Σύμφωνα με μελέτη του CDC, οι έφηβοι σήμερα αντιμετωπίζουν υψηλά επίπεδα δυσκολιών με πρωταρχικές κάποιες που αντιμετωπίζουν στο σπίτι. Πιο συγκεκριμένα, το 61% των εφήβων συμμετεχόντων στην έρευνα δήλωσαν ότι βιώνουν «υποτίμηση από έναν γονέα στο σπίτι». Μια εξίσου ανησυχητική ανακάλυψη ήταν ότι το 28% των εφήβων δήλωσαν ότι ζουν με έναν γονέα που παλεύει με το άγχος ή κάποια ψυχική διαταραχή.

Αξιοσημείωτο είναι ότι πολλοί έφηβοι ομολογούν ότι δεν αισθάνονται ότι έχουν έναν ενήλικα στο σπίτι στον οποίο μπορούν να στραφούν. Θέλουν να μπορούν να μιλήσουν στους γονείς τους, αλλά, σε πολλές συζητήσεις επικρατεί η σύγκριση ή τα προβλήματα των ενηλίκων.

Όταν οι έφηβοι νιώθουν ότι δεν μπορούν να στραφούν στους γονείς τους για να μοιραστούν τις δυσκολίες χωρίς να κριθούν, να υποτιμηθούν ή να απορριφθούν, προκύπτουν σοβαρές επιπτώσεις. Η μελέτη του CDC διαπίστωσε ότι το 65% των επίμονων συναισθημάτων θλίψης ή απόγνωσης των εφήβων σχετίζονται με την εμπειρία μίας ή περισσότερων πρώιμων δυσκολιών, όπως η συναισθηματική παραμέληση.

Διαβάστε επίσης: Η φράση που καταστρέφει την αυτοεκτίμηση του παιδιού

Τι θέλουν οι έφηβοι και τι τους προσφέρουμε

Εμείς οι ενήλικες είναι απαραίτητο να εργαστούμε πάνω στις δεξιότητες ρύθμισης του εαυτού μας ώστε να μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας που αγαπάμε τόσο βαθιά. Φαίνεται να υπάρχει μία αποσύνδεση μεταξύ αυτού που θέλουν τα παιδιά από εμάς συναισθηματικά και αυτού που τους δίνουμε.

Πώς μπορούμε να αρχίσουμε να γινόμαστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας;

Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα στον εαυτό μας και να συνειδητοποιήσουμε πώς οι δικές μας δύσκολες εμπειρίες ζωής έχουν επηρεάσει τα επίπεδα της αντίδρασής μας. Μελέτες δείχνουν ότι όσο περισσότερο άγχος βιώσαμε μεγαλώνοντας, τόσο πιο πιθανό είναι να αντιδρούμε έντονα στο στρες αργότερα στη ζωή μας.

Για να παρέχουμε περισσότερη συναισθηματική ασφάλεια και να αποκτήσουμε ουσιαστική σύνδεση με το παιδί μας, μπορούμε με ηρεμία να σκεφτούμε τι θέλαμε εμείς από την μητέρα και τον πατέρα μας μα δεν το λάβαμε ποτέ.

Καταγράψτε τις σκέψεις σας. Οι γραπτές σκέψεις μπορούν να συμβάλλουν στην συνειδητοποίηση της δικής σας προσωπικής ιστορίας και αυτό με τη σειρά του μπορεί να ενισχύσει την ικανότητά σας να αντιλαμβάνεστε τι χρειάζεται το παιδί σας από εσάς.

Συναισθηματική ασφάλεια στο σπίτι

Αντιμετωπίστε τον εαυτό σας και το παιδί που ήσασταν με αγάπη. Αν συνειδητοποιήσετε τη ρίζα των προβλημάτων, μπορείτε στη συνέχεια να δημιουργήσετε συναισθηματική ασφάλεια στην οικογένεια.

Μπορούμε να αλλάξουμε τη διάθεση στο σπίτι μας από το «είμαι πάρα πολύ αγχωμένος για να σε βοηθήσω» σε μια ατμόσφαιρα κατανόησης.

Οφείλουμε να κάνουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας και μπορούμε, κάνοντας μια παύση για να ρυθμίσουμε τους εαυτούς μας όταν τα επίπεδα του άγχους μας αυξάνονται έτσι ώστε να είμαστε εκεί για το παιδί μας ανοιχτοί, ήρεμοι και στοργικοί.