Τα παιδικά χρόνια είναι γεμάτα αθωότητα, ανεμελιά και στιγμές που χαράσσονται ανεξίτηλα στη μνήμη. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το αγαπημένο του παιχνίδι, το χρώμα του παιδικού δωματίου στο πατρικό του σπίτι, τη γεύση εκείνου του παγωτού που έτρωγε κάθε καλοκαίρι ή τη μυρωδιά από το απορρυπαντικό που χρησιμοποιούσε η μαμά;
Αν ρωτήσετε κάποιον ποια είναι η πρώτη του ανάμνηση, οι περισσότεροι θα μιλήσουν για το πρώτο τους ποδήλατο ή γενικά για πράγματα που συνέβησαν όταν ήταν 4 έως 6 ετών. Γιατί, όμως, δεν μπορούμε να θυμηθούμε τίποτα πριν από αυτό, ειδικά κάτι τόσο μεγάλο όσο η γέννησή μας;
Διαβάστε επίσης: Αγέννητοι… «γευσιγνώστες»: Πώς η διατροφή της μαμάς επηρεάζει τις προτιμήσεις του μωρού
Όσο παράξενο και αν ακούγεται, όλοι έχουμε βιώσει ένα είδος… αμνησίας. Αν προσπαθήσουμε να ανακαλέσουμε ένα γεγονός από την βρεφική έως την πρώιμη παιδική μας ηλικία, θα συνειδητοποιήσουμε πως είναι αδύνατον.
Η βρεφική και η νηπιακή ηλικία είναι μία πολύ σημαντική περίοδος για τον άνθρωπο, καθώς τότε μαθαίνει να περπατά, να μιλάει και να τρώει. Ωστόσο, δε θυμόμαστε πώς αποκτήσαμε αυτές τις βασικές δεξιότητες τις οποίες εκτελούμε τόσο αβίαστα στην καθημερινότητά μας.
Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό και ως βρεφική η βρεφονηπιακή αμνησία.
Χάνονται οι αναμνήσεις από τα πρώτα χρόνια;
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι τα βρέφη δεν έχουν την ικανότητα να σχηματίζουν αναμνήσεις, επειδή το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τη μνήμη (ο ιππόκαμπος) δεν ήταν αρκετά ανεπτυγμένο. Αλλά, σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιου Γέιλ, αυτό δεν ισχύει. Ένα βρέφος μπορεί να θυμηθεί, για παράδειγμα, τα πρόσωπα των γονιών του και να αντιληφθεί την διαφορά ανάμεσα σε ξένους.
Σύμφωνα με τη νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science, τα μωρά ηλικίας ενός έτους μπορούν να σχηματίσουν αναμνήσεις στον ιππόκαμπο.
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι ότι τα μωρά δεν μπορούν να δημιουργήσουν αναμνήσεις – σαφώς και μπορούν. Το μυστήριο είναι τι συμβαίνει με αυτές τις αναμνήσεις μετά.
Οι ερευνητική ομάδα έκανε 2 υποθέσεις: «Η μία είναι ότι οι αναμνήσεις μπορεί να μην αποθηκεύονται στη μακροχρόνια μνήμη κι έτσι απλά δεν διαρκούν για πολύ. Η άλλη είναι ότι οι αναμνήσεις εξακολουθούν να υπάρχουν πολύ καιρό μετά την κωδικοποίηση και απλώς δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτές», υποστηρίζουν οι συγγραφείς της μελέτης.
Οι ειδικοί δοκιμάζουν τώρα αν τα παιδιά μπορούν να θυμηθούν βίντεο που τραβήχτηκαν από την οπτική τους γωνία όταν ήταν μωρά. Τα πρώτα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι αυτές οι αναμνήσεις μπορεί να παραμένουν μέχρι την προσχολική ηλικία προτού ξεθωριάσουν.
«Ο βρεφικός σας εγκέφαλος ήταν απασχολημένος με τη δημιουργία αναμνήσεων πολύ πριν μπορέσετε να μιλήσετε γι’ αυτές. Αυτές οι εμπειρίες μπορεί να είναι ακόμα αποθηκευμένες κάπου στον εγκέφαλό σας, απλά δεν μπορείτε να τις ανακτήσετε. Αν και ποτέ δεν θα θυμηθούμε συνειδητά αυτά τα πρώτα χρόνια, η έρευνα υποδηλώνει ότι οι αναμνήσεις μας δεν χάθηκαν σε έναν μη ανεπτυγμένο εγκέφαλο, αλλά κωδικοποιήθηκαν κάπου στον ιππόκαμπο, ενδεχομένως διαμορφώνοντάς μας με τρόπους που μόλις αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε», καταλήγουν οι επιστήμονες..
