Δεν επηρεάζουν μόνο οι γονείς τα παιδιά τους. Πολλές φορές οι παππούδες λένε πράγματα που επιδρούν στην ψυχολογία του εγγονιού τους και μπορεί να διαμορφώσουν ακόμη και τον χαρακτήρα του, καθώς αυτό μεγαλώνει!

Πολλοί γονείς όταν εργάζονται ή όταν έχουν μια άλλη υποχρέωση, εμπιστεύονται την ανατροφή των παιδιών τους στους δικούς τους γονείς. Συχνά, λοιπόν, όταν κρατούν εκείνοι τα παιδιά μιλούν μαζί τους και τους μεταφέρουν πληροφορίες ή τους λένε φράσεις που κανονικά θα έπρεπε να αποφεύγονται.

Διαβάστε επίσης: Επιτρεπτικοί παππούδες και γιαγιάδες- Τελικά υπάρχει όριο;

Είναι πολύ σημαντικό για τη γιαγιά και τον παππού να έχουν συνείδηση του τι είναι αυτό που επικοινωνούν στο εγγόνι τους, να επιλέγουν να αλληλεπιδρούν μαζί του με τέτοιο τρόπο που να μην παρεμβαίνουν περισσότερο από ό,τι χρειάζεται στην γονεϊκή ανατροφή και να μην προκαλούν αρνητικά συναισθήματα στα παιδιά.

Ακολουθούν μερικές φράσεις που καλό είναι να μη λέγονται από τη γιαγιά και τον παππού:

Μην το πεις στους γονείς σου

Η επιμονή των παππούδων και των γιαγιάδων να παρακάμπτουν τα παιδιά τους κανόνες των γονέων τους, δίνοντάς τους για παράδειγμα κρυφά επιπλέον γλυκά ή επιτρέποντάς τους να μένουν ξύπνια πέρα από την ώρα ύπνου τους, μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες.

Μια τέτοιου είδους συμπεριφορά υπονομεύει την αυθεντία των γονέων και μπορεί να ενθαρρύνει τα παιδιά ότι είναι εντάξει να κρύβουν πράγματα από τους γονείς τους, κάτι που μπορεί να είναι επικίνδυνο σε ορισμένες περιπτώσεις.

Αντίθετα, οι παππούδες και οι γιαγιάδες οφείλουν να ενισχύουν τη σημασία της ειλικρίνειας και να βρίσκουν άλλους τρόπους για να δείξουν αγάπη και στοργή χωρίς να παραβιάζουν τους κανόνες που έχουν θέσει οι γονείς.

Πάχυνες;

Καλό είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες -όπως και οι γονείς βέβαια- να αποφεύγουν σχόλια για το σώμα ή το βάρος του παιδιού. Τέτοια σχόλια μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την αυτοεκτίμηση και την εικόνα που έχει αυτό για τον εαυτό του.

Οι ειδικοί τονίζουν ότι τα σχόλια που εστιάζουν στην εξωτερική εμφάνιση ή οι συγκρίσεις μεταξύ των παιδιών τα απομακρύνουν από την ανακάλυψη του πραγματικού τους εαυτού.

Το να κάνει ο παππούς ή η γιαγιά σχόλια για το πώς φαίνεται το παιδί ή το πόσο έχει αλλάξει σωματικά, δε το βοηθά να δει καθαρά μέσα του. Αντί για αυτή την προσέγγιση, καλό θα ήταν οι παππούδες να κάνουν ανοιχτές ερωτήσεις για τις δραστηριότητες, τα ενδιαφέροντα ή τα συναισθήματά του.

Έφαγες παραπάνω και από μένα!

Τα σχόλια σχετικά με την ποσότητα φαγητού που καταναλώνει το παιδί ή με τις διατροφικές του συνήθειες μπορεί να επηρεάσουν τη σχέση του παιδιού με το φαγητό και την αντίληψή του για την πείνα και την ικανοποίηση.

Η μάθηση των σημάτων πείνας και κορεσμού είναι σημαντική για την ανάπτυξη του παιδιού, και τα σχόλια για «καλές» ή «κακές» διατροφικές συνήθειες είναι δυνατόν να οδηγήσουν το παιδί στο να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του βάσει αυτών, αντί να ακολουθεί τα φυσικά σήματα που του δίνει το σώμα του.

Επίσης, αυτά τα σχόλια είναι πολύ πιθανό να του προκαλέσουν συναισθήματα ντροπής ή σύγχυσης, είτε εκείνη τη στιγμή, είτε με την πάροδο του χρόνου.

Το σωστό είναι να δίνουμε στο παιδί το καλό παράδειγμα, ακούγοντας το δικό μας σώμα, για παράδειγμα, σταματώντας να τρώμε όταν νιώθουμε χορτάτοι και τρώγοντας όταν νιώθουμε πείνα. Το να προβάλλουμε καλές διατροφικές συνήθειες είναι πιο σημαντικό από οποιοδήποτε σχόλιο μπορούμε να κάνουμε.

Είσαι κακομαθημένο

Όταν ο παππούς ή η γιαγιά βλέπουν το εγγόνι τους να συμπεριφέρεται απρεπώς ή να παραπονιέται επειδή δεν πήρε αυτό που ήθελε, ίσως θελήσουν να κάνουν κάποιο σχόλιο για το πόσο «κακομαθημένο» είναι.

Η βασική συμβουλή είναι να μην κατακρίνουν το παιδί αλλά, αν είναι απαραίτητο, να μιλήσουν με τους γονείς του και να κρατήσουν την κριτική για τον εαυτό τους.

Έλα να μου κάνεις μια αγκαλιά

Έχει μεγάλη σημασία ο σεβασμός των ορίων του παιδιού, ειδικά όταν πρόκειται για σωματική επαφή, όπως είναι οι αγκαλιές και τα φιλιά. Ως παππούς ή γιαγιά, είναι φυσικό κάποιος ή κάποια να θέλει να συνδεθεί με τα εγγόνια του με αυτόν τον τρόπο, ιδιαίτερα όταν έχει ενθουσιασμό που τα βλέπει.

Ωστόσο, πολλά παιδιά δεν αισθάνονται άνετα να δώσουν αγκαλιές ή φιλιά κατόπιν αιτήματος, και είναι σημαντικό οι ενήλικες να το σεβαστούν αυτό.

Η επιθυμία να δείξουν αγάπη και να ενισχύσουν τη σύνδεση με το παιδί είναι απολύτως φυσιολογική, όμως αυτή η συμπεριφορά μπορεί να στερήσει από το παιδί το δικαίωμα στην αυτονομία του και να το κάνει να αμφιβάλλει για τα όρια του σώματός του, γεγονός που μπορεί να του προκαλέσει σύγχυση σχετικά με τη συναίνεση.

Η μαμά και ο μπαμπάς κάνουν λάθος σε αυτό

Είναι πιθανό οι παππούδες να έχουν αναθρέψει τα δικά τους παιδιά με έναν διαφορετικό τρόπο.  Μεγάλωσαν και οι ίδιοι σε μια διαφορετική εποχή με άλλες συνήθειες και κανόνες, επομένως είναι φυσικό να θέλουν να σχολιάσουν τις διαφορές.

Αν έχουν διαφωνία με τον τρόπο που έχουν ανατραφεί τα εγγόνια τους, θα μπορούσαν να το επικοινωνήσουν στους γονείς των παιδιών.