Όταν είμαστε γονείς είναι συχνό φαινόμενο να είμαστε αγχωμένοι για πολλά και διαφορετικά πράγματα και την ίδια στιγμή, εξουθενωμένοι από την απαιτητική καθημερινότητα με τα παιδιά μας. Μέχρι ενός σημείου αυτό είναι λογικό, όμως τι γίνεται όταν αυτή η εξάντληση δεν φεύγει με τίποτα, ακόμη και μετά από έναν καλό ύπνο ή από ένα αναζωογονητικό διάλειμμα; Τότε μιλάμε για burnout. Και ναι, συμβαίνει και στους γονείς!
Το να είσαι γονιός ίσως είναι το δυσκολότερο επάγγελμα… Οπότε, για παράδειγμα, δεν αποκλείεται μία μητέρα να πάθει burnout, αν καθημερινά στρεσάρεται για όλα.
Είναι λογικό αν σκεφτούμε ότι, εκτός από τις άλλες τις ασχολίες και υποχρεώσεις που έχει, καλείται να αντιμετωπίσει ένα μικρό παιδί, με τα ξεσπάσματά του, τις ζημιές και τις αταξίες που είναι πιθανόν να κάνει. Τι σημαίνει όμως στην πραγματικότητα αυτό; Όταν μιλάμε για burnout, δεν εννοούμε απλώς την πολλή κούραση, αλλά το χρόνιο στρες που οδηγεί σε συναισθηματική εξουθένωση.
Διαβάστε επίσης: Quiz: Είσαι αρκετά υποστηρικτικός γονιός;
Αυτό με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε αποσύνδεση του γονιού από τα παιδιά, καθώς και σε απώλεια της χαράς κατά τη διαδικασία της ανατροφής τους.
Να μην κυνηγάμε το τέλειο
Ένα από τα μεγαλύτερα σφάλματα που μπορεί να μας φέρουν πιο κοντά στο burnout είναι να πιστεύουμε πως μπορούμε να τα χειριστούμε όλα μόνοι μας, χωρίς καμία βοήθεια. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα παιδιά μας είθισται να μεγαλώνουν μέσα σε κοινότητες, μπορεί για παράδειγμα να είναι εντάξει να τα κρατήσει μια φορά η γιαγιά ή ένας φίλος μας ή να πάνε για λίγο στο σπίτι του συμμαθητή τους για παιχνίδι.
Ακόμη, δεν χρειάζεται να νιώθουμε ενοχές αν δεν προλαβαίνουμε να φέρουμε εις πέρας το νοικοκυριό, μιας και κάποιες φορές μοιάζει αδύνατον να τα κάνουμε όλα στον χρόνο τους και σωστά. Το να κυνηγάμε την τελειότητα δεν μας βοηθά. Εκτός από γονείς, καλό είναι να θυμόμαστε ότι είμαστε και άνθρωποι και ότι έχουμε τα όρια και τις αντοχές μας.
Αν πιέζουμε τον εαυτό μας να ανταποκριθεί, είναι πιθανότερο να κάνουμε λάθη ή να φτάσουμε σε σημείο να μην αντέχουμε άλλο, να μην έχουμε ενέργεια και να νιώθουμε ότι θέλουμε να παραιτηθούμε από όλα.
Να χαλαρώνουμε
Δεν είναι κακή ιδέα να χαλαρώνουμε λίγο. Να αφιερώνουμε λίγο χρόνο σε εμάς, χωρίς να αισθανόμαστε τύψεις ότι παραμελούμε τα παιδιά μας και ότι δεν είμαστε σωστοί γονείς. Το να μη μαγειρέψουμε ορισμένες φορές για την οικογένεια και να φάμε απλώς σαλάτα, δεν είναι και μεγάλο ατόπημα. Ίσα – ίσα μπορεί όλα αυτά να μειώσουν το άγχος μας και να μας κάνουν πιο αποτελεσματικούς τις επόμενες ημέρες.
Είναι εξίσου σημαντικό να περιμένουμε λίγο μέχρι να αντιδράσουμε στις πράξεις των παιδιών μας. Αυτό πρακτικά σημαίνει να μην αφήνουμε τα νεύρα μας να απαντούν στο παιδί. Σίγουρα αυτό θα μας γλιτώσει από περιττές εντάσεις και από το στρες που τις ακολουθεί. Μετά από μία έκρηξη του παιδιού μας, καλό θα είναι να σκεφτούμε δυο φορές πριν να αντιδράσουμε. Ας κάνουμε πρώτα μια παύση. Μπορεί να μας βοηθήσει.
Πρέπει να κατανοούμε τις ανάγκες μας
Δεν είναι σωστό να αφήνουμε στην άκρη τις δικές μας ανάγκες. Ως γονείς συχνά ξεχνάμε να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας και όταν αυτό συμβαίνει, αντί να μας προσφέρει ουσιαστική ικανοποίηση, μας γεμίζει με τύψεις. Νομίζουμε ότι κανονικά θα έπρεπε να είχαμε αφιερώσει τον χρόνο που είδαμε τηλεόραση ή που βγήκαμε με τις φίλες μας στο παιδί μας.
Το να αγνοούμε τις ανάγκες μας, όμως, δεν μας κάνει καλύτερους γονείς. Το αντίθετο μάλιστα. Όταν δεν δίνουμε σημασία σε αυτά που χρειαζόμαστε, καταλήγουμε να είμαστε στερημένοι και λυπημένοι, γεγονός που μπορεί να μας βγαίνει αργότερα σε θυμό, κατηγορώντας έμμεσα ή άμεσα το παιδί μας για τα δικά μας παράπονα.
Ο χρόνος που περνάμε με τα παιδιά μας είναι πολύτιμος, ακόμη και οι τσακωμοί μπορεί να έχουν κάποιο νόημα, μιας και είναι μαθήματα για το μέλλον. Κάποιες φορές, βέβαια, μπορεί απλώς να μην έχουμε άλλη αντοχή. Μπορεί να έχουμε ξεπεράσει τις δυνατότητές μας, να έχουμε δώσει πολύ περισσότερα από ό,τι μπορούμε και αυτό να μας προκαλέσει άγχος και να μας οδηγήσει στο burnout. Κανείς δεν το θέλει αυτό! Ας ακολουθήσουμε τις παραπάνω συμβουλές και ίσως να καταφέρουμε να διατηρήσουμε την ψυχική μας ηρεμία.