Την επόμενη φορά που θα περάσετε από το ακατάστατο υπνοδωμάτιο του παιδιού σας, αντισταθείτε στην ανάγκη να επισημάνετε την ακαταστασία και να απαιτήσετε από το παιδί να καθαρίσει. Σκεφτείτε για αλλαγή, να κλείσετε απλώς την πόρτα.
Εκτός αν υπάρχει πρόβλημα υγείας ή ασφάλειας, υπάρχουν μερικοί καλοί λόγοι για να αφήσετε το ακατάστατο υπνοδωμάτιο του παιδιού σας να παραμείνει για λίγο έτσι. Ας δούμε ποιοι είναι αυτοί…
Το να είσαι γονιός σημαίνει να διαλέγεις τις μάχες σου
Σκεφτείτε αν ο αγώνας για ένα τακτοποιημένο υπνοδωμάτιο είναι μια μάχη που είστε διατεθειμένοι να δώσετε και θυμηθείτε ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ του ακατάστατου και του βρώμικου.
Διαβάστε επίσης: Γιατί με αγνοεί το παιδί;
Αν έχετε μάθει στα παιδιά και μπορούν να στρώσουν το κρεβάτι, να τακτοποιήσουν τα ρούχα τους και να μαζέψουν τα παιχνίδια τους, μπορείτε να τους παραδώσετε την ευθύνη του δωματίου (συνήθως γύρω στην ηλικία των επτά ετών). Στη συνέχεια, είναι στο χέρι τους αν θα το συντηρήσουν – ή όχι.
Ακαταστασία: Μπορεί να αφορά περισσότερο εσάς παρά το παιδί
Ορισμένες γονεϊκές προκλήσεις πηγάζουν από την ανάγκη των γονέων για έλεγχο μέσα στο χάος της ζωής. Σκεφτείτε αν η επιθυμία σας για ένα καθαρό δωμάτιο έχει να κάνει πραγματικά με το τι είναι καλύτερο για το παιδί σας ή ίσως περισσότερο με εσάς.
Το αν ένα παιδί είναι ακατάστατο ή όχι είναι και χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του. Από μικρή ηλικία, τα παιδιά είτε θα βάλουν σε σειρά και θα ταξινομήσουν τα παιχνίδια τους είτε θα τα πετάξουν στο πάτωμα.
Μια πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα διαπίστωσε ότι οι μαθητές σε ακατάστατα δωμάτια παρουσίαζαν περισσότερη δημιουργικότητα από εκείνους που βρίσκονταν σε τακτοποιημένα.
Τα πράγματα μάλλον περιπλέκονται όταν μπαίνουν στη μέση τα πρότυπα καθαριότητας των γονέων.
Τα παιδιά αξίζουν μια δική τους «ζώνη άνεσης»
Πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι το δωμάτιο ενός παιδιού πρέπει να είναι το καταφύγιό του. Σκεφτείτε να συμφωνήσετε σε μερικούς βασικούς κανόνες – όπως τα άπλυτα μπαίνουν στο καλάθι και τα βρώμικα πιάτα και οι συσκευασίες φαγητού μεταφέρονται αμέσως στην κουζίνα.
Είναι ψυχολογικά σημαντικό να δίνετε στο παιδί κάποιο έλεγχο και ένα χώρο που να τον ονομάζει δικό του.