Οι μαθητές που ασχολούνται με την τέχνη της μουσικής έχουν υψηλότερους βαθμούς στις εξετάσεις από τους συνομηλίκους τους που δεν το κάνουν, σύμφωνα με μελέτη μεγάλης κλίμακας. Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά που συμμετείχαν σε δραστηριότητες σχετικές με τη μουσική από το δημοτικό, πέτυχαν σημαντικά πιο υψηλές βαθμολογίες στις εξετάσεις στα μαθήματα φυσικών επιστημών, στα μαθηματικά και τα αγγλικά στο λύκειο σε σύγκριση με τα υπόλοιπους μαθητές.
Η εν λόγω έρευνα, από τον Peter Gouzouasis και τους συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας (UBC), περιλάμβανε ένα σύνολο 112.916 μαθητών από δημόσια σχολεία στον Καναδά.
«Οι μαθητές που ασχολήθηκαν με την τέχνη της μουσικής και συνέχισαν να το κάνουν μέχρι το λύκειο, όχι μόνο σημείωσαν πολύ υψηλότερους βαθμούς, αλλά ήταν περίπου ένα ακαδημαϊκό έτος μπροστά από τους συμμαθητές τους όσον αφορά τις δεξιότητές του σε συγκεκριμένα μαθήματα», δήλωσε ο Gouzouasis.
Αυτά τα στατιστικά που βασίζονται στις εξετάσεις ήταν συνεπή σε όλες τις κατηγορίες, ανεξάρτητα από το κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο, το φύλο, την εθνικότητα ή την προηγούμενη εκπαίδευση στις φυσικές επιστήμες, τα μαθηματικά και τα αγγλικά.
Η τέχνη της μουσικής και η απόδοση στο σχολείο
«Αυτή η μεγάλη μελέτη εντόπισε αποδείξεις θετικών συσχετισμών μεταξύ της ενασχόλησης με τη μουσική στο σχολείο και των βαθμών στις εξετάσεις σε ορισμένα μαθήματα. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η πολυετής ενασχόληση με τη μουσική, ειδικά αν κάποιο παιδί παίζει ένα όργανο, μπορεί να ωφελήσει την ακαδημαϊκή επιτυχία στο λύκειο. Με βάση αυτή τη μελέτη, την μεγαλύτερη στο είδος της μέχρι σήμερα, καθώς και υποστηρικτικά δεδομένα που υποδηλώνουν ότι η μουσική εκπαίδευση στην παιδική ηλικία μπορεί να ενισχύσει δεξιότητες όπως π.χ. η εκτελεστική λειτουργία, που υποστηρίζουν την ακαδημαϊκή επιτυχία, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς ίσως λάβουν σοβαρά υπόψιν την στροφή των παιδιών προς αυτήν την τέχνη», σημείωσαν οι ερευνητές.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι ίδιοι διαπίστωσαν πως η συσχέτιση μεταξύ μουσικής εκπαίδευσης και καλύτερης ακαδημαϊκής απόδοσης ήταν πιο σημαντική για τους μαθητές που έπαιζαν κάποιο όργανο. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι το σύνολο των δεξιοτήτων που απαιτείται για να μάθει κανείς να παίζει ένα μουσικό όργανο μεταφέρεται και σε άλλους τύπους ακαδημαϊκής μάθησης στο λύκειο.
«Η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου και η συμμετοχή σε μπάντες είναι πολύ απαιτητική», δήλωσε ο συν-ερευνητής της μελέτης, Martin Guhn. «Ο μαθητής πρέπει να μάθει να διαβάζει την παρτιτούρα, να αναπτύξει συντονισμό ματιών-χεριών-μυαλού και οξυμένες ικανότητες ακρόασης, να αποκτήσει δεξιότητες συνεργασίας για να παίζει σε ένα σύνολο και να αναπτύξει επίσης πειθαρχία για να εξασκείται. Όλες αυτές οι μαθησιακές εμπειρίες, και πολλές άλλες, παίζουν ρόλο στην ενίσχυση των γνωστικών ικανοτήτων των παιδιών, των εκτελεστικών λειτουργιών τους, της αυτοεκτίμησής τους».
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι αυτή η μελέτη θα αναδείξει την αξία των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τη μουσική, την ώρα που πολλά εκπαιδευτικά συστήματα ανά τον κόσμο εστιάζουν κυρίως στην ενίσχυση των ικανοτήτων στα μαθηματικών και τη γλώσσα, παραμερίζοντας τους λεγόμενους «μη ακαδημαϊκούς» τομείς της μάθησης.
Τα ευρήματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο Journal of Educational Psychology.
