουδέτεροι τόνοι είναι σίγουρα καλαίσθητοι και προάγουν μια αίσθηση ηρεμίας, είναι σημαντικό τα παιδιά να έχουν και χρωματιστές επιλογές για να μπορούν να εκφράζονται!

Για τα παιδιά τα συναισθήματα έχουν πολλές και διαφορετικές αποχρώσεις

Ο καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης Μαρσέλ Ζέντνερ δημιούργησε ένα σύνολο από εννέα χρωματιστά ορθογώνια από χαρτόνι και ζήτησε από παιδιά να τα χαρακτηρίσουν με σειρά προτίμησης, ξεκινώντας από εκείνο που τους άρεσε καλύτερα. Σε επόμενο στάδιο τους έδειξε εικόνες από τρία πρόσωπα: ένα χαρούμενο πρόσωπο, ένα θλιμμένο και ένα θυμωμένο πρόσωπο, δίνοντας τους  έξι κάρτες με κόκκινο, κίτρινο, πράσινο, μπλε, καφέ και μαύρο. Ολόκληρη η διαδικασία επαναλήφθηκε με τους ενήλικες.

Στο πρώτο πείραμα οι ενήλικες προτίμησαν κυρίως το μπλε ενώ τα παιδιά το κόκκινο. Σύμφωνα με τον Ζέντνερ, οι ενήλικες συσχετίζουν το κόκκινο με αρνητικές έννοιες, όπως το αίμα και γι ‘αυτό η προτίμηση αλλάζει μεγαλώνοντας.

Στο δεύτερο πείραμα οι ενήλικες διάλεξαν πολύ συγκεκριμένα χρώματα για να χαρακτηρίσουν τα τρία συναισθήματα: Για τη χαρά διάλεξαν το κίτρινο, για τη θλίψη το μαύρο και για το θυμό το κόκκινο.

Αντίθετα τα παιδιά, επέλεξαν μια ποικιλία χρωμάτων για να συνδέσουν κάθε πρόσωπο. Το χαρούμενο πρόσωπο ήταν το κόκκινο, το λυπημένο μπλε. Τα παιδιά μάλιστα χρησιμοποίησαν όλα τα χρώματα από πολλές φορές για κάθε συναίσθημα.

Τα χρώματα είναι αναπόσπαστο μέρος της ανάπτυξης των παιδιών

Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από τα χρώματα.

Η χρήση αντιθετικών χρωμάτων, μοτίβων, σχημάτων και σχεδίων καθώς το παιδί αναπτύσσεται, διευκολύνει τη διάκριση και την επεξεργασία τους.

Από μικρή ηλικία, τα παιδιά συνδέουν τα χρώματα με συγκεκριμένα αντικείμενα (π.χ. κίτρινο για τον ήλιο, μπλε για τον ουρανό). Τα χρώματα βοηθούν στην αξιολόγηση, την εκτίμηση και τον ορισμό των αντικειμένων.

Αυτό μπορεί να βοηθήσει ένα νήπιο να μάθει και να αυξήσει την προσοχή του. Για παράδειγμα, ένα παιδί μπορεί να συνδέσει το κόκκινο χρώμα με ένα πυροσβεστικό όχημα που συνδέεται με τον κίνδυνο.

Κάθε άτομο δίνει το δικό του νόημα στα χρώματα, ωστόσο κάθε χρώμα συνδέεται εννοιολογικά με συγκεκριμένες ιδιότητες. Η απουσία χρώματος θεωρείται ένδειξη «συναισθηματικού κενού», ενώ αντίθετα η «αρμονική» του ένταξη στο σχέδιο αποτελεί ένδειξη καλής ισορροπίας.