Στην εγκυμοσύνη συμβαίνουν πολλές αλλαγές στο σώμα, τόσο στα επίπεδα ορμονών όσο και στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Το ανοσοποιητικό σύστημα αυτό είναι για την αναγνώριση και αντιμετώπιση εισβολέων, όπως είναι οι ιοί. Φανταστείτε κάτι σαν σύστημα παρακολούθησης, που όταν εντοπίζει «παραβάτες», στέλνει σήμα στα «κεντρικά» και ενεργοποιούνται μηχανισμοί που θα απομακρύνουν.
Το σώμα της εγκύου έρχεται σε επαφή με το εξής πρόβλημα. Το έμβρυο που φέρει έχει κατά το ήμισυ γονίδια του πατέρα, με αποτέλεσμα να παράγονται διάφορες ουσίες, όπως πρωτεΐνες, άγνωστες προς εκείνη. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, αυτό θα κατέτασσε το έμβρυο στην κατηγορία των ανεπιθύμητων εισβολέων, οδηγώντας σε τερματισμό της κύησης. Γι’ αυτό το ανοσοποιητικό τροποποιείται ώστε να μην απορρίψει το έμβρυο, το οποίο φέρει γενετικό υλικό και από τον πατέρα.
Διαβάστε επίσης: ΔΕΠΥ και αυτισμός: Πόσο μετράει η διατροφή κατά την εγκυμοσύνη;
Στην ουσία, το ανοσοποιητικό της μητέρας – αλληλεπιδρώντας με το έμβρυο – ρυθμίζεται κατάλληλα, ώστε να αποκτήσει μια είδους «ανοχή» απέναντι σε αυτό και να επιτρέψει την ανάπτυξή του. Αυτό, όμως, μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της ανοσολογικής απόκρισης σε ορισμένες λοιμώξεις.
«Λόγω του τροποποιημένου ανοσοποιητικού τους συστήματος, οι έγκυες γυναίκες είναι ιδιαίτερα ευάλωτες σε σοβαρές λοιμώξεις. Ο αριθμός των εγκύων γυναικών που προσβλήθηκαν από SARS-CoV-2 κατά τη διάρκεια της πανδημίας προκάλεσε ανησυχίες σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις στα περιγεννητικά αποτελέσματα», υπογραμμίζουν ερευνητές της Σχολής Arnold και του South Carolina Smart State Center for Healthcare Quality.
Σύμφωνα με τη μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Annals of Epidemiology, τα μωρά της πανδημίας ήταν πιο πιθανό να γεννηθούν πρόωρα, να έχουν χαμηλό βάρος γέννησης ή να εισαχθούν στη ΜΕΝΝ (Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών).
Ειδικοί από την Ακαδημία Επιστημών της Σλοβακίας προσθέτουν ότι οι λοιμώξεις της μητέρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να έχουν μόνιμες επιπτώσεις στη λειτουργία του εγκεφάλου των παιδιών τους. Στα πλαίσια της μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Brain Medicine, διερεύνησαν την επίδραση της ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος της μητέρας στους πυραμιδικούς νευρώνες του ιπποκάμπου νεογέννητων αρουραίων και διαπίστωσαν ότι η προγεννητική φλεγμονή επηρεάζει σημαντικά την νευρωνική διεγερσιμότητα. Η ερευνητική ομάδα παρατήρησε ότι οι αλλαγές στη λειτουργία του εγκεφάλου μπορεί να υποκρύπτουν αυξημένο κίνδυνο νευροαναπτυξιακών διαταραχών.
«Οι μητρικές λοιμώξεις είναι ένας γνωστός παράγοντας κινδύνου για καταστάσεις όπως ο αυτισμός, η σχιζοφρένεια και η κατάθλιψη», επισημαίνουν οι συγγραφείς της μελέτης. «Η έρευνά μας δείχνει ότι οι αλλοιώσεις στη λειτουργία των νευρώνων του ιπποκάμπου στην πρώιμη ζωή θα μπορούσαν να είναι ένας βασικός μηχανισμός που συνδέει την προγεννητική φλεγμονή με αυτές τις διαταραχές», καταλήγουν.
