Τα έφηβα παιδιά έχουν μια πιο λεπτομερή αντίληψη της πραγματικότητας σε σύγκριση με τα μικρότερα και μερικές φορές επιλέγουν να παρέμβουν στις συζητήσεις των γονιών τους. Ήδη από την ηλικία των 13, 14 ή 15 ετών, είναι σε θέση να κατανοήσουν ορισμένες δυναμικές των σχέσεων, τα στιλ επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων καθώς και συναισθηματικές καταστάσεις που αφορούν τον εαυτό τους αλλά και τους γύρω τους. Ταυτόχρονα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι έφηβοι είναι πιο σίγουροι για αυτό που σκέφτονται και έχουν ισχυρότερες πεποιθήσεις.
Σε αυτό το στάδιο, ένα παιδί μπορεί να διακρίνει μεταξύ του τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, σύμφωνα με τις πεποιθήσεις και το αξιακό του σύστημα. Συχνά, αυτή η ικανότητα είναι που οδηγεί τους εφήβους να εμπλέκονται σε ζητήματα που δεν τους αφορούν άμεσα.
Διαβάστε επίσης: 6 πράγματα που πρέπει να ξέρουν τα παιδιά για τα social media
Έφηβοι με κριτική σκέψη
Δεν είναι ασυνήθιστο για τα έφηβα παιδιά να συμφωνούν περισσότερο με τον έναν από τους δύο γονείς, ανάλογα με το στιλ ανατροφής, την παρουσία των γονιών τους και τις αξίες που τους έχει μεταδώσει ο καθένας.
Όταν τα παιδιά κοινοποιούν τις σκέψεις τους και ακούγονται, επιβεβαιώνουν την ταυτότητά τους και αισθάνονται επικυρωμένα. Η κριτική σκέψη είναι αναμφίβολα μια πολύ σημαντική πτυχή της ανάπτυξης κάθε εφήβου. Πρόκειται για την ικανότητα να αξιολογεί, να αμφισβητεί και να αναλύει υπάρχουσες πληροφορίες χωρίς να λαμβάνει ως δεδομένη την αλήθεια των πραγμάτων, ανεξάρτητα από το πόσο προφανής μπορεί αυτή να είναι.
Τελικά, να εμπλέκονται οι έφηβοι στις διαφωνίες μας;
Μερικές πολύτιμες ερωτήσεις που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας είναι οι εξής: Σε ποιο βαθμό πρέπει να επιτρέπουμε στα παιδιά να εμπλέκονται γενικώς σε συζητήσεις άλλων ανθρώπων; Να τους δίνουμε το λόγο ή να βάζουμε περισσότερα όρια;
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει μια μόνο απάντηση που να ισχύει για όλους. Εξαρτάται από το πώς προσεγγίζει και λύνει η κάθε οικογένεια τα προβλήματά της. Καταρχάς, είναι θεμελιώδες να γνωρίζουμε ότι δεν είναι θετικό για ένα παιδί να αντιλαμβάνεται τους γονείς του ως ανταγωνιστές. Σε κάθε περίπτωση, οι συζητήσεις στο σπίτι θα πρέπει να είναι εποικοδομητικές και οι όποιες διαφωνίες να αντιμετωπίζονται ήρεμα και λογικά.
Το να υιοθετούν οι έφηβοι μια ενεργή στάση απέναντι στα επιχειρήματα των γονιών τους δεν είναι το ίδιο με το να συμμετέχουν σε συζητήσεις για οικογενειακά ζητήματα. Εσείς μονάχα εντέλει μπορείτε να κρίνετε τι επιτρέπεται και τι όχι να μοιραστείτε με το παιδί σας.
