Ας φανταστούμε για λίγο έναν κόσμο, όπου κάθε ήχος θα ήταν πιο δυνατός, κάθε εικόνα πιο φωτεινή και κάθε συναίσθημα πιο έντονο. Έτσι θα καταλάβουμε πώς μοιάζει η ζωή για περίπου το 30% των παιδιών που έχουν υπερευαισθησία στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος.
Σύμφωνα με έρευνα των Michael Pluess και Cherry Hirst από τη Σχολή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Surrey, η υψηλή ευαισθησία είναι απολύτως φυσιολογική, δεν είναι διαταραχή, αλλά γενετικό χαρακτηριστικό. Τα παιδιά που είναι περισσότερο ευαίσθητα, συνήθως έχουν πιο βαθιές σκέψεις και πιο δυνατά συναισθήματα από άλλα παιδιά, ενώ συχνά οι αντιδράσεις τους στον θόρυβο, στο φως και στους ήχους είναι πιο ισχυρές, γεγονός που μπορεί να μετατρέψει σε πρόκληση το περιβάλλον του σχολείου, το οποίο είναι γεμάτο από τέτοιου είδους ερεθίσματα.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτό δεν επηρεάζει απαραίτητα την απόδοση στα μαθήματά τους. Τα παιδιά με μεγαλύτερη ευαισθησία μπορεί να τα πηγαίνουν καλά με την εκπαίδευσή τους, να είναι δημιουργικά και κοινωνικά. Όσο για τα συναισθήματα, είτε αυτά είναι αρνητικά είτε θετικά, είναι βέβαιο πως βιώνονται από το ευαίσθητο παιδί πολύ πιο έντονα, ιδίως στην πρώιμη παιδική ηλικία.
Ακόμη και η φασαρία της τάξης ή μιας μεγάλης ομάδας άλλων παιδιών στο προαύλιο του σχολείου ενδέχεται να τα ταράξει. Γι΄ αυτό τον λόγο, οι ειδικοί προτείνουν να παρέχεται περισσότερη στήριξη σε παιδιά που εμφανίζουν αυτό το χαρακτηριστικό, ενώ αναφέρουν ότι καλό είναι οι γονείς να αποφεύγουν να τα υποβάλλουν σε μεγάλες αλλαγές. Για παράδειγμα, το να τα «γράψουν» σε μία νέα εξωσχολική δραστηριότητα, μπορεί να μην έχει μεγάλη επιτυχία, μιας και είναι πολύ πιθανόν να θελήσουν να διακόψουν πολύ γρήγορα. Είναι πιο συνετό για τον γονέα και τον δάσκαλο να ακολουθήσουν μία πιο δομημένη μέθοδο, που δεν θα προκαλέσει στο παιδί συναισθηματικά ξεσπάσματα.
Διαβάστε επίσης: Τι να μην λέμε ποτέ στα παιδιά μας
Αν το παιδί σας δεν σηκώνει εύκολα το χέρι του στην τάξη, ενώ ξέρει την απάντηση στην ερώτηση του δασκάλου, αν διστάζει να ανέβει στον πίνακα ή αν έχει μια εμμονή στις λεπτομέρειες και διακατέχεται από μία τελειομανία, μην ανησυχείτε. Πιθανόν τα παραπάνω να μην είναι σημάδια δειλίας ή κάποιας διαταραχής, αλλά δείγματα υπερευαισθησίας.
Παρακάτω κάποια tips για να διευκολύνετε τη ζωή τους:
Δώστε χρόνο στα παιδιά
Ίσως εξαιτίας της ιδιαιτερότητάς τους, τα υπερευαίσθητα παιδιά χρειάζονται περισσότερο χρόνο να συνηθίσουν τις αλλαγές. Ενδεχομένως, να δείχνουν πιο ντροπαλά και διστακτικά. Να είστε καθησυχαστικοί μαζί τους, παροτρύνοντάς τους να πάρουν τον χρόνο τους μέχρι να είναι πραγματικά έτοιμα να προσαρμοστούν στην όποια νέα συνθήκη.
Ενθαρρύνετε τα παιδιά
Η καλοσύνη είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος να ενθαρρύνετε ένα παιδία με υψηλή ευαισθησία. Μία ευγενική κουβέντα μπορεί να σημαίνει γι΄αυτά πολύ περισσότερα από ό,τι νομίζετε και να τα κινητοποιήσει, ενισχύοντας την αυτοπεποίθησή τους.
Μάθετε τα παιδιά να έχουν αυτογνωσία και να ζητούν στήριξη
Διδάξτε το υπερευαίσθητο παιδί σας να αναγνωρίζει τα όριά του και να μην ντρέπεται να ζητήσει βοήθεια όταν τη χρειάζεται.
Αυτό που πρέπει να θυμάστε πάνω απ’ όλα είναι πως η υπερευαισθησία δεν είναι αδυναμία! Αντιθέτως, συνοδεύεται από αρετές, όπως η φιλευσπλαχνία, η ελαστικότητα και η δημιουργικότητα. Το μυστικό είναι να αποδεχτείτε το παιδί όπως είναι, κατανοώντας τις ανάγκες του και να το βοηθήσετε να αναπτύξει τους μηχανισμούς με τους οποίους θα καταφέρει να αντιμετωπίσει τις καταστάσεις που το δυσκολεύουν.
