Τα αστεία των μπαμπάδων τείνουν να είναι απλές, αθώες απόπειρες χιούμορ που συχνά περιλαμβάνουν λογοπαίγνια και πολλές φορές δεν είναι και τόσο αστεία αλλά αμήχανα. Βέβαια, οι μπαμπάδες γελάνε περισσότερο επειδή έκαναν τα παιδιά να νιώσουν αμηχανία με το αστείο που είπαν παρά από το ίδιο το αστείο.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτός είναι πιθανότατα ο σκοπός τους. Ο Μαρτ Χάι-Κντούσεν, ερευνητής και υπεύθυνος του εργαστηρίου Γνωστικής και Συμπεριφορικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Άαρχους, εξήγησε στο British Psychological Society πώς τα αστεία των μπαμπάδων βοηθούν τα παιδιά να μάθουν πώς να είναι ανθεκτικά.
Διαβάστε επίσης: Γιατί κάνει καλό σε ένα πεντάχρονο να βάζει πλυντήριο…;
Ένα αμήχανο αστείο του μπαμπά μπορεί ενδυναμώσει τα παιδιά
Ο Χάι-Κντούσεν δείχνει πώς τα αστεία των μπαμπάδων αποτελούν μια επέκταση ενός πιο επιθετικού και «σκληραγωγημένου» στυλ γονικής καθοδήγησης. Οι μπαμπάδες είναι συχνά οι γονείς που ξεκινούν τα παιχνίδια πάλης, τα οποία συμβάλλουν στην κοινωνικοποίηση και επίσης βοηθούν τα παιδιά να ανακαλύψουν τα προσωπικά τους όρια.
Με τον ίδιο τρόπο, τα αστεία των μπαμπάδων λειτουργούν για να διδάξουν στα παιδιά πώς να αντιμετωπίζουν αμήχανες καταστάσεις τόσο για τον εαυτό τους όσο και για τους γονείς τους.
Το πιο “αιχμηρό” στυλ αστείων των μπαμπάδων εκπληρώνει μια παρόμοια λειτουργία: προκαλώντας πειραχτικά και μέσα σε ένα υγιές πλαίσιο το εγώ και τα συναισθήματα των παιδιών τους, οι μπαμπάδες χτίζουν την ανθεκτικότητα των παιδιών τους και τα εκπαιδεύουν να αντέχουν την κριτική χωρίς να ταράζονται ή να αντιδρούν υπερβολικά, διδάσκοντάς τους τον έλεγχο των παρορμήσεων και τη συναισθηματική ρύθμιση.
Αυτή η ενόχληση είναι ακόμη πιο χρήσιμη όταν τα παιδιά φτάνουν στην εφηβεία και είναι πιο επιρρεπή στην αμηχανία. Με αυτή την έννοια, τα αστεία των μπαμπάδων μπορεί να έχουν μια θετική παιδαγωγική επίδραση, ενισχύοντας τα παιδιά που εκτίθενται σε αυτά. 
Η ιδιότητα του «αστείου μπαμπά»
Η έννοια του «αστείου μπαμπά» αφορά μια στρατηγική γονικής καθοδήγησης που μπορεί να είναι βαθιά ριζωμένη στην ανθρώπινη ψυχολογία.
Εκτός από το να σκληραγωγεί τα παιδιά εκθέτοντάς τα στην αμηχανία, δείχνει επίσης την προθυμία του μπαμπά να νιώσει αμήχανα. Αυτός είναι ένας τρόπος για έναν πατέρα να δείξει πώς να χειρίζεται την αμηχανία και ότι δεν είναι και τόσο μεγάλο ζήτημα να είναι ο ίδιος το «θύμα» ενός αστείου. Αν ένας ενήλικας μπορεί να αντιμετωπίσει ήπια μια αμήχανη στιγμή, όταν για παράδειγμα το αστείο του έχει αποτύχει, τότε το παιδί μαθαίνει πως μπορεί να κάνει το ίδιο.
Τι μάθημα προσφέρουν τα «αμήχανα» αστεία των μπαμπάδων στα παιδιά;
Τελικά, τα αστεία φαίνεται να είναι ένας τρόπος για τους μπαμπάδες να διδάξουν στα παιδιά τους ότι είναι εντάξει να εκτίθεσαι στον κόσμο χωρίς να ανησυχείς για το τι σκέφτονται οι άλλοι. Και, αν τυχόν αποτύχεις, δεν πειράζει. Πρόκειται για ένα πολύτιμο μάθημα για τα παιδιά, καθώς η ανθεκτικότητα παίζει σημαντικό ρόλο στην μελλοντική τους επιτυχία, είτε στις σχέσεις, τη δημιουργικότητα είτε στην επαγγελματική ζωή.
Λέγοντας μάλιστα, συνεχώς στα παιδιά τους αστεία που είναι τόσο “κακά” που προκαλούν αμηχανία, οι μπαμπάδες ίσως να ωθούν τα όρια των παιδιών τους για το πόση αμηχανία μπορούν να αντέξουν.
