Σύμφωνα με έρευνες, το 10-15% των ζευγαριών επανασυνδέονται μετά τον χωρισμό τους. Ωστόσο, μόνο περίπου το 6% των ζευγαριών παντρεύονται ξανά ο ένας τον άλλο μετά το διαζύγιο. Από αυτά τα ζευγάρια που παντρεύονται για δεύτερη φορά, περίπου το 30% καταλήγουν να χωρίσουν πάλι. Το χαμηλότερο ποσοστό διαζυγίων σε αυτήν την περίπτωση, υποδηλώνει ότι ο δεύτερος γάμος είναι μάλλον πιο δυνατός από ό,τι ήταν πριν το διαζύγιο.
Οι ειδικοί αποκαλύπτουν ότι ένας από τους πιο πιθανούς λόγους που τα ζευγάρια επιστρέφουν ο ένας στον άλλον είναι ότι αναγνωρίζουν και λύνουν τα προβλήματα που έπληξαν το γάμο τους. Αν ένα πρόβλημα έχει επιλυθεί, τότε φυσικό είναι, η επανασύνδεση να ευδοκιμήσει. Επιπλέον, αν το ζευγάρι έχει παιδιά, συνήθως έχει μεγαλύτερο κίνητρο να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές για να επανασυνδεθεί. Ωστόσο, οι σύντροφοι είναι απαραίτητο να δεσμευτούν να συνεχίσουν να δουλεύουν τη σχέση τους, να μάθουν και να βελτιώσουν τις δεξιότητες επικοινωνίας τους και να αφιερώνουν χρόνο για να επικεντρωθούν ο ένας στον άλλον. Χρειάζεται προσπάθεια για να αφήσει πίσω του κανείς τα παλιά και να δώσει προτεραιότητα στην ενδυνάμωση της σχέσης, κάνοντας υγιείς συμβιβασμούς.
Διαβάστε επίσης: «Φροντιστές σάντουιτς»: Προτεραιότητα η υγεία σας
Η επανασύνδεση κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του διαζυγίου φαίνεται να είναι πιο συχνή και λιγότερο δύσκολη από το να παντρευτεί ένα άτομο ξανά τον/την πρώην σύντροφό του αφού έχει ολοκληρωθεί το διαζύγιο. Σε κάθε περίπτωση, η δέσμευση για την επίλυση των προβλημάτων που αρχικά οδήγησαν στη σκέψη του διαζυγίου, είναι, όπως αναφέρθηκε, απαραίτητη.
Διαζύγιο: 4 προγνωστικοί παράγοντες, σύμφωνα με έρευνες
#1 Κριτική
Η κριτική ορίζεται ως «η παρουσίαση των προβλημάτων μέσα σε μια σχέση σαν άμεσο αποτέλεσμα των ελλείψεων του/της συζύγου». Σε αντίθεση με το παράπονο ή την κριτική για ένα συγκεκριμένο λάθος, αυτή η συνεχής κριτική είναι μια άμεση επίθεση στον χαρακτήρα του/της συντρόφου που συχνά χαρακτηρίζεται από γενικεύσεις. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να είναι ιδιαιτέρως επιζήμια επειδή μετατοπίζει την εστίαση από το θέμα που αντιμετωπίζει το ζευγάρι, στα αντιληπτά ελαττώματα του/της συντρόφου, κάτι που τελικά αφορά περισσότερο το ποιο είναι το άτομο παρά το τι έχει κάνει.
Για παράδειγμα, ένα παράπονο μπορεί να είναι: «Ανησύχησα πολύ χθες που δεν μου τηλεφώνησες για να με ενημερώσεις ότι η βραδινή σου έξοδος με τους φίλους σου θα συνεχιζόταν τόσο αργά». Εδώ, αντιμετωπίζεται μια συγκεκριμένη συμπεριφορά και τα συναισθήματα που προκάλεσε χωρίς να υπάρχει επίθεση. Αντίθετα, η κριτική μπορεί να εκφραστεί ως εξής: «Πάντα με κρατάς μακριά από τον κύκλο σου και ποτέ δεν σκέφτεσαι πώς νιώθω. Εγώ, δεν θα έκανα ποτέ κάτι τόσο εγωιστικό». Εδώ, η εστίαση μετατοπίζεται από τη συμπεριφορά σε μια ευρεία, αρνητική αξιολόγηση του χαρακτήρα του/της συζύγου.
Η κριτική σε αυτήν την περίπτωση δεν χρησιμεύει για να εκφράσει δυσαρέσκεια αλλά μάλλον για να κατηγορήσει το άλλο άτομο. Έτσι, μπορεί να προκύψουν αρνητικά συναισθήματα απόρριψης, θλίψης και θυμού και όλα αυτά ενδέχεται να οδηγήσουν σε περαιτέρω προβλήματα και μάλιστα γρήγορα.
#2 Στάση άμυνας
Η πρώτη μορφή άμυνας είναι η «στάση του αθώου θύματος». Σε αυτήν την περίπτωση, γκρινιάζουμε ή φέρνουμε δικαιολογίες για τα λάθη μας για να φαίνεται σαν να κατηγορούμαστε άδικα. Η δεύτερη μορφή είναι η «στάση αγανάκτησης», στην οποία καταπολεμούμε την κριτική με κριτική σε μια προσπάθεια να αντεπιτεθούμε.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι βασιζόμαστε στην άμυνα κατά καιρούς, υποστηρίζουν οι ειδικοί. Ωστόσο, η παρατεταμένη στάση άμυνας καθυστερεί την αντιμετώπιση προβλημάτων μέσα στη σχέση, καθώς αποφεύγουμε μονίμως να λογοδοτήσουμε. Σε μια υγιή σχέση, οι σύντροφοι δεν θα πρέπει να δυσκολεύονται να αναλάβουν την ευθύνη για ένα λάθος. Τελικά, η άμυνα χρησιμεύει για να δείξουμε στον/στην σύζυγό μας ότι δεν παίρνουμε τις ανησυχίες του/της στα σοβαρά, γεγονός που μπορεί να κλιμακώσει τα υπάρχοντα προβλήματα.
#3 Περιφρόνηση
Η περιφρόνηση περιλαμβάνει αγανακτισμένες δηλώσεις από μια αντιληπτή θέση εξουσίας έναντι του/της συντρόφου μας και αποτελεί τον μεγαλύτερο προγνωστικό παράγοντα διαζυγίου, όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες. Η περιφρόνηση είναι γενικά το αποτέλεσμα βαθιάς αγανάκτησης ή θυμού και μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους, όπως: σαρκασμός, προσβολές, υποτιμητικές χειρονομίες. Είναι σχεδόν αδύνατο να λυθεί το οποιοδήποτε πρόβλημα όταν υπάρχει περιφρόνηση, καθώς είναι πολύ δύσκολο να την παραβλέψουμε.
#4 Αδιαφορία
Πρόκειται για το «πάγωμα». Την πλήρη απεμπλοκή από αλληλεπιδράσεις με τον/την σύντροφό μας. Αυτό το «κλείσιμο» συμβαίνει συνήθως ως απάντηση σε κάποιες από τις παραπάνω στάσεις- συμπεριφορές. Η αποστασιοποίηση δεν ευνοεί προφανώς την επίλυση προβλημάτων ή τη συμφιλίωση ενώ η επανασύνδεση στη σχέση είναι δύσκολη.